Με αφορμή την αγορά της αγγλικής Νιούκαστλ από μεγιστάνες της Σαουδικής Αραβίας η οποία πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, θα πρέπει να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο πάμπλουτοι Ασιάτες επενδύουν τα τελευταία χρόνια στο ποδόσφαιρο.
Μιας και αποφάσισαν να δώσουν τα λεφτά τους στον «βασιλιά» των σπορ, τι τους κάνει να γίνονται ιδιοκτήτες σωματείων που βρίσκονται σε παρακμή;
Γιατί δεν απέκτησαν το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών τους σε περίοδο ακμής;
Τι τους έκανε να αγαπήσουν το ποδόσφαιρο σε περίοδο που σπουδαίους παίκτες βρίσκεις με το σταγονόμετρο;
Μήπως το κίνητρο για τους νέους επενδυτές του εν λόγω αθλήματος είναι τα λεφτά από το στοίχημα;
Μήπως το κίνητρο για τους νέους επενδυτές του εν λόγω αθλήματος είναι τα λεφτά από τα τηλεοπτικά δικαιώματα;
Μήπως το κίνητρο για τους νέους επενδυτές του εν λόγω αθλήματος είναι τα λεφτά από το Τσάμπιονς Λιγκ;
Μήπως το κίνητρο για τους νέους επενδυτές του εν λόγω αθλήματος είναι τα λεφτά από χορηγίες;
Μήπως μέσω του ποδοσφαίρου θέλουν να κάνουν άλλες δουλειές και σκοπεύουν να το χρησιμοποιήσουν σαν μοχλό πίεσης;
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και τα χρήματα από τα εισιτήρια, αλλά σε περίοδο κορονοϊού με τους λιγοστούς θεατές, πόσες να είναι οι εισπράξεις;
Είναι εφικτό να δοθούν πειστικές απαντήσεις στα ερωτήματα που θέσαμε;
Χρήστος Παπαθεοφάνους, Αθλητικός συντάκτης
(τακτικό μέλος ΕΣΗΕΑ και ΠΣΑΤ, βραβευμένος από τον ΠΣΑΤ το 2012)
Πηγή: new-economy.gr