Προχτές ο πρόεδρος της Γαλλίας Ε. Μακρόν και η ΕΕ διαβεβαίωναν την Ελλάδα ότι θα την υπερασπιστούν, αν απειληθεί από την Τουρκία. Δεν μπορεί να υπάρχει καμιά εμπιστοσύνη σε τέτοιες τοποθετήσεις. Η ΕΕ και οι δυνάμεις που την καθοδηγούν (Γερμανία, Γαλλία) έχουν δείξει τόσο στο πρόσφατο παρελθόν, όσο και στο απώτερο, ότι τα λόγια τους είναι κούφια και ότι δεν έχουν διστάσει να ξεπουλήσουν τη χώρας μας από τη μια μέρα στην άλλη. Τίποτα δεν αποκλείει ότι για τα συμφέροντά τους αύριο θα τα βρουν με την Τουρκία και θα κρατούν πάλι τακτική δήθεν ίσων αποστάσεων ή και χειρότερα ακόμη. Να θυμηθούμε το Κυπριακό; τη Μικρασία;
Ίδια (ή και χειρότερη) ουσιαστικά είναι η στάση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, έκανε έκκληση προς την Ελλάδα και την Τουρκία να λύσουν τις διαφορές τους και να αντιμετωπίσουν την ένταση στο Αιγαίο σε πνεύμα καλής γειτονίας. Είπε συγκεκριμένα: «Υπάρχουν, ως γνωστόν, διαφορές μεταξύ των δύο χωρών. Καλώ την Τουρκία και την Ελλάδα να λύσουν τις διαφορές τους σε πνεύμα καλής γειτονίας και στο πλαίσιο διμερών συναντήσεων» Στο πλαίσιο αυτό απέκλεισε το ενδεχόμενο παρέμβασης του ΝΑΤΟ στις ελληνοτουρκικές διαφορές. «Δεν θεωρώ ότι θα ήταν χρήσιμο να εισέλθει το ΝΑΤΟ στα συγκεκριμένα θέματα, που προκαλούν προβλήματα, τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστούν από την Ελλάδα και την Τουρκία».
Γίνεται καθημερινά παραπάνω από φανερό ότι ΕΕ και ΝΑΤΟ είναι έτοιμοι να μας πουλήσουν καθώς το τουρκικό καθεστώς ζητά ανταλλάγματα για τα αλισβερίσια στη Μέση Ανατολή. Η κυβέρνηση Ερντογάν πιέζει την Ελλάδα κυρίως γιατί έτσι πιέζει έμμεσα τις ΗΠΑ και την ΕΕ να τους δώσουν ό,τι ζητάνε στη Μέση Ανατολή.
Μόνος τρόπος να αποφύγουμε έναν πόλεμο και μια ολέθρια κατάσταση για την εθνική κυριαρχία είναι να θίξουμε τους πρωταίτιους εκεί που πονάνε: δηλαδή να απειλήσουμε και να υλοποιήσουμε την απειλή της αποχώρησης από ΝΑΤΟ και ΕΕ. Ας θυμηθούμε ότι, κάτω από την πίεση του λαού, η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή, πραγματοποίησε αποχώρηση από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ μετά τη χούντα και ότι αυτό έβαλε τότε φρένο στις επιδιώξεις της Άγκυρας.
Αν η Ελλάδα αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ, οι πιέσεις της Τουρκίας, σε μεγάλο βαθμό, δεν θα έχουν νόημα. Όσο είμαστε στο ΝΑΤΟ πιέζει τις ΗΠΑ μέσω Ελλάδας, απειλώντας με αποσταθεροποίηση της ατλαντικής συμμαχίας. Επιπλέον, αν η Ελλάδα αναπτύξει πολύπλευρη εξωτερική πολιτική (συνεργασία με Ρωσία, Κίνα και άλλες χώρες), η άμυνά της θα ενισχυθεί. Και πάλι η Τουρκία δεν θα μπορεί να ασκήσει πίεση στην χώρα μας.
Πάνω απ’ όλα όμως απαιτείται η ανάπτυξη του αντιπολεμικού κινήματος σε Ελλάδα και Τουρκία. Πρέπει να ακουστεί δυνατά η γλώσσα της ειρήνης, να απευθυνθούμε στον τουρκικό λαό, που δυσανασχετεί ολοένα και περισσότερο, σε μεγάλο μέρος του, από την αυταρχική, αντιλαϊκή, επιθετική πολιτική Ερντογάν. Αυτό μπορεί να αποδειχθεί ένας καταλυτικός παράγοντας για την ειρήνη. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ερντογάν βιάζεται να κάνει εκλογές: χάνει καθημερινά έδαφος στην κοινή γνώμη της γειτονικής χώρας.
Η ελληνική κυβέρνηση και τα κόμματα του ΝΑΤΟϊκού μονόδρομου είναι υπόλογα απέναντι στον ελληνικό λαό. Τον κρατούν δέσμιο και υποταγμένο και εκθέτουν σε κινδύνους την ειρήνη, την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία. Οι φραστικοί λεονταρισμοί των ιθυνόντων δεν σημαίνουν τίποτα. Αντίθετα, μπορεί να είναι επικίνδυνοι.
Πρέπει να η υψωθεί η σημαία της φιλίας των λαών και της εθνικής ανεξαρτησίας. Κόμματα ΚΚΕ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ), άλλες μικρότερες οργανώσεις, μαζικοί φορείς που αντιτάσσονται στο δήθεν μονόδρομο αυτό πρέπει επειγόντως να βρουν το δρόμο της συνεννόησης και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη ενός πανίσχυρου ενωτικού αντιπολεμικού κινήματος που θα αγκαλιάσει την πλειοψηφία του λαού σε ενιαίες διαδηλώσεις και άλλες δράσεις. Τώρα, γιατί αύριο μπορεί να είναι αργά.
Πηγή: kordatos.gr
Τόσο απλό λοιπόν! Το ζητούμενο είναι,να τα βρουν μεταξύ τους οι οργανώσεις της Αριστεράς (ΚΚΕ,ΛΑΕ,ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ.).Αλλά είναι καμιά απ’ αυτές,που να θέλει πόλεμο; Φυσικά και όχι.Η συμφωνία να θεωρείται από τώρα βέβαιη.Και όταν το δει αυτό ο λαός,χωρίς αμφιβολία θα προσχωρήσει με ενθουσιασμό στο μέτωπο.Ποιος θέλει να πάει να σκοτωθεί για το τίποτα; Αρκεί να συμφωνήσει και ο τουρκικός λαός.Αλλά γιατί να μη συμφωνήσει; Είναι δυνατόν,να μη θέλει το συμφέρον του; Και τότε πια οι αστικές τάξεις τί να κάνουν,θα υποχρεωθούν,θέλοντας και μη,να κάτσουν ήσυχα.Μπορούν κι αλλιώς; Φωνή λαού,οργή Θεού.Τελείωσε! Κι ολ’ αυτά χωρίς να σπάσει τζάμι.Ή μήπως….. Γιατί αν είναι,πρέπει να το πούμε.Όχι ότι ο λαός κάτι τέτοια δεν τα αντιλαμβάνεται από μόνος του και έχει ανάγκη να του τα πουν.Αλλά για να ξέρει,πως έχει να κάνει με σοβαρούς και τίμιους ανθρώπους.