Ενώ χθες χιλιάδες πολίτες στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις διαδήλωναν ενάντια στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, διατρανώνοντας την αντίθεση της μεγάλης πλειονότητας του λαού μας στην ιμπεριαλιστική πολεμοκάπηλη πολιτικοστρατιωτική συμμαχία, καθώς και στη Συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ που άνοιξε τον δρόμο για την επέκταση της νατοϊκής κυριαρχίας σε ολόκληρη τη Βαλκανική, δύο γεγονότα ήρθαν να επικυρώσουν τις έντονες ανησυχίες για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή.
Η πρώτη απ’ αυτές αφορά στην απέλαση ρώσων διπλωματών από την ελληνική κυβέρνηση, μια ενέργεια που δεν έχει προηγούμενο, ούτε καν στα χρόνια της εμφυλιοπολεμικής και μετεμφυλιακής Αμερικανοκρατίας και του Ψυχρού Πολέμου.
Πρόκειται για μια κίνηση η οποία, χωρίς καμιά αμφιβολία, συνιστά απόφαση που έχει ληφθεί από ευρωατλαντικά κέντρα ισχύος και την οποία ανέλαβε πρόθυμα να υλοποιήσει η ελληνική κυβέρνηση σε μια από τις τόσο συνηθισμένες, πλέον, εκδηλώσεις υποταγής στις εντολές τους. Ακόμη κι αν με τον τρόπο αυτόν υπονομεύεται για μια ακόμη φορά κάθε έννοια εθνικής ανεξαρτησίας και εθνικής κυριαρχίας.
Σε ανάλογη κατεύθυνση αμφισβήτησης της εθνικής κυριαρχίας κινήθηκε και η διαβόητη δήλωση του ευρωπαίου επιτρόπου Γιοχάνες Χαν, για την “αναδιάρθρωση” των συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας. Μια δήλωση που μετά από θύελλα διαμαρτυριών ανασκευάστηκε, όπως συνηθίζεται σ’ αυτούς τους κύκλους. Που ρίχνουν μια ιδέα, μετράνε αντιδράσεις και αν αυτές είναι αρνητικές την αφήνουν να ωριμάσει και την επαναφέρουν σε μια άλλη, πιο κατάλληλη στιγμή.
Είναι ξεκάθαρο ότι με κύρια ευθύνη της υποταγμένης στα ευρωατλαντικά συμφέροντα κυβέρνησης Τσίπρα πυκνώνουν τα σύννεφα που προμηνύουν καταιγίδες. Σε βάρος της ειρήνης, της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή μας και οπωσδήποτε κατά των εθνικών μας συμφερόντων. Έτσι ώστε ο αγώνας για την υπεράσπισή τους να είναι αδιάσπαστα συνδεδεμένος με τον αγώνα ενάντια σ’ αυτή την κυβέρνηση των επικίνδυνων τυχοδιωκτών.
