Την αίσθηση ότι η κυβέρνηση Τσίπρα, προκειμένου να δώσει διαπιστευτήρια αφοσίωσης στο Ράιχ, δεν θα δίσταζε ακόμη και μπροστά στην πιθανότητα να δολοφονηθούν διαδηλωτές, είχαν χθες βράδυ όσοι συμμετείχαν στην πορεία κατά της επίσκεψης Μέρκελ.
Το κλίμα “μηδενικής ανοχής” είχε προετοιμαστεί με τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας πολιτών και πραγματοποίησης συγκεντρώσεων σε μεγάλα τμήματα του λεκανοπεδίου, ενώ η σχετική απόφαση θυροκολλήθηκε και στα γραφεία της ΛΑΕ και του ΝΑΡ. Ξυπνώντας εφιαλτικές μνήμες από την εποχή της μετεμφυλιακής αστυνομοκρατίας και του “περάστε από το Τμήμα δι’ υπόθεσίν σας”.
Λίγες μέρες αφότου η Πανελλαδική Ομοσπονδία Αστυνομικών κατήγγειλε την κυβέρνηση, με επιστολή προς την αρμόδια υπουργό Όλγα Γεροβασίλη, για τη συνεχιζόμενη πολύμηνη αστυνομική κατοχή της Λευκίμμης και για τις εντολές που δίνονται στα ΜΑΤ για βιαιότητες κατά των κατοίκων της, κανένας χθες δεν αμφέβαλλε ότι η αστυνομική αγριότητα αποτελούσε εκτέλεση σαφούς κυβερνητικής εντολής.
Η ρίψη βροχής χημικών που προκάλεσαν έντονα αναπνευστικά προβλήματα σε πολλούς διαδηλωτές και οι βάρβαροι ξυλοδαρμοί με κλομπ που προκάλεσαν τραυματισμούς, με τέσσερις νέους να νοσηλεύονται στο νοσοκομείο “Γεννηματάς”, συνιστούν ένα ακόμη βήμα προς την ένταση του κρατικού αυταρχισμού. Ως συνέπεια του τρόμου των κυβερνώντων μπροστά στις όποιες λαϊκές διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις.
Το βέβαιο είναι πως η κυβέρνηση Τσίπρα ματαιοπονεί. Όσο κι αν νομίζουν πως βάφοντας τα χέρια τους στο αίμα αγωνιζόμενων πολιτών θα πετύχουν τον περιορισμό της έκφρασης της λαϊκής οργής, η διεκδίκηση της ανάκτησης της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας και ανατροπής της πολιτικής της κοινωνικής εξαθλίωσης, δεν καταστέλλεται.
Το μόνο που πετυχαίνουν οι Τσίπρας – Γεροβασίλη με την ένταση της αστυνομοκρατίας, είναι το άλλοθι που δίνουν για τη συνέχισή της και από την κυβέρνηση που θα τους αντικαταστήσει μετά την επερχόμενη κατάρρευσή τους.
