Οι τρέχουσες το τελευταίο εξάμηνο συζητήσεις για την αναβάθμιση των αμυντικών δυνατοτήτων (εκσυγχρονισμός f-16- γαλλικές φρεγάτες) της χώρας, πέρα από την ανικανότητα χειρισμών και την παντελή έλλειψη αμυντικού σχεδιασμού της ελληνικής κυβέρνησης αποκαλύπτουν την σκληρή σύγκρουση των «προστατών» για το μερίδιο που διεκδικούν από το ελληνικό προτεκτοράτο (τους).
Οι εν λόγω σύμμαχοι και εταίροι αφού πρώτα συνέβαλλαν στη διάλυση (και) των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων επιβάλλοντας περικοπές (για να διασώσουν τις τράπεζές τους) επανέρχονται σήμερα με «προσφορές» για να μαζέψουν τα υπόλοιπα από τον ελληνικό κουμπαρά.
Έτσι λοιπόν οι ΗΠΑ θέλουν γύρω στα 2 δις για να εκσυγχρονίσουν τα μαχητικά f-16 απαιτώντας το 75% της συνολικής δαπάνης μέχρι το 2021, ημερομηνία που θα έχουν παραδώσει μόλις ένα (!) από τα 50 προς εκσυγχρονισμό αεροσκάφη. Το τελευταίο από αυτά θα παραδοθεί το 1928!
Την ίδια στιγμή οι Γάλλοι επιχειρούν να μαζέψουν σε βάθος δεκαετίας γύρω στα 8 δις για το εφοδιασμό του ελληνικού ναυτικού με φρεγάτες κάποιες από τις οποίες ενδεχομένως ναυπηγηθούν σε ελληνικά ναυπηγεία.
Από την πλευρά της η Γερμανία η οποία ελέγχει τον ελληνικό κουμπαρά μπορεί και υπονομεύει κάθε πρόγραμμα των δύο άσπονδων φίλων της προκειμένου να λάβει κι αυτή ανταλλάγματα και μερίδιο από τις δαπάνες του ελληνικού προτεκτοράτου (της).
Το εν λόγω παιχνίδι των προστατών δεν είναι πρωτοφανές. Με αυτόν τον τρόπο εξελίσσεται δεκαετίες τώρα συμβάλλοντας σε μεγάλο βαθμό στην δημιουργία του ελληνικού χρέους. Η διαφορά σήμερα είναι ότι η χρεοκοπημένη Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σε εξέλιξη και de facto αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης η οποία εκτός των άλλων ρυθμίζει και τα ελληνοτουρκικά σύνορα.
Αντιμέτωπη με αυτήν την καταιγίδα η χώρα αν και κατασπατάλησε στο παρελθόν δεκάδες δισεκατομμύρια εμφανίζεται γυμνή ως προς τις αποτρεπτικές της δυνατότητες, ευάλωτη και απόλυτα εξαρτημένη από το χέρι βοήθειας των προστατών της.
Η πορεία στον γκρεμό
Για το πώς φτάσαμε ως εδώ θα πρέπει να ρίξουμε μια σύντομη ματιά στο παρελθόν και σε κάποιους αριθμούς:
Κοιτώντας τους σχετικούς πίνακες του ΝΑΤΟ διαπιστώνει κανείς ότι η Ελλάδα είναι σταθερά στους 5 μεγαλύτερους εισαγωγείς όπλων στον κόσμο και με βάση που κατευθύνονται οι οικονομικοί της πόροι τα τελευταία 35 χρόνια μπορεί δίκαια να χαρακτηριστεί ως « μεγάλος ευεργέτης» των πολεμικών βιομηχανιών των ΗΠΑ, Γερμανίας και Γαλλίας.
Συνοπτικά η Ελλάδα, είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες κατά κεφαλή στρατιωτικές δαπάνες (ποσοστό επί του ΑΕΠ) ανάμεσα στις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατέχει την τρίτη θέση στον αντίστοιχο δείκτη ανάμεσα στις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ και βρισκόταν μέχρι το 2010 σταθερά στην πρώτη πεντάδα των μεγαλύτερων εισαγωγέων όπλων ανάμεσα σε όλες τις χώρες του κόσμου!
Σύμφωνα με τα στοιχεία των εκθέσεων του Διεθνούς Ινστιτούτου Στοκχόλμης για την Ειρήνη και τον Αφοπλισμό (SIPRI), η Ελλάδα για την περίοδο 1974-2010 (σε σταθερές τιμές έτους 1990) αγόρασε:
● από τις ΗΠΑ όπλα αξίας 15,5 δισ. δολαρίων,
● από τη Γερμανία όπλα 6.5 δισ. δολ.,
● από τη Γαλλία όπλα αξίας 4,1 δισ. δολ.,
● από την Ολλανδία όπλα αξίας 2.1 δισ ευρώ,
● από τη Ρωσία όπλα αξίας 1 δισ. ευρώ,
● από την Ιταλία όπλα αξίας 879 εκατ. δολ.
Ακόμη είναι αξιοσημείωτο ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία του SIPRI, η Ελλάδα μετά το 1974 εισάγει σταθερά κατά μέσο όρο και σε ετήσια βάση
● Το 3,74% των όπλων που εξάγουν παγκοσμίως οι ΗΠΑ!
● Το 9,64% των όπλων που εξάγει παγκοσμίως η Γερμανία.
● Το 5,51% των όπλων που εξάγει παγκοσμίως η Γαλλία.
Αυτά τα στοιχεία, δικαιολογούν απόλυτα τον ελληνικό τίτλο του μεγάλου ευεργέτη των πολεμικών βιομηχανιών ΗΠΑ, Γερμανίας, Γαλλίας, αν οι αγορές που έκανε στο διάστημα 1974-2010 διαβαστούν ως εξής:
● Η Ελλάδα αγόρασε από τις ΗΠΑ όπλα που αντιστοιχούν στο σύνολο της παραγωγής της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας, για διάστημα άνω των 16 μηνών!
● Η Ελλάδα κάθε δέκα χρόνια αγοράζει το σύνολο της ετήσιας παραγωγής της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας που προορίζεται για εξαγωγές!
● Η Ελλάδα το διάστημα 1974-2010 αγόρασε, το σύνολο της παραγωγής περίπου δύο ετών της γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας, που προορίζεται για εξαγωγές!
Κάτι επίσης αξιοσημείωτο: Την εποχή της «ισχυρής Ελλάδας» του Κ. Σημίτη, την πενταετία 2001 – 2005, η χώρα ήταν πρώτη στην παγκόσμια κατάταξη στις εισαγωγές όπλων από τις ΗΠΑ και δέκατη στις εισαγωγές όπλων μεταξύ όλων των χωρών του κόσμου, κατέχοντας ως χώρα εισαγωγής το 4% της παγκόσμιας «πίτας» των εξαγωγών όπλων που γίνονται από όλες τις χώρες! Στην λίστα των παγκόσμιων «πρωταθλητών» στις εισαγωγές όπλων παρέμεινε η Ελλάδα και κατά το διάστημα που χρεοκοπούσε!
Γιατί πληρώναμε;
Γιατί παρ όλα αυτά τα θηριώδη ποσά που έχουν δαπανηθεί για εξοπλισμούς η χώρα σήμερα δεν έχει επαρκή αποτρεπτική δυνατότητα; Η απάντηση έχει δοθεί εδώ και καιρό από καθ ύλην αρμόδιο:
Μια χαρακτηριστική σύνοψη του τρόπου δόμησης των ελληνικών εξοπλιστικών δαπανών τη χρωστάμε σε έναν εξ επαγγέλματος ειδικό επί του θέματος: Ο πρώην αρχηγός και ΓΕΣ στρατηγός Κ. Παναγιωτάκης, ο οποίος καταθέτοντας στις 17/11/2008, ως μάρτυρας σε Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, που διερευνούσε τις προμήθειες εξοπλιστικών προγραμμάτων, που έγιναν επί υπουργίας των Α. Τσοχατζόπουλου και Γ. Παπαντωνίου, είχε πει ότι η Ελλάδα επί πολλά χρόνια δεχόταν από τις ΗΠΑ ό,τι περίσσευε, αφού «παίρναμε οπλικά συστήματα τα οποία ήταν σάπια, με τις λεγόμενες βοήθειες και τα προγράμματα FMF. Ό,τι περίσσευε μας δίνανε». Η μονόπλευρη, συνέχισε ο ίδιος, οδός προμήθειας ορισμένων οπλικών συστημάτων κυρίως από τους Αμερικανούς «μας δημιούργησε προβλήματα στις σχέσεις μας και στις επιχειρήσεις μας, αν κάναμε, με τους Τούρκους. Το ΝΑΤΟ μπορεί να μας κάνει παρεμβολές όποτε θέλει», συνέχισε ο στρατηγός Κ. Παναγιωτάκης και υπογράμμισε ότι η Ελλάδα διαθέτει ήδη αρκετά όπλα για το ΝΑΤΟ. «Πρέπει κάποτε να κρατάμε και κάποια οπλικά συστήματα για τη δική μας την άμυνα γιατί το ΝΑΤΟ, όταν κάνουμε πόλεμο με την Τουρκία δε θα μας βοηθήσει, όπως ξέρετε».
Πηγή: topontiki.gr
