Ο πρωθυπουργός έδωσε γη και ύδωρ στον Τραμπ.
Λίγες ώρες μετά τη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Ντόναλντ Τραμπ, όλες οι αναλύσεις για τα αποτελέσματα της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι πρόκειται για μια ιστορική τομή. Με την έννοια ότι ουδέποτε άλλοτε Έλληνας πρωθυπουργός έδωσε τόσα πολλά, δηλαδή πλήρη άνευ όρων και εξευτελιστική υποταγή, στην υπερατλαντική υπερδύναμη, με τόσο πενιχρά, και μάλιστα με μηδενικά στην ουσία εθνικά ανταλλάγματα.
Έναντι όλων αυτών, τα οποία ο πρωθυπουργός παρέδωσε με εξευτελιστικούς όρους στις ΗΠΑ, τα μόνα που “πήρε” ήταν ανέξοδες ευχές του Τραμπ για το δημόσιο χρέος και για επενδύσεις στη χώρα μας καθώς και παρότρυνση – εντολή για πλήρη εφαρμογή του τρέχοντος μνημονιακού προγράμματος. Οι ευχές, όμως, του Τραμπ για δήθεν επενδύσεις στη χώρα μας αφορούν την συμμετοχή αμερικανικών εταιρειών στο πάρτι ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, για να μην τα πάρουν όλα οι Κινέζοι, οι Γερμανοί, οι Γάλλοι και οι Ιταλοί, που ήδη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τους έχει παραδώσει τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, το σιδηρόδρομο και άλλες υποδομές στρατηγικής σημασίας της χώρα μας.
Η προτροπή του για διευθέτηση του δημόσιου χρέους είναι λόγια του αέρα γιατί το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους της χώρας μας έχει μετατραπεί σε “επίσημο” χρέος προς τις χώρες της ευρωζώνης και κυρίως τη Γερμανία. Όπως είναι γνωστό η Γερμανική κυβέρνηση δεν αποδέχεται διαγραφή του δημοσίου χρέους την οποία άλλωστε ως αίτημα την απεμπόλησε μετά την υπογραφή του 3ου μνημονίου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Υπό αυτές τις συνθήκες, και με δεδομένο πλέον ότι ο Τσίπρας και η κυβέρνηση του έχουν πλέον υπερφαλαγγίσει την παραδοσιακή αμερικανόφιλη και υποτελή στον ιμπεριαλισμό πολιτική της ΝΔ, είναι εύλογη η στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη που δεν δίστασε να εκθειάσει δημοσίως την επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ και τα αναμενόμενα αποτελέσματά της. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΝΔ, «η επίσκεψη του πρωθυπουργού στις Ηνωμένες Πολιτείες πραγματοποιείται σε μια ιδιαίτερα ευνοϊκή συγκυρία για την χώρα μας. Και είναι ευνοϊκή, διότι – παρά τα σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στο εσωτερικό, λόγω των ανεύθυνων επιλογών της Κυβέρνησης – η Ελλάδα παραμένει νησίδα σταθερότητας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, που δοκιμάζεται από μεγάλη αστάθεια. Η συγκυρία αυτή, σε συνδυασμό με τα μεγάλα προβλήματα στις σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκίας αναβαθμίζει ουσιαστικά τη διαπραγματευτική θέση της Πατρίδας μας». Το μόνο που ψέλλισε η ηγεσία της ΝΔ μετά την συνάντηση Τσίπρα – Τραμπ είναι ότι ήταν πενιχρά τα αποτελέσματα της, ανταγωνιζόμενη με την κυβέρνηση για το ποιος απ τους δυο θα ικανοποιούσε πιο γρήγορα και ποιο αποτελεσματικά τις θρασύτητες απαιτήσεις του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.
Το επιχείρημα που επικαλείται η κυβέρνηση αλλά και όλη η μνημονιακή “αντιπολίτευση” για την πλήρη υποδούλωση στις ΗΠΑ είναι η δήθεν ανάγκη κάλυψης του κενού μετά την ένταση των σχέσεων Τουρκίας-ΗΠΑ. Το επιχείρημα όμως αυτό όλου του μνημονιακού πολιτικού κατεστημένου είναι ψευδές και αστήριχτο αφού η ΗΠΑ δεν πρόκειται ποτέ να υποστηρίξουν την Ελλάδα στις υπαρκτές ελληνοτουρκικές διαφορές, γιατί ενδιαφέρονται κυρίως για την σταθερότητα της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ και κατά συνέπεια για αποκατάσταση των σχέσεων με την Τουρκία. Αυτό τουλάχιστον μας διδάσκει και μάλιστα με τραγικό τρόπο η ιστορία (Κύπρος, Ίμια κλπ).
Αυτή η ομοψυχία των καθεστωτικών πολιτικών δυνάμεων όπως είναι ευνόητο τίποτα το καλό δεν προοιωνίζεται για τον τόπο και τον λαό. Με την επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ μπαίνουμε σε μια ακόμη πιο κρίσιμη περίοδο με επικίνδυνες συνέπειες που ακόμη είναι πολύ νωρίς ώστε να ξέρουμε την έκτασή τους.
Η Ελλάδα ποτέ δεν είχε περιέλθει σε παρόμοιο καθεστώς ταπεινωτικής υποδούλωσης, το οποίο μπορεί να οδηγήσει το λαό μας σε μεγάλες περιπέτειες και αυτό που σήμερα επείγει, είναι ο συντονισμός όλων των αριστερών αντιμνημονιακών δυνάμεων για τη δημοκρατική αντιμνημονιακή ανατροπή, που θα επαναφέρει την κοινωνική δικαιοσύνη, την δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία στη χώρα μας και θα την θέτει σε μια νέα πορεία αντιπολεμικής, φιλειρηνικής και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής ισότιμων διεθνών και οικονομικών σχέσεων.