Εθνικό νόμισμα για 8 ριζοσπαστικές αλλαγές. Ομιλία και συνέντευξη Λαφαζάνη στην ΔΕΘ

Ομιλία και συνέντευξη του Παν. Λαφαζάνη στην ΔΕΘ 2017
Αξιοθρήνητη η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ αλλά και συνολικά του σκηνικού της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε και η οποία έμοιαζε με φιέστα για έναν ανιαρό και παρακμιακό πρωθυπουργικό ρόλο.
Τα ψέματα έχουν γίνει, δυστυχώς, δεύτερη φύση για τον Αλ. Τσίπρα.
Με μεγάλη ευκολία ο Αλ. Τσίπρας παρουσίασε, χωρίς να συναντήσει ουσιαστικές αντιδράσεις, ένα ευτυχές success story, την ώρα που έχει σχεδιάσει και ψηφίσει ένα νέο πραγματικό κοινωνικό καιάδα για τα επόμενα χρόνια:

• Την νέα σφαγή κατά 30% των κύριων και επικουρικών συντάξεων.
• Την σφαγή του αφορολόγητου ορίου που θα σημάνει ληστεία των πιο φτωχών λαϊκών εισοδημάτων.
• Το οριστικό τέλος του ΕΚΑΣ για 370.000 πάμφτωχους συνταξιούχους.
• Τον σφαγιασμό των ΑμεΑ και των επιδομάτων τους.
• Την περαιτέρω διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας.
• Την χαριστική βολή στο ξεπούλημα της χώρας με ιδιωτικοποιήσεις 5,5 δισ.

Ο νέος Αλ. Τσίπρας δεν παριστάνει πλέον τον αριστερό που οι συνθήκες αναγκάζουν να συνθηκολογεί.
Για τον νέο Αλ. Τσίπρα τα μνημόνια και οι λεγόμενες «μεταρρυθμίσεις», στην πραγματικότητα κατεδαφίσεις, η προσέλκυση επενδύσεων από πολυεθνικές εταιρείες, στην πραγματικότητα εξαγορών και όχι νέων δραστηριοτήτων, αποτελούν την νέα κανονικότητα και το νέο του «ευαγγέλιο».
Ο Τσίπρας φιλοδοξεί να είναι ο Macron της ελληνικής αποικίας και έχει εξελιχθεί σε μητσοτακικότερο του Μητσοτάκη.
Οι εξελίξεις με την Eldorado επιβεβαιώνουν , παρά διαψεύδουν, τις παραπάνω εκτιμήσεις. Η ΕLDORADO εκβιάζει γιατί έχει αποθρασυνθεί από μια παραδομένη κυβέρνηση.
Προσωπικά , όμως, δεν ήρθα στην ΔΕΘ, όπως δεν ήρθαμε και ως ΛΑ.Ε, για να ασκήσουμε απλώς κριτική στον Αλ. Τσίπρα και να υπογραμμίσουμε τα αδιέξοδα της πορείας του και τα αδιέξοδα των μνημονιακών πολιτικών.
Αυτό που ερχόμαστε να πούμε από την Θεσσαλονίκη είναι ότι η Ελλάδα έχει άλλο δρόμο, πέρα και έξω από τα μνημόνια, την λιτότητα και την εθνική υποδούλωση.
Αυτό που ερχόμαστε να πούμε από την Θεσσαλονίκη είναι ότι αυτός ο άλλος δρόμος όχι μόνο είναι ρεαλιστικός και εφαρμόσιμος και προσφέρει ασφάλεια, ελπίδα και προοπτική στην χώρα αλλά είναι και άκρως επίκαιρος και επείγον, προκειμένου να ανασάνει και να επιβιώσει ο τόπος και ιδιαίτερα η νεολαία μας.
Αφετηρία αυτού του άλλου δρόμου και μιας εναλλακτικής πρότασης είναι η άμεση έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη και η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος και της σύγκρουσης και ρήξης με την νεοφιλελεύθερη ΕΕ.
Η Ελλάδα, αν δεν είχε μπει στο ευρώ, δεν επρόκειτο σε καμιά περίπτωση να γνωρίσει την κρίση που διανύουμε.
Αν η χώρα μας, επίσης, είχε φύγει από το ευρώ μέσα στην κρίση, τώρα θα την είχε ξεπεράσει, ενώ όσο μένει μέσα στην ευρωζώνη δεν πρόκειται να συνέλθει ποτέ.
Οφείλουμε επί τέλους να συνειδητοποιήσουμε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει ως νόμισμα, το μεταμφιεσμένο μάρκο, ένα γερμανικό στην ουσία νόμισμα, ένα νόμισμα που είναι πιο σκληρό και από το δολάριο.
Όσο η Ελλάδα παραμένει στο Γερμανικό ευρώ θα βρίσκεται εσαεί σε ρόλο αποικίας, στο έλεος του χρηματοπιστωτικού και πολυεθνικού κεφαλαίου.
Όσο η Ελλάδα θα βρίσκεται στο ευρώ δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεφύγει από την κηδεμονία, την ύφεση και την στασιμότητα.
Η Ελλάδα μπαίνοντας στο ευρώ μέσα σε 8 χρόνια χρεοκόπησε και ετέθη σε καθεστώς χειρότερο από αποικίας, καθεστώς που έχει αρχή αλλά όχι ορατό τέλος.
Η Ελλάδα, επίσης, μέσα στο ευρώ και μέσα σε λίγα χρόνια υπερδιπλασίασε το χρέος της και ενώ, πριν το ευρώ, το χρέος ήταν κατά 75% σε δραχμές και στο εθνικό δίκαιο, μετετράπη ολόκληρο σε συνάλλαγμα και το συντριπτικό μέρος του στο Αγγλικό δίκαιο!
Ο Αλ. Τσίπρας έχει γίνει παρακόλουθος του Rothschild.
Ο πατριάρχης των Rothschild, όμως, από το 1800 δήλωνε:
“Επιτρέψτε μου να εκδίδω και να ελέγχω το νόμισμα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποια κυβέρνηση ψηφίζει τους νόμους του”.
Σήμερα η Γερμανία, μέσω Φρανκφούρτης εκδίδει και ελέγχει το νόμισμα μας.
Όσο συνεχίζεται αυτήν η κατάσταση όποιο κόμμα και αν κυβερνάει θα εφαρμόζει την ίδια καταστροφική πολιτική με τις ίδιες οδυνηρές συνέπειες.
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι το νόμισμα για εμάς δεν είναι «φετίχ». Υποστηρίζουμε ότι το εθνικό νόμισμα όχι για να συνεχίσουμε με ένα εθνικό νομισματικό εργαλείο την παλιά συνταγή ενός χρεοκοπημένου και σάπιου ελληνικού πολιτικού κατεστημένου.
Υποστηρίζουμε το εθνικό νόμισμα ως προϋπόθεση για να επιτύχουμε την ανατροπή αυτού του κατεστημένου.
Υποστηρίζουμε το εθνικό νόμισμα ως αφετηρία για να κατακτήσει ο τόπος μας την εθνική του κυριαρχία και ανεξαρτησία και να εφαρμόσει μια ανεξάρτητη πολυδιάστατη πολιτική διεθνών οικονομικών και εξωτερικών σχέσεων.
Υποστηρίζουμε το εθνικό νόμισμα ως αναγκαία αφετηρία και ως απαραίτητο αναντικατάστατο εργαλείο για να εφαρμόσουμε ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα διεξόδου και παραγωγικού μετασχηματισμού στην χώρα.
(1) Εθνικό νόμισμα και χρέος
Η Ελλάδα έχει ένα τεράστιο, παράνομο, επαχθές και κυρίως μη βιώσιμο χρέος.
Αυτό το χρέος δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με ημίμετρα και ασπιρίνες ούτε είναι δυνατόν να αποπληρωθεί, εκτός και εάν εξοντώσουμε τον ελληνικό λαό, παραδίδοντας στην ξένη κερδοσκοπία ότι έχει και δεν έχει αυτή η χώρα.
Θέλουμε το εθνικό νόμισμα διότι είναι απολύτως απαραίτητο για να προχωρήσει η χώρα στην μόνη λύση επιβίωσης και ανάσας που διαθέτει: την διακοπή αποπληρωμής του χρέους με σκοπό την διαγραφή του.
Η θέση αυτή είναι η μόνη λύση για την χώρα και είναι μια λύση ώριμη και ρεαλιστική, αρκεί να υπάρξει κυβέρνηση που θα την παλέψει με αποφασιστικότητα και σθένος.
Όπως υπερώριμη είναι και θέμα τιμής για την χώρα και τις θυσίες του λαού μας, η πέρα για πέρα νόμιμη διεκδίκηση του κατοχικού δανείου και των γερμανικών επανορθώσεων, που θα είναι πρώτο μέλημα μιας λαϊκής κυβέρνησης με τη συμμετοχή της ΛΑ.Ε.
Να προσθέσω μόνο, ότι είναι ντροπή και εκδήλωση αναξιοπρέπειας για τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να μέμφεται την Πολωνία με αφορμή την στάση της στη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.
(2) Εθνικό νόμισμα και εθνικοποίηση των τραπεζών
Θέλουμε το εθνικό νόμισμα γιατί είναι το δυσαναπλήρωτο μέσο, προκειμένου να προχωρήσουμε στην αναγκαία εθνικοποίηση των τραπεζών.
Ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει δεκάδες δισ. ευρώ σε τρεις αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις – σκάνδαλα, για να κρατήσει ως ζωντανά πτώματα τις τράπεζες.
Οι τραπεζίτες θησαυρίζουν, οι τράπεζες, παρά τις ανακεφαλαιοποιήσεις, συνεχίζουν να πνίγονται στις μαύρες τρύπες, ενώ ταυτόχρονα πνίγουν την οικονομία και την κοινωνία.
Ως ΛΑ.Ε κάναμε μήνυση στους υπεύθυνους για το μέγα σκάνδαλο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που αφορά την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση και το οποίο κόστισε στο ελληνικό δημόσιο περίπου 40 δισ. ευρώ.
Η Εισαγγελία ερευνά αυτήν την ώρα την υπόθεση και ελπίζουμε γρήγορα να καθήσουν στο σκαμνί οι ένοχοι και συνένοχοι, βάζοντας βόμβα στα σάπια θεμέλια ενός κλεπτοκρατικού χρηματοπιστωτικού συστήματος και τους πολιτικούς που το διευθύνουν.
Θέλουμε την εθνικοποίηση των τραπεζών, γιατί μόνο τράπεζες σε δημόσια χέρια κάτω από ουσιαστικό και αυθεντικό κοινωνικό έλεγχο μπορούν να ασκήσουν μια νέα χρηματοπιστωτική πολιτική με αναπτυξιακά, παραγωγικά, επενδυτικά και κοινωνικά κριτήρια.
(3) Εθνικό νόμισμα και Σεισάχθεια (διαγραφή στα ιδιωτικά χρέη)
Το εθνικό νόμισμα αποτελεί κεντρική επιδίωξη της Λαϊκής Ενότητας, γιατί μόνο μέσω του εθνικού νομίσματος θα μπορέσουμε να λύσουμε με ριζοσπαστικό τρόπο ένα κεντρικό πρόβλημα: το πρόβλημα των υπέρογκων ιδιωτικών χρεών, που σαν τέτοιο αποτελεί ακόμα μεγαλύτερη βόμβα στα θεμέλια της οικονομίας και της κοινωνίας και απ’ αυτήν του δημόσιου χρέους.
Η ελληνική οικονομία κάθεται πάνω σε ένα βουνό από ιδιωτικά χρέη. Τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών, αλλά και τα ληξιπρόθεσμα χρέη στο δημόσιο καλπάζουν. Η κυβέρνηση μπροστά στις αντιδράσεις ενός μεγάλου κινήματος, στο οποίο πρωτοστατεί η ΛΑ.Ε, ενάντια στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας και λαϊκής περιουσίας, προσπαθεί να το παρακάμψει, θεσμοθετώντας αντιδημοκρατικά τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.
Κυβέρνηση, τράπεζες και Τρόικα ετοιμάζουν ένα μεγάλο τσουνάμι ηλεκτρονικών πλειστηριασμών λαϊκής περιουσίας, αγροτικής ιδιοκτησίας και δεκάδες χιλιάδες λουκέτα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με στόχο να μετριάσουν μια τέταρτη, εξίσου ληστρική και επώδυνη ανακεφαλαιοποίηση.
Πρόκειται για μια εθνική τραγωδία.
Τα σχέδια κυβέρνησης, τραπεζιτών και τρόικας να αρπάξουν τα σπίτια του λαού δεν θα περάσουν.
Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί θα μείνουν στα χαρτιά. Το κίνημα θα βρει τρόπους να τους ματαιώσει και να τους ακυρώσει.
Όταν λέμε ότι μια λαϊκή κυβέρνηση με βασικό τον ρόλο της ΛΑ.Ε, θα προχωρήσει σε μια μεγάλη διαγραφή της μεγάλης πλειοψηφίας των δανείων λαϊκών νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, το εννοούμε απολύτως.
Μια τέτοια γενικευμένη διαγραφή χρεών νοικοκυριών, μικρομεσαίων επιχειρήσεων και αγροτικού κόσμου είναι απόλυτα αναγκαία, όχι μόνο για λόγους δικαιοσύνης, αλλά κυρίως για λόγους επανεκκίνησης της οικονομίας.
(4) Εθνικό νόμισμα – Ρευστότητα και παραγωγικός μετασχηματισμός της ελληνικής οικονομίας
Με το εθνικό νόμισμα, με ένα επιτελικά αναδιοργανωμένο και αποτελεσματικό δημόσιο και με εθνικοποιημένες τράπεζες θα γίνει δυνατή η χορήγηση μεγάλης και με χαμηλά επιτόκια ρευστότητας στην οικονομία, στη βάση ενός νέου σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης, παραγωγικού μετασχηματισμού και ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας.
Η Τράπεζα της Ελλάδας, που θα περάσει υπό εθνικό έλεγχο και θα χαράσσει με κυβερνητική ευθύνη τη νομισματική πολιτική, θα βοηθήσει σε μια μεγάλη επενδυτική χρηματοδότηση του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα μέσω των δημοσίων τραπεζών, με άκρως ευνοϊκούς όρους.
Μπορούμε, έτσι, να υλοποιήσουμε ένα διπλάσιο, περίπου, σε σχέση με το σημερινό, πρόγραμμα παραγωγικών επενδύσεων από τον δημόσιο τομέα και ένα γιγάντιο πρόγραμμα για επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα, πρώτα απ’ όλα των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, στη βάση αξιολόγηση και αναπτυξιακών κριτηρίων.
Η νέα μεγάλη ρευστότητα στην οικονομία θα υπακούει σε ένα σχεδιασμένο πρόγραμμα αναμόρφωσης και αναβάθμισης του παραγωγικού χάρτη της χώρας με προτεραιότητα την ανασυγκρότηση και ενίσχυση του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα, της βιομηχανίας, της ενέργειας, των τομέων νέας τεχνολογίας, των πιο παραγωγικών υπηρεσιών, του αγροτουρισμού και τη σύνδεση της τουριστικής ανάπτυξης με την εγχώρια παραγωγή , πρώτα απ’ όλα στην βιοτεχνία και τα είδη διατροφής.
Το νέο αυτό σχέδιο ευρείας ρευστότητας για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας θα μπορέσει να προσφέρει στην αρχή δεκάδες χιλιάδες και στη συνέχεια εκατοντάδες χιλιάδες νέες και κανονικές θέσεις εργασίας, σε ένα πρόγραμμα επιτυχούς αντιμετώπισης της ανεργίας, ιδιαίτερα των νέων και των μεγάλης ηλικίας ανέργων.
(5) Εθνικό νόμισμα, ο κόσμος της μισθωτής εργασίας και οι απόμαχοι της δουλειάς
Το εθνικό νόμισμα αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για να μπει τέρμα στα μνημόνια, σε κάθε μορφής κηδεμονία και εξάρτηση της χώρας και φυσικά για να μπει τέρμα στη λιτότητα και την περιθωριοποίηση του κόσμου της εργασίας, προκειμένου να αποκτήσουν μια νέα πρωταγωνιστική θέση στην πορεία της χώρας, η εργατική τάξη και συνολικά οι εργαζόμενοι αυτής της χώρας.
Στο νέο κοινωνικό τοπίο που θέλουμε να διαμορφώσουμε θα βάλουμε τέλος στον μνημονιακό εργασιακό μεσαίωνα και θα επαναφέρουμε όλα ανεξαιρέτως τα δικαιώματα των εργαζομένων που αφαιρέθηκαν και είχαν κατακτηθεί με αγώνες και αίμα και πρώτα απ’ όλα θα επαναφέρουμε τη μεγάλη κατάκτηση των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Ταυτόχρονα, μια νέα λαϊκή κυβέρνηση θα υποστηρίξει το δημόσιο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα της χώρας, θα ανακόψει τον κατήφορο των συντάξεων, θα στηρίξει τους απόμαχους της δουλειάς και θα ενισχύσει τις συντάξεις τους, ώστε σταδιακά να φτάσουν σε αξιοπρεπή επίπεδα μιας σύγχρονης διαβίωσης.
Μια νέα λαϊκή κυβέρνηση θα στηρίξει και θα αναβαθμίσει την θέση των ΑμεΑ και θα επαναφέρει τα επιδόματα και τις κατακτήσεις τους, που σφάγιασαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις και τώρα σφαγιάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Μια προοδευτική κυβέρνηση με την στήριξη του λαού και τους αγώνες των εργαζομένων, θα αυξήσει άμεσα τον κατώτατο μισθό, θα σταματήσει κάθε διάκριση σε νέους και μεγαλύτερους εργαζομένους, θα επαναφέρει σταδιακά τον κατώτατο μισθό στα προ κρίσης επίπεδα και την κατώτατη σύνταξη στα 15 χρόνια και στα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη.
Το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας θα μπορέσει να καταστεί βιώσιμο με νέους υγιείς πόρους που θα προκύψουν από την μεγάλη αύξηση των θέσεων εργασίας και την αύξηση των μισθών, από νέους πόρους ως ποσοστό των κερδών δημόσιων επιχειρήσεων και των δημόσιων τραπεζών και ασφαλώς από την πραγματική καταπολέμηση της εισφοροαποφυγής και της μαύρης εργασίας.
Οι αξιοπρεπείς μισθοί και συντάξεις και οι ανθρώπινες σχέσεις εργασίας δεν αποτελούν κόστος για μια οικονομία, αλλά θεμελιακό παράγοντα ανάπτυξής της.
Πρώτο μέλημά μας ο τερματισμός των ιδιωτικοποιήσεων, η επαναφορά του εθνικού πλούτου στα χέρια του δημοσίου και η επαναφορά στο δημόσιο όλων, μία προς μία, των στρατηγικών επιχειρήσεων και υποδομών που ξεπουλήθηκαν, με ταυτόχρονο δικαστικό έλεγχο των εκποιήσεων και απόδοση ποινικών ευθυνών.
Όσοι ξεπουλάνε εθνικό πλούτο και δημόσιες στρατηγικές επιχειρήσεις, να γνωρίζουν ότι διαπράττουν εθνικό έγκλημα και ότι αναλαμβάνουν πελώριες ποινικές ευθύνες.
(6) Εθνικό νόμισμα και παιδεία – υγεία
Η αναγέννηση της παιδείας στην χώρα μας, η ανύψωση του μορφωτικού και πολιτιστικού επιπέδου της νέας γενιάς, η ανάδειξη των ταλέντων και των δεξιοτήτων της, η χωρίς φραγμούς προσπέλαση σε όλες τις εκπαιδευτικές κλίμακες, η ενίσχυση και ο εκσυγχρονισμός της εκπαιδευτικής υλικοτεχνικής υποδομής και κυρίως η κάλυψη των εκπαιδευτικών κενών με μόνιμο προσωπικό, η στήριξη και η αναβάθμιση του εκπαιδευτικού όλων των βαθμίδων, που αποτελεί την καρδιά της ελληνικής παιδείας, συνιστούν πρώτες προτεραιότητες του προγράμματός μας.
Όπως πρώτη προτεραιότητα αποτελεί η ανακοπή της κατάρρευσης και η αναβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας, η ενίσχυση του εξοπλισμού του, οι νέες κανονικές προσλήψεις προσωπικού για την πραγματική κάλυψη των αναγκών, η ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας υγείας, το σταμάτημα κάθε μορφής ιδιωτικοποίησης και οι αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς και φροντίδας μέσα σε ανθρώπινα νοσοκομεία.
Το εθνικό νόμισμα, με την ανάλογη πολιτική βούληση, μπορεί να καταστεί το μέσο για μια νέα ικανοποιητική και μεγάλη αύξηση των δημόσιων επενδύσεων στην παιδεία και την υγεία που είναι δυνατόν να θέσουν την χώρα σε μια νέα κοινωνική και αναπτυξιακή τροχιά.
(7) Εθνικό νόμισμα, ΕΕ και κοινωνικός μετασχηματισμός
Το εθνικό νόμισμα από μόνο του δεν συνιστά πρόγραμμα ούτε αντιπροσωπεύει πολιτικό προσανατολισμό. Το πάντρεμα του εθνικού νομίσματος, όμως, με ένα ριζοσπαστικό μεταβατικό πρόγραμμα αναθεμελίωσης της πορείας της χώρας, σαν και αυτό που υποστηρίζει η ΛΑ.Ε, αποτελεί μια σαφή ανατρεπτική πολιτική και κοινωνική επιλογή.
Η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και η εφαρμογή του ριζοσπαστικού προγράμματός μας θα θέσει άμεσα την χώρα σε τροχιάς σύγκρουσης και ρήξης με την ίδια την νεοφιλελεύθερη και γερμανοκρατούμενη ΕΕ.
Το ριζοσπαστικό μας πρόγραμμα, όπως πολύ επιγραμματικά σκιαγραφήσαμε, που ξεκινάει το ταξίδι της υλοποίησής του με την αποχώρηση της χώρας από την ευρωζώνη, δεν μπορεί να υλοποιηθεί μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια των κανόνων της ΕΕ.
Πολύ περισσότερο που ευρωζώνη και ΕΕ δεν μεταρρυθμίζονται θετικά, παρά μόνο ανατρέπονται.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες η μετάβαση της χώρας στο εθνικό νόμισμα και η εφαρμογή του ριζοσπαστικού μας προγράμματος, ανοίγουν ταυτόχρονα και τις διαδικασίες αποδέσμευσης της χώρας μας από την ΕΕ, για μια νέα θέση και έναν νέο ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή μας και την Ευρώπη.
(8) Εθνικό νόμισμα και μέτωπο ενάντια στα μνημόνια για την ανασυγκρότηση της χώρας
Η ΛΑ.Ε δεν κρύβει, αντίθετα διακηρύσσει ότι στρατηγικός της στόχος είναι ο σοσιαλισμός.
Ένας καινούργιος σοσιαλισμός του 21ου αιώνα, με βαθιά αδιαπραγμάτευτη δημοκρατία, οικονομική αποτελεσματικότητα και υψηλές παραγωγικές επιδόσεις, πέρα από τα σοσιαλιστικά εγχειρήματα του παρελθόντος , που, παρά τα όποια επιτεύγματά τους, τελικά απέτυχαν, ένας νέος σοσιαλισμός ικανός να ανοίξει νέους ιστορικούς δρόμους για τις κοινωνίες.
Η ΛΑ.Ε έχοντας πάντα στην προοπτική της την σοσιαλιστική στρατηγική επιδίωξη, παλεύει άμεσα για ένα μεταβατικό πρόγραμμα που μπορεί να καταστήσει το σοσιαλιστικό όραμα από ευχή και επιθυμία σε ρεαλιστική δυνατότητα και πράξη.
Ως ΛΑ.Ε παλεύουμε άμεσα στην βάση του ριζοσπαστικού μας προγράμματος για την επαναθεμελίωση της Ελλάδας. Για μια Ελλάδα κυρίαρχη και ανεξάρτητη. Για μια Ελλάδα χωρίς κηδεμονίες, χωρίς μνημόνια και λιτότητα. Για μια Ελλάδα έξω από την ευρωζώνη και την ΕΕ. Για Ελλάδα έξω από ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, χωρίς ξένες βάσεις. Για μια Ελλάδα με νέο κοινωνικό, οικολογικό, εργασιακό και συμμετοχικό αναπτυξιακό οικονομικό πρότυπο. Για μια Ελλάδα δίκαιη με βαθιά συμμετοχική δημοκρατία και νέο Συνταγματικό χάρτη.
Σε αυτήν τη βάση η ΛΑ.Ε υποστηρίζει θερμά την ανάπτυξη των εργατικών λαϊκών αγώνων ως το θεμέλιο κάθε ανατρεπτικής προοπτικής.
Όπως υποστηρίζουμε την ανάγκη για κοινή δράση, συμπόρευση, συμπαράταξη και ενιαίο μέτωπο όλων, χωρίς εξαίρεση, των αριστερών, ριζοσπαστικών, πατριωτικών, δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων.
Αυτό το μέτωπο γίνεται σήμερα πιο αναγκαίο και επείγον από ποτέ και για την προώθησή του η ΛΑ.Ε θα λάβει το επόμενο διάστημα όλες τις δυνατές πρωτοβουλίες.
Στη συνέχεια η Iskra παραθέτει τις απαντήσεις του Γραμματέα του Π.Σ της ΛΑ.Ε στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων:
Μ. ΤΣΩΧΟΣ («ΕΡΤ»): Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε και καλώς ήρθατε στη Θεσσαλονίκη, κύριε Γραμματέα μάλλον.
Η ερώτησή μου είναι η εξής: αναφερθήκατε στην τοποθέτηση του κ. Τσίπρα στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Ο κ. Τσίπρας περιέγραψε ένα αφήγημα που λέει: «περάσαμε τον κάβο, οδεύουμε προς ήρεμα νερά, θα υπάρχουν κάποιες αναταράξεις, θα μπούμε όμως σε απάνεμο λιμάνι και εκεί θα έχουμε τις εκλογές». Δηλαδή προσδιορίζει ότι το απάνεμο λιμάνι θα μπει γύρω στο 2019.
Συμμερίζεστε αυτό το χρονοδιάγραμμα; Και τι θα γίνει τελικά κατά τη γνώμη σας με το πλοίο της Ελλάδας; Θα μείνει μεσοπέλαγα; Θα βουλιάξει; Θα φτάσει στο λιμάνι; Ευχαριστώ.
Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Αυτά έλεγε ο Τσίπρας και κόντευαν να κοιμηθούν οι δημοσιογράφοι στη συνέντευξη! Ποιος τα πιστεύει αυτά τα πράγματα; Υπάρχει κανένας πολίτης που έχει ζήσει σε αυτή τη χώρα όλα τα τελευταία χρόνια που ξέρει τι βιώνει σήμερα και ξέρει και τι τον περιμένει και ακούει με στοιχειώδη πειστικότητα το success story του Αλέξη Τσίπρα;
Εξήγησα προηγουμένως και τα είπα αναλυτικά νομίζω. Δεν υπάρχει success story, όταν οι συντάξεις έχουν κατακρεουργηθεί και έρχεσαι και τις κόβεις 30% επιπλέον. Οι συνταξιούχοι θα πεθάνουν από την πείνα! Και η προοπτική είναι ακόμη σκληρότερη όσο συνεχίζεται η μνημονιακή υποδούλωση. Διότι θα πάμε στις συντάξεις των 200 € ή και των 150 €. Αυτή είναι η προοπτική.
Όταν βλέπουμε ότι περιορίζει το αφορολόγητο; Δηλαδή ακόμη κι αυτός που παίρνει ένα επίδομα ανεργίας και ίσως να έχει και κάποιο άλλο συμπληρωματικό εισόδημα από κάτι άλλο που μπορεί να του αποφέρει ένα έσοδο ένα αγροτεμάχιο δεν ξέρω τι, θα πληρώνει φόρο και μάλιστα βαρύ φόρο; Πως θα ζήσει αυτός ο άνθρωπος;
Και μιλάει ο Αλέξης Τσίπρας για success story; Σε ποια κοινωνία ζει; Σε ποιον κόσμο βρίσκεται; Όλα αυτά είναι φαρσοκωμωδία και δεν πείθουν κανέναν. Το success story το έχει πει ο ΓΑΠ, το έχει πει ο Σαμαράς, το επαναλαμβάνει ο Τσίπρας. Success story μέσα στο ευρώ δεν πρόκειται να υπάρξει. Success story με Μνημόνια, υποδούλωση και λιτότητα δεν μπορεί να έχει θετική απήχηση και επίπτωση στη χώρα. Δεν μπορεί να νοηθεί.
Αυτή την ώρα αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι μια μεγάλη δημοκρατική ανατροπή. Μια πραγματικά ουσιαστική δημοκρατική ανατροπή, που θα κάνει μια νέα αρχή στον τόπο. Θα βάλει την Ελλάδα σε νέα, καινούργια θεμέλια με πρώτο και κύριο άξονα την εθνική ανεξαρτησία της, την εθνική κυριαρχία της. Αυτός ο τόπος κάποτε πρέπει να σταματήσει να είναι οικόπεδο.
Εγώ επιχείρησα έναν τέτοιο δρόμο με μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική. Υπονομεύτηκε αυτή η προσπάθεια και η δική μου και της Αριστερής πλατφόρμας για μια διαφορετική Ελλάδα. Επιτέλους όμως αν δεν κάνουμε ένα ξεκίνημα σε αυτή την κατεύθυνση δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα σε αυτή τη χώρα.
Μέχρι το 2060 θα παλεύουμε να προσφέρουμε μόνοι εμείς, δότρια χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πρωτογενή πλεονάσματα τουλάχιστον 2%. Η αιώνια λιτότητα! Έχουν δικαίωμα κάποιοι να αποφασίζουν για κάποια χρόνια. Δεν έχουν δικαίωμα να αποφασίζουν για το τι θα κάνουν και τα τρισέγγονά μας. Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε αυτό. Είναι θέμα τιμής, είναι θέμα της ανθρώπινης υπόστασής μας να μη δεχτούμε αυτή την υποδούλωση.
Ν. ΗΛΙΑΔΗΣ («ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»): Καλησπέρα κ. Γραμματέα. Αφιερώσατε αρκετό χρόνο από την εισαγωγική ομιλία σας, υπενθυμίζοντας τι είχε υποσχεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Προχθές ο Πρωθυπουργός είπε ότι αυτή είναι μια κριτική, η οποία δεν αφορά το σημερινό ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα είπε στη Νέα Δημοκρατία ότι ουσιαστικά λέγοντας αυτά, αντιπολιτεύεστε έναν παλιό ΣΥΡΙΖΑ που δεν υπάρχει σήμερα, δηλαδή αντιπολιτεύεστε τον ΣΥΡΙΖΑ του Λαφαζάνη και ούτω καθ’ εξής. Αυτό ουσιαστικά είπε ο Πρωθυπουργός και θέλω σε αυτό το σχόλιό σας.
Επίσης αν μπορείτε να γίνετε λίγο πιο συγκεκριμένος, αυτός ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ εάν θα κατέλθει τελικά στις εκλογές ενιαίος, αν μπορείτε να μας πείτε κάτι περισσότερο πάνω σε αυτό, δηλαδή αν θα συνεργαστείτε με την κα Κωνσταντοπούλου, τον κ. Αλαβάνο κι άλλες δυνάμεις με τις οποίες από ό,τι αντιλαμβάνομαι έχετε κάποιες συζητήσεις. Ευχαριστώ.
Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Βεβαίως υπενθύμισα τις παλιές δεσμεύσεις και εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα. Αυτός μπορεί να τις ξεχνάει, μπορεί να νομίζει ότι αλλάζει σελίδα και δεν πρέπει να τις αναφέρει καθόλου και ότι είναι ένα κεφάλαιο που πρέπει να φύγει από τη ζωή του, αλλά δεν τις ξεχνάει ο ελληνικός λαός.
Δεν τις ξεχνάνε όλοι εκείνοι που πονάνε αυτό τον τόπο, αλλά αναφέρθηκα όμως και στο σύγχρονο success story και το τι αντιπροσωπεύει αυτό και τι αντιπροσωπεύει η νέα πολιτική και ο νέος προσανατολισμός. Διότι ο Αλέξης Τσίπρας, όπως είπα, θέλει να είναι ο Μακρόν της ελληνικής αποικίας και φιλοδοξεί να γίνει Μητσοτακικότερος του Μητσοτάκη.
Αυτός είναι ο πραγματικός σημερινός Τσίπρας. Ο άνθρωπος των μεταρρυθμίσεων, ο ακραιφνής φιλοευρωπαϊστής ο οποίος μάλιστα τάσσεται υπέρ ενός Υπουργού Οικονομικών και ενός προϋπολογισμού στην Ευρωζώνη. Άκουσον – άκουσον! Αυτό ξέρετε τι σημαίνει; Θάνατος για τις πιο μικρές και αδύνατες χώρες της Ευρωζώνης. Αυτό σημαίνει όλη η εξουσία στους Γερμανούς, με δορυφόρους και παρακεντέδες φυσικά τους Γάλλους, τη Γαλλία του Μακρόν.
Βεβαίως η ερώτησή σας αφορούσε…. Όπως είπα και στην ομιλία μου εισηγητικά, η Λαϊκή Ενότητα τάσσεται όχι στα λόγια, στις πράξεις χωρίς όρους και χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς παρενθέσεις και χωρίς αγκύλες υπέρ της άμεσης, εδώ και τώρα συμπαράταξης, συμπόρευσης, συνεργασίας όπως θέλετε να το πείτε όλων των Αριστερών, των ριζοσπαστικών, των πατριωτικών, αντιμνημονιακών δυνάμεων σ’ ένα κοινό, μεγάλο μέτωπο, μέτωπο πολιτικό, μέτωπο κινηματικό, μέτωπο βεβαίως και εκλογικό.
Με το Σχέδιο Β του Αλέκου Αλαβάνου ξέρετε ότι έχουμε ήδη μια πολύ προωθημένη συνεργασία η οποία πάει καλά, θα συνεχιστεί, θ’ αναβαθμιστεί και θα εκφραστεί καις τις εκλογές. Προσπάθεια κάνουμε βεβαίως και με την «Πλεύση ελευθερίας» της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Τα μήνυματα που έχουμε, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα είναι αρκετά θετικά και ελπιδοφόρα.
Ελπίζουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, εμείς θα θέλαμε στο φθινόπωρο αυτό να καταλήξουμε σε συνεργασία και με την «Πλεύση ελευθερίας» και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Και βεβαίως απευθυνόμαστε και σε όλες τις άλλες δυνάμεις. Απευθυνόμαστε και στο ΚΚΕ, παρά την αντιενωτική του στάση. Και λέμε ευθέως, ότι η θέση μιας αριστερής, μιας ριζοσπαστικής δύναμης, μιας κομμουνιστιικής δύναμης, είναι σήμερα να κάνει ό,τι έκανε το ΚΚΕ στα δύσκολα χρόνια που πέρασε αυτός ο τόπος.
Και ιδιαίτερα ό,τι έκανε το ΚΚΕ στην κατοχή. Γιατί και τώρα, όπως είπα, μπορεί να μην έχουμε γερμανικά στρατεύματα, αλλά έχουμε ένα νέο είδος ιδιόμορφης κατοχής στη χώρα. Και καμιά φορά η οικονομική κατοχή είναι πολύ σκληρότερη από τη στρατιωτική. Και μη νομίζετε ότι επειδή πουλάνε πατριωτισμό οι κυβερνώντες, εθελόδουλοι είναι και υποτελείς υπάλληλοι μιας τρόικας και μιας εξουσίας η οποία εκπορεύεται από ξένα χρηματοπιστωτικά, πολυεθνικά κέντρα. Και κυρίως από τη γερμανική πλευρά.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Γι’ αυτό απευθυνόμαστε και στο ΚΚΕ και του λέμε στο όνομα των ιστορικών του καταβολών, ότι η θέση του και ο ρόλος του είναι μέσα σ’ ένα ευρύ μέτωπο του ελληνικού λαού για ν’ ανοίξουμε έναν καινούργιο δρόμο, να σπάσουμε το μνημονιακό τείχος και να δει ο ελληνικός λαός μια ανάσα και η χώρα μας μια στοιχειώδη ανάπτυξη.
Δ. ΣΥΡΜΑΤΣΗΣ («ΡΑΔΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»): Κύριε Γραμματέα θέλω να σας ρωτήσω για το θέμα των ημερών και την ELDORADO. Αναφέρατε πριν ότι εκβιάζει, στην αρχική σας τοποθέτηση.
Θέλω να σας ρωτήσω αν δεχθήκατε κι εσείς κάποιους τέτοιους εκβιασμούς όταν ήσαστε στο Υπουργείο και τί εκτιμάτε ότι θα γίνει στο τέλος. Θα έχουμε μια υποχώρηση της κυβέρνησης ή θα φύγουν όντως οι Καναδοί; Ευχαριστώ.
Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η ELDORADO προχώρησε σ’ αυτό τον εκβιασμό, γιατί περί εκβιασμού πρόκειται, αμέσως μετά την ομιλία του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη. Ο Πρωθυπουργός πήγε στη PHILIP MORRIS, για το πολύ σπουδαίο έργο που προσφέρει στη χώρα μας, πρώτη φορά Πρωθυπουργός, εγώ δεν ξέρω σε όλο τον πλανήτη άλλον να πηγαίνει σε καπνοβιομηχανία.
Εν πάση περιπτώσει, μετά πάει στην APIVITA, η οποία πωλήθηκε σε ισπανική πολυεθνική, μην ξεχνάτε ότι και η PHILIP MORRIS, εξαγόρασε εδώ την ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ. Η ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ δεν ήταν μια προβληματική επιχείρηση, ήταν μια κερδοφόρα επιχείρηση ιστορικού χαρακτήρα στην Ελλάδα. Αυτήν εξαγόρασε η PHILIP MORRIS. Σε δυο εταιρείες πήγε δηλαδή, που οι πολυεθνικές έχουν εξαγοράσει ελληνικές επιχειρήσεις.
Πήγε εκεί με ύμνους στις επενδύσεις των πολυεθνικών, ήρθε ο Μακρόν, κάθισε σ’ ένα τραπέζι με όλη την πολυεθνική ελίτ της γαλλικής οικονομίας, θαυμάσια, εξαιρετικά, με ύμνους στο γαλλικό πολυεθνικό κεφάλαιο, «ελάτε εδώ, πάρτε ό,τι θέλετε, η Ελλάδα πωλείται και ξέρετε, εμείς δεν κάνουμε επιλογή επενδυτών» όπως είπε, είτε Κινέζος είναι είτε Γάλλος, όποιος ξένος έρθει εμείς προσφέρουμε τα πάντα, γη και ύδωρ.
Βεβαίως ήρθε και στη Θεσσαλονίκη με το Greenvest, βρήκε την ευκαιρία λοιπόν η ELDORADO, και σου λέει «μάθαμε ότι…», κι εμείς λοιπόν στον εκβιασμό. Και ζητά τα πάντα. Ζητά δηλαδή να μην έχει καμία δέσμευση από καμία συμφωνία.
Και αντί η κυβέρνηση να πει «ευχαριστούμε πολύ, να φύγετε κύριοι από τη χώρα, δε θέλουμε επενδύσεις που εκβιάζουν την ελληνική κυβέρνηση, επενδύσεις που καταστρέφουν το περιβάλλον, επενδύσεις που επί χρόνια τώρα παραβιάζουν και τη συμφωνία αλλά και την ελληνική νομοθεσία, δεν τις θέλουμε αυτές τις επενδύσεις», τα πράγματα έχουν ξεφύγει από κάθε όριο.
Κι όμως βλέπετε, η κυβέρνηση να κρατάει μια απολογητική περίπου στάση, να εκλιπαρεί στην ουσία, να λέει ότι βεβαίως η επενδυτική πολιτική την οποία έχουμε δεν αλλάζει και δεν πρόκειται ν’ αλλάξει. Δε θέλω να κάνω εγώ αυτή την ώρα μια εκτίμηση για το πού θα φτάσει αυτή η υπόθεση και μάλλον δε θα είναι και ωραίο νέο.
Εγώ θα ήθελα η Ελλάδα, όποια κυβέρνηση κι αν έχει, να υπερασπίζει το συμφέρον της. Να υπερασπίζει το περιβάλλον της, να υπερασπίζει ακόμα και τις θέσεις εργασίας, γιατί κακώς οι εργαζόμενοι στην ELDORADO κινητοποιούνται υπέρ των συμφερόντων της εταιρείας, οι θέσεις εργασίας τους μπορούν να εξασφαλιστούν και υπάρχουν χίλιοι δυο τρόποι για να εξασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας τους και όχι με την καταστροφή του τόπου τους.
Θα ήθελα λοιπόν μια κυβέρνηση, οποιαδήποτε κυβέρνηση να είναι στην Ελλάδα, να υπερασπίσει το συμφέρον της. Δεν το βλέπω ότι μπορεί να το κάνει με τον προσανατολισμό και την κατεύθυνση που έχει η κυβέρνηση Τσίπρα. Είναι μια υποδουλωμένη και παραδομένη κυβέρνηση.
Σ. ΑΒΡΑΜΙΔΟΥ («ΑΠΕ»): Θα ήθελα να επανέλθω λίγο στην ερώτηση του συναδέλφου, του κ. Ηλιάδη και στην απάντηση που δώσατε σε ό,τι αφορά τις συνεργασίες με κόμματα και φορείς που συμμερίζονται τη βασική πρότασή σας για την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια και από την Ευρωζώνη.
Η πρότασή σας πού απευθύνεται στα άλλα κόμματα και στο κομμουνιστικό Κόμμα, αφορά μια κοινή κάθοδο στις ερχόμενες εκλογές ή ενδεχομένως θα βλέπατε θετικά και μια πρωτοβουλία αντίστοιχη μ’ αυτήν που γίνεται αυτό τον καιρό στο χώρο της Κεντροαριστεράς για τη συγκρότηση ενός ενιαίου φορέα;
Και μια διευκρίνιση γι’ αυτό που είπατε για τους πλειστηριασμούς αν μπορείτε: Πώς σκοπεύετε ν’ αποτρέψετε τη διενέργεια των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών;
Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Νομίζω ότι θα ήταν τραβηγμένο από τα μαλλιά να μιλήσει κανείς σήμερα στο χώρο της Αριστεράς για τη συγκρότηση ενιαίου φορέα. Δεν είναι ρεαλιστικό και νομίζω ότι δεν είναι και ώριμο. Αυτό που μπορεί όμως να γίνει άμεσα εδώ και τώρα, είναι η κοινή δράση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς και η συνεργασία τους πάνω σ’ ένα κοινό ελάχιστο πρόγραμμα. Αυτό επιδιώκουμε και νομίζω ότι αυτό είναι το συμφέρον όλης της Αριστεράς, αυτό είναι το συμφέρον του τόπου και του ελληνικού λαού.
Πώς θα εμποδίσουμε τώρα τους πλειστηριασμούς: Τους πλειστηριασμούς θα προσπαθήσουμε να τους εμποδίσουμε, εγώ πιστεύω ότι θα το καταφέρουμε με χίλιους δυο τρόπους.
Πρώτον, κάτι σημαντικό ως εξέλιξη: Το θεσμικό πλαίσιο των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών είναι παράνομο και σκανδαλώδες. Αυτό το πλαίσιο και τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες θα τις διαχειρίζονται οι κατά τόπους Συμβολαιογραφικοί Σύλλογοι. Εκεί όμως επικρατεί ένα αντιδημοκρατικό καθεστώς. Οι ηγεσίες των Συμβολαιογραφικών Συλλόγων έχουν υφαρπάξει την εντολή από τους Συμβολαιογράφους χωρίς να τηρούν καμία δημοκρατική διαδικασία και έχουν προβεί σε σφετερισμό δημόσιας εξουσίας.
Γιατί το να κάνεις έναν πλειστηριασμό είναι δημόσια υπηρεσία, δημόσια εξουσία. Με ποιο δικαίωμα οι συμβολαιογράφοι θα διαχειρίζονται τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες και μάλιστα θα τις πληρώνουν οι ίδιοι, οι απλοί συμβολαιογράφοι; Όπου έχουν γίνει διαδικασίες δημοκρατικές και Γενικές Συνελεύσεις, οι συμβολαιογράφοι έχουν αρνηθεί να συμμετάσχουν στους πλειστηριασμούς και δε δέχονται οι τοπικές Ενώσεις τους να διαχειριστούν ηλεκτρονικές πλατφόρμες πλειστηριασμών.
Παράδειγμα εδώ η Θεσσαλονίκη, που έγινε Γενική Συνέλευση, η πρώτη απόφαση που ελήφθη, παράδειγμα οι συμβολαιογράφοι της Κέρκυρας, παράδειγμα οι συμβολαιογράφοι της Θράκης που λένε «δε μετέχουμε στους πλειστηριασμούς», παράδειγμα επίσης τρία μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Αθηνών που ζητούν εκτάκτως Γενική Συνέλευση κατηγορώντας τη Διοίκηση του αντίστοιχου Συμβολαιογραφικού Συλλόγου γι’ αντιδημοκρατικές διαδικασίες.
Ένας τρόπος λοιπόν είναι η παρέμβαση στο χώρο των συμβολαιογράφων, που είναι πάρα πολύ σημαντική και που πολλοί συμβολαιογράφοι δε θέλουν να παίξουν αυτό το ρόλο του δήμιου, του ελληνικού λαού για το σφετερισμό και την απαλλοτρίωση της κατοικίας τους.
Ο δεύτερος τρόπος είναι το ν’ αντιδράσουμε κινηματικά για να μπλοκάρουμε τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες των πλειστηριασμών. Βεβαίως είναι μετακινούμενες, βεβαίως μπορούν να τις στρέφουν από δω κι από κει, αλλά πιστεύω ότι δεν είναι και τόσο δύσκολο να τις βρίσκουμε. Και η προσπάθεια να μπλοκάρουμε αυτή τη λειτουργία της ηλεκτρονικής πλατφόρμας είναι και νόμιμη, είναι δημοκρατική, είναι και δίκαιη.
Και ταυτόχρονα αν και εφ’ όσον γίνονται πλειστηριασμοί, θα εμποδίσουμε την εκτέλεση των πλειστηριασμών, δηλαδή θα εμποδίσουμε τις εξώσεις, όπως έγινε χτες στη Νίκαια. Οι κάτοικοι μαζεύτηκαν, κινητοποιήθηκαν μαζί με ευαίσθητους πολίτες και απέτρεψαν την έξωση. Πώς μπορεί ένας επιμελητής, να πάει να κάνει έξωση με όλη τη γειτονιά στο πόδι; Δε γίνονται αυτά τα πράγματα.
Δεν πρόκειται να περάσουν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί. Τις θέλουν οι Τράπεζες τώρα επειγόντως, τις θέλουν οι θεσμοί, για να μη γίνει νέα ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, η οποία θα είναι κόλαφος και για την έξοδο της Ελλάδας στις περίφημες αγορές. Πιέζουν λοιπόν, η κυβέρνηση υποκύπτει, η κυβέρνηση θεσμοθετεί τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.
Θέλουν να λεηλατήσουν τις λαϊκές περιουσίες, να βάλουν λουκέτο στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ο εξωδικαστικός συμβιβασμός δεν προχωράει. Αν δεν προχωρήσει ο εξωδικαστικός συμβιβασμός, το άλλο βήμα είναι η πτώχευση αυτών των επιχειρήσεων.
Ούτε στο 25% δε θα φτάσει ο εξωδικαστικός αυτός συμβιβασμός των επιχειρήσεων. Εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις κινδυνεύουν με λουκέτο λόγω των κόκκινων δανείων. Σεισάχθεια είναι η λύση αυτή την ώρα και όχι η επιδρομή στην ελληνική κοινωνία για να τη λεηλατήσουμε. Αυτή είναι η λογική, ορθολογική λύση.
Αν δεν έκανε ο Σόλωνας Σεισάχθεια στην αρχαία Αθήνα, η Αθήνα δε θα γνώριζε το μετέπειτα μεγαλείο της. Αυτό χρειάζεται η χώρα μας για να επανεκκινήσει την οικονομία της, ν’ ανασάνει η κοινωνία και να φύγει από πάνω της ένα καταθλιπτικό βάρος. Έχει αλυσίδες στα πόδια αυτή τη στιγμή η ελληνική κοινωνία. Είναι σαν κάποιον που του έχουν αλυσοδέσει τα πόδια και του λένε «τρέξε κατοστάρι». Δε γίνεται.
Γ. ΝΕΟΧΩΡΙΤΗΣ («FLASH 99,4», «EUROPE ONE»): Κύριε Γενικέ καλώς ήρθατε στην πόλη μας. Είχα σχεδιάσει να σας κάνω μια άλλη ερώτηση, καλύφθηκα από τους συναδέλφους, θα σας κάνω μια ερώτηση που μου βγαίνει τελείως αυθόρμητα: Απ’ ό,τι καταλαβαίνω θέλετε να πείσετε τον κόσμο ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος, κι όπως είπατε να ξεπεράσουν οι πολίτες τη φοβία με το εθνικό νόμισμα.
Πολύ δύσκολο στοίχημα. Θέλω να μου πείτε πώς σκέφτεστε ότι μπορείτε να το καταφέρετε αυτό.
Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Βεβαίως είναι δύσκολο το στοίχημα, γιατί έχουμε απέναντι όλο το μπλοκ του αστικοπολιτικοοικονομικού κατεστημένου. Έχουμε απέναντί μας όλο το μπλοκ της διαπλοκής, η οποία έχει αναβαθμιστεί και σήμερα ελέγχει όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Βλέπετε τι γίνεται και βλέπετε στο χάλι που οδηγείται σήμερα η ενημέρωση. Βεβαίως είναι δύσκολος ο στόχος. Αλλά ήδη έχουμε αποτελέσματα. Παλιά το να έλεγες να περάσουμε στο εθνικό νόμισμα, σε περνάγανε για τρελό. Τώρα βλέπουμε ακόμα και στις στημένες αυτές τις δημοσκοπήσεις τουλάχιστον το 30% και σε ορισμένες το 40% και παραπάνω, να τάσσεται ευθέως υπέρ του εθνικού νομίσματος.
Στο δρόμο, όπου πηγαίνω, ο κόσμος μου λέει είμαστε μαζί σου και μάλιστα ο φτωχός λαϊκός κόσμος «θέλουμε τη δραχμή». Με τη δραχμή θα περάσουμε καλύτερα. Και με ένα πρόγραμμα ριζοσπαστικό που θα συνοδεύει το εθνικό νόμισμα είναι βέβαιο ότι ο τόπος θα ανασάνει και θα αποκτήσει νέα προοπτική και ελπίδα. Δεν τάζουμε λαγούς και πετραχήλια, αλλά λέμε ότι θα σταματήσουμε με το εθνικό νόμισμα και το ριζοσπαστικό πρόγραμμα που σας ανέφερα τον κατήφορο και θα αρχίσει σιγά – σιγά η αναπτυξιακή προοπτική για τη χώρα.
Κι η Ελλάδα θα κάνει ένα μεγάλο βήμα για την κυριαρχία της και την ανεξαρτησία της, για μια νέα παρουσία και ένα νέο ρόλο στην περιοχή μας και στην Ευρώπη. Πάρα πολύ σημαντικά, θεμελιώδη πράγματα για την Ελλάδα.
Και βεβαίως εμείς κάνουμε την προσπάθειά μας. Και αυτό που κάνουμε σήμερα, έστω και εάν εμφανίζομαι στην ΕΡΤ από τότε που έληξε η υπόθεση του μαύρου. Πρωταγωνιστήσαμε εμείς κατά του μαύρου, όταν άλλες δυνάμεις και μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ έκαναν την πάπια για το θέμα. Εμείς κάθε βράδυ ήμασταν στην ΕΡΤ. Αλλά όταν η ΕΡΤ είναι κλειστή και είμαστε κάθε βράδυ εκεί, τώρα είμαστε στο πυρ το εξώτερο.
Και με αυτή την προσπάθεια που κάνουμε σήμερα και με όλη την εκστρατεία που κάνουμε προσπαθούμε να ενημερώσουμε τον κόσμο. Εγώ πιστεύω ότι πλέον μέσα στα λαϊκά στρώματα το ρεύμα για το εθνικό νόμισμα είναι πλειοψηφικό ρεύμα. Και θα εκφραστεί γρήγορα και πολιτικά αυτό το ρεύμα σε εναλλακτική λύση και σε εναλλακτική πρόταση.
κα ΣΤΑΥΡΙΑΝΙΔΟΥ («Ρ/Σ FOCUS»): Καλησπέρα σας. Μετά τις εκλογές του 2015 η στροφή του ΣΥΡΙΖΑ γενικότερα είδαμε να φέρνει κάποια σημαντικά αποτελέσματα στην οικονομία, τουλάχιστον όπως τα περιέγραψε ο πρωθυπουργός από το βήμα της Διεθνούς Εκθέσεως. Μήπως τελικά ήταν ορθή η επιλογή Τσίπρα να αφήσει πίσω το προεκλογικό ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα που εσείς συνεχίζετε να στηρίζετε;
Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ορθή επιλογή βεβαίως ήταν για τη Γερμανία. Ο Σόιμπλε χειροκροτεί πλέον τον Αλέξη Τσίπρα. Έπαψε να είναι το κακό παιδί. Βεβαίως είναι θαυμάσια επιλογή για την ελληνική ολιγαρχία. Τον περιβάλλει ήδη με ιδιαίτερη, θα έλεγα, φιλοφρόνηση και αγάπη. Διεκδικεί πλέον ο Αλέξης Τσίπρας το στέμμα του συστήματος από την παλιά Ν.Δ., η οποία απεγνωσμένα και με λυσσασμένο αγώνα προσπαθεί βεβαίως να συνεχίσει το παλιό τροπάριο ότι έχει απέναντί της ένα Τσίπρα αριστερό, ριζοσπάστη κλπ, κλείνοντας τα μάτια στη νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί.
Όλα αυτά βεβαίως είναι πάρα πολύ ευχάριστα γι’ αυτούς, για τον ελληνικό λαό δεν έχει βελτιωθεί η κατάσταση. Και βεβαίως μπορεί να έχουν πέσει λιτοί και δεμένοι επάνω για να τον πείσουν ότι αυτή είναι η νέα κανονικότητα με την οποία πρέπει να συμβιώσει. Δεν ξέρω για πόσες 10ετίες, αλλά είναι πολύ αμφισβητήσιμα τα αποτελέσματα αυτής της πειθούς προς τον πολίτη.
Υπάρχει ακόμα μια βουβαμάρα στην κοινωνία. Λειτουργεί η απογοήτευση. Λειτουργεί και ο φόβος για μια εναλλακτική προοπτική σαν κι αυτή που προτείνουμε, αλλά όμως δεν θα υπάρχουν αυτά τα δεδομένα για πολύ. Πολύ γρήγορα θα ανατραπούν και στην πολιτική οι αλλαγές και οι εξελίξεις και οι ανατροπές δεν προβλέπονται. Όταν συμβαίνουν όμως όλοι τρίβουμε τα μάτια μας.
Εγώ πιστεύω ότι πολύ γρήγορα στην Ελλάδα θα έχουμε ανατρεπτικές εξελίξεις. Η χώρα δεν μπορεί να συνεχίσει αυτό το δρόμο που ακολουθεί.
κ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ («ΠΡΙΝ»): Καλησπέρα. Θα μας επιτρέψετε δυο ερωτήσεις;
Πρώτον. Χθες η παράταξη που πρόσκειται στη ΛΑΕ ψήφισε την παράταξη του ΠΑΣΟΚ για τη διοίκηση στο μεγαλύτερο παράρτημα της ΑΔΕΔΥ, αυτό της Θεσσαλονίκης. Αλλοίωσε έτσι την ψήφο των εργαζομένων και υφαρπάχτηκε μια έδρα από την Αντικαπιταλιστική Αριστερά. Ποια σκοπιμότητα οδηγεί σε μια τέτοια στήριξη του συνδικαλισμού του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα σε βάρος της μαχόμενης αριστεράς;
Και η δεύτερη ερώτηση που την προαναγγείλατε κιόλας, είναι για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως ΛΑΕ έχει αίτημα για άμεση έξοδο από την ευρωζώνη, αλλά όχι άμεση έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ανήμερα των 60^ων γενεθλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμμετείχε η ΛΑΕ σε διαδήλωση όπου συνυπέγραφε το αίτημα για άμεση έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για την πιθανή διαδικασία εξόδου που αναφέρατε έχουμε νέα δεδομένα με τη Μεγάλη Βρετανία κλπ, όπου η έξοδος προχωράει ως ένα μπαράζ συμφωνιών, πώς θα ήταν με βάση το δικό σας σχέδιο η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Θα ήταν περίπου όπως στη Μεγάλη Βρετανία;
Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Εγώ ήμουνα νομίζω απολύτως σαφής. Πιο σαφής δεν μπορούσα να γίνω και εσείς λέτε ότι δεν προτείνουμε άμεση έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σας είπα ότι η διαδικασία μετάβασης στο εθνικό μας νόμισμα και η εφαρμογή του ριζοσπαστικού μας προγράμματος θα είναι και διαδικασία ταυτόχρονα αποδέσμευσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πιο άμεση ίσως να μην μπορεί να υπάρξει. Και πιο σαφής απάντηση από αυτή νομίζω ότι δεν είναι εύκολο να τοποθετηθώ με μεγαλύτερη σαφήνεια.
Όσον αφορά την ΑΔΕΔΥ, δεν το ξέρω αυτό. Εγώ σήμερα ήρθα στη Θεσσαλονίκη. Δεν έχω πληροφορηθεί τι έχει γίνει ακριβώς στην ΑΔΕΔΥ. Βεβαίως με το που θα λάβουμε μια καλύτερη πληροφόρηση, μια ουσιαστικότερη πληροφόρηση εμείς θα τοποθετηθούμε. Σε κάθε περίπτωση δεν έχουμε καμία συνεργασία και δεν μπορεί να έχουμε συνεργασία με το παραδομένες συμβιβασμένες και εργοδοτικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, όπως είναι η ΠΑΣΚΕ, η ΔΑΚΕ και η νέα παράταξη την οποία έχει διαμορφώσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Καμία συνεργασία και πουθενά.
Το μέτωπό μας έχει σταθερή ταξική κατεύθυνση και η προσπάθειά μας είναι για ένα αγωνιστικό ταξικό μέτωπο με όλες τις δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος που έχουν ταξική αναφορά και ταξικό προσανατολισμό.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Ευχαριστούμε πολύ για την παρουσία σας εδώ. Δυστυχώς υπάρχουν κι άλλες υποχρεώσεις και η καθυστέρηση στην έναρξη δεν ήταν δική μας ευθύνη. Σας ευχαριστώ και πάλι.
Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Προτού κλείσουμε βεβαίως επειδή δεν έγινε κάποια ερώτηση, θέλω να υπογραμμίσω με ιδιαίτερη έμφαση τη θέση μας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ και του λιμανιού.
Γενικότερα ξέρετε τη θέση μας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Το ξεπούλημα αυτό της χώρας το οποίο έχει τεράστιο κόστος και για το οποίο υπάρχουν υπεύθυνοι που πρέπει να λογοδοτήσουν και θα λογοδοτήσουν. Αλλά ειδικά το ξεπούλημα του νερού της Θεσσαλονίκης και στην Αθήνα βεβαίως και του λιμανιού της Θεσσαλονίκης θα έχει εγκληματικές επιπτώσεις για την πόλη και την προοπτική της.
Και αυτό μπορεί να μην είναι άμεσα ορατό, αλλά πολύ γρήγορα θα αντιληφθούμε όλοι ότι δεν έχουμε παραδώσει μόνο το λιμάνι, αλλά ολόκληρες πόλεις σε ξένα συμφέροντα. Τον Πειραιά τον έχουμε κάνει China town και εδώ Γερμανιστάν. Μαζί βεβαίως με μεγάλους, μαζί και με Τούρκους, μαζί και με Κινέζους και με το φίλο βεβαίως, τον κυβερνητικό φίλο Ιβάν Σαββίδη.
Δεν ξέρω εάν αυτό είναι ενοχλητικό για τη Θεσσαλονίκη, αλλά είναι η πραγματικότητα. Και βεβαίως το αεροδρόμιο εδώ της Θεσσαλονίκης μαζί με τα αεροδρόμια όλα τα περιφερειακά της χώρας που έχουν παραδοθεί στη Fraport και πολύ γρήγορα θα καταλάβουμε ότι έχει καταληφθεί και ο ελληνικός τουρισμός. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την παρουσία σας και ελπίζουμε να συναντηθούμε κάτω από καλύτερες συνθήκες ξανά και γρήγορα.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Ευχαριστούμε και πάλι.