Ο δεξιός πρόεδρος της Αργεντινής Μαουρίσιο Μάκρι συνετρίβη στις προκριματικές εκλογές από τον ηγέτη της αντιπολίτευσης Αλμπέρτο Φερνάντεζ, ο οποίος έχει για αντιπρόεδρο την γνωστή πρώην πρόεδρο της Αργεντινής Χριστίνα Φερνάντεζ Κίρχνερ, με διαφορά 16 μονάδες-48% έναντι 32%.
Ο λαός της Αργεντινής αποδοκίμασε ένα πρόεδρο και την κυβέρνησή του που έριξε την Αργεντινή στο οικονομικό χάος και στα νύχια του ΔΝΤ, μία Αργεντινή που βρίσκεται τρία χρόνια τώρα σε ύφεση και ο πληθωρισμός τρέχει με 55%.
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι των εκλογών και η διεθνής χρηματιστική κερδοσκοπία, πανικόβλητη από το αποτέλεσμα τους και την πανωλεθρία του εκλεκτού τους Προέδρου Μαουρίσιο Μάκρι, εξαπέλυσε μία μεγάλη επιχείρηση τρομοκράτησης των πολιτών της Αργεντινής για τη “λάθος” ψήφο τους.
Το Χρηματιστικό κεφάλαιο από την άλλη μέρα των εκλογών, έχει επιδοθεί σε ξεφόρτωμα αργεντίνικων τίτλων, από νομίσματα, μέχρι μετοχές, ομόλογα και πέσος, στέλνοντας ψηλά τα επιτόκια των κρατικών τίτλων.
Η διεθνής κερδοσκοπία θεωρεί ότι επιδεινώνοντας την οικονομική θέση της Αργεντινής, θα αποδυναμώσει τον Φερνάντεζ και ίσως καταφέρει να γυρίσει τις κάλπες υπέρ του Μάκρι, στις προεδρικές εκλογές του Φθινοπώρου.
Σοβαροί πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν πάντως, ότι αυτή η λυσσώδης και χωρίς οίκτο για την Αργεντινή και τον λαό της επίθεση των διεθνών χρηματιστικών κύκλων, θα έχει μάλλον αντίθετα αποτελέσματα. Θα ενδυναμώσει το κύρος και το εύρος της επικράτησης του Φερνάντεζ, ενώ θα χαλυβδώσει, αντί να φοβίσει, τον περήφανο λαό της Αργεντινής ο οποίος έχει πάθος με την ανεξαρτησία της χώρας του και μίσος ενάντια σε κάθε ξένη εξάρτηση.
UBS: Ο Fernandez θα επαναδιαπραγματευτεί τη συμφωνία της Αργεντινής με το ΔΝΤ
Η UBS εκτιμά ότι μια κυβέρνηση υπό τον Fernandez θα επιδιώξει την επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας που έχει κλείσει η Αργεντινή με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Εκτιμάται επίσης ότι θα διακόψει την καταβολή τόκων σε βραχυπρόθεσμο χρέος και θα επαναφέρει τους ελέγχους στην κίνηση των κεφαλαίων (capital controls).
Ο Fernandez θεωρείται πιο μετριοπαθής πολιτικός από την πρώην πρόεδρο και υποψήφια αντιπρόεδρο του Christina Fernandez de Kirchner, ωστόσο οι αγορές προτιμούν τον φιλελεύθερο πρόεδρο Macri.
H συμφωνία με το ΔΝΤ ύψους 57,1 δισ δολάρια
Το ΔΝΤ το 2018 δάνεισε την Αργεντινή μια χώρα που τρεις φορές έχει χρεοκοπήσει τα τελευταία χρόνια παρ΄ ότι είναι σχεδόν 2,5 φορές μεγαλύτερη από την Ελλάδα με όρους ΑΕΠ.
Το ΔΝΤ δάνεισε 57,1 δισεκ. δολάρια ή 48,8 δισεκ. ευρώ στην Αργεντινή με διάρκεια έως το 2021.
Μια ρήτρα που έθεσε το Ταμείο στην Αργεντινή είναι το εξής το 2020 να εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα 1%.
Δηλαδή το ΔΝΤ δάνεισε 48,8 δισεκ. ευρώ και ζητάει 1% πρωτογενές πλεόνασμα από την Αργεντινή και στην Ελλάδα το δάνειο έχει μειωθεί στα 10 δισεκ. και ζητάει 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα έως το 2022 και 2,2% από το 2023 έως το 2060 δηλαδή σωρευτικά 99% πρωτογενές πλεόνασμα ως προς το ΑΕΠ…. για 42 χρόνια.
Είναι προφανές ότι κάτι συμβαίνει;
Η Αργεντινή για το 2018 εμφάνισε πρωτογενές έλλειμμα 2,7%, για το 2019, ο νέος στόχος είναι πρωτογενές έλλειμμα 1,3% του ΑΕΠ και με βάση την απαίτηση του ΔΝΤ το 2020 πρέπει να εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα 1%.
Η Lagarde η επικεφαλής του ΔΝΤ δήλωσε μεταξύ άλλων είναι το 2019 στόχος είναι να μηδενιστεί το πρωτογενές έλλειμμα και να περάσουν σε ένα πρωτογενές πλεόνασμα 1% το 2020. Αυτά τα αποφασιστικά βήματα θα μειώσουν τις χρηματοδοτικές ανάγκες της κυβέρνησης και θα μειώσουν το δημόσιο χρέος.
Οι περισσότεροι φόροι στον κόσμο έχουν επιβληθεί στην Αργεντινή
Μόνο ως σοκ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι στην Αργεντινή υπάρχουν οι περισσότεροι φόροι παγκοσμίως. 100 φόροι αποδεκατίζουν το εισόδημα των πολιτών αναφέρει το Mises institute.
Ήδη οι πολίτες – ξανά – ξεσηκώνονται.
Διάσημοι οικονομολόγοι, ιδρύματα και ομάδες προβληματισμού, δημοσιογράφοι, οργανώσεις και ομάδες φορολογούμενων, έχουν ξεσηκωθεί στην μεγαλύτερη αντι-φορολογική διαμαρτυρία στην Αργεντινής με επίκεντρο το Μπουένος Άιρες και το Κοινοβούλιο.
Ωστόσο, υπάρχουν ομάδες σε ολόκληρη τη χώρα που εργάζονται για τη διοργάνωση παρόμοιων εκδηλώσεων σε πόλεις όπως η Rosario, η Córdoba, η Corrientes και πολλοί άλλοι.
Ο Πρόεδρος Mauricio Macri το 2015 φαινόταν ότι γνώριζε τη μεγάλη φορολογική επιβάρυνση της Αργεντινής.
Ωστόσο, οι περισσότερες από τις υποσχέσεις του για τη μείωση των φόρων δεν τηρήθηκαν.
Το μοναδικό συγκεκριμένο μέτρο που έλαβε ήταν η σταδιακή κατάργηση των φόρων κατά την εξαγωγή γεωργικών προϊόντων – “τέθηκε σε αναμονή” λόγω δημοσιονομικών περιορισμών. Επιπλέον, ο Macri όχι μόνο δεν κατάφερε να μειώσει τις δημόσιες δαπάνες αλλά δημιούργησε και νέους φόρους.
Το πιο αξιολύπητο παράδειγμα είναι ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών επενδύσεων στα τέλη του 2017, που ήταν και αιτία για την χρηματοπιστωτική κρίση του 2018, που έπληξε το Macri υποχρεώνοντας τον να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ΔΝΤ.
Η δημοσιονομική κατάσταση της Αργεντινής είναι τρομακτική.
Οι Φόροι Πληρωμών 2018, με βάση έκθεση που εκδόθηκε από την Παγκόσμια Τράπεζα και την PWC, έδειξαν ένα τρομακτικό σενάριο.
Οι φορολογούμενοι αντιμετωπίζουν μέχρι και εκατό φόρους και στη θέση του “συνολικού φόρου και συνεισφοράς” οι πολίτες πληρώνουν 106% του εισοδήματος τους.
Στην Λατινική Αμερική οι φόροι φθάνουν στο 52,6%, στην Ευρώπη 39,6% και η Βόρεια Αμερική 38,9%.
Η Αργεντινή διαθέτει ένα άλλο επαίσχυντο ρεκόρ.
Είναι η χώρα με περισσότερους δημοσιονομικούς ελέγχους και φορολογικές επιδρομές σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου.
Η Αργεντινή είναι η χώρα με τους περισσότερους φόρους στον κόσμο και βρίσκεται στην 5η θέση διεθνώς όσον αφορά τη φοροδιαφυγή.
Οι συνολικοί φόροι που πληρώνουν οι πολίτες της Αργεντινής φθάνουν στο 106% του ετήσιου εισοδήματος τους, αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ.
Μια πρόσφατη έκθεση που εκδόθηκε από το think-tank IARAF ισχυρίζεται ότι φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις μπορεί να αντιμετωπίσουν έως και 163 διαφορετικούς φόρους, 40 από τους οποίους προέρχονται από την εθνική κυβέρνηση, 40 από τις διάφορες επαρχιακές αρχές, και 82 φόροι από τους δήμους. Φαίνεται ότι δεν υπάρχει έλλειψη δημοσιονομικής δημιουργικότητας – ιδιαίτερα σε επίπεδο πόλης.
Ως συνέπεια αυτής της φεουδαρχικής φορολογικής πολιτικής, για κάθε 10 peso που ξοδεύει ένας πολίτης της Αργεντινής, μεταξύ 3 και 8 μπορούν να καταλήξουν στα ταμεία της κυβέρνησης.
Ίσως ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι αγορές νέων αυτοκινήτων:
όταν κάποιος αγοράσει ένα νέο αυτοκίνητο στην αντιπροσωπεία, θα πληρώσει 54,8% της αξίας του σε φόρους – δηλαδή, κυριολεκτικά οι φόροι είναι περισσότεροι από την αξία του αυτοκινήτου.
Μια παρόμοια αναλογία μπορεί να παρατηρηθεί στα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα.
Ο διευθυντής του Fundación Atlas 1853 Martín Simonetta είπε γλαφυρά: “Επειδή είμαι φτωχός, πρέπει να αγοράσω όλα τα ρούχα μου στο Μαϊάμι“…