Καθώς η περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής εξακολουθεί να παραμένει πεδίο πολεμικών συγκρούσεων, ενώ σοβαρός κίνδυνος επέκτασής τους προκύπτει από τα σχέδια των αμερικανονατοϊκών ιμπεριαλιστών, του σιωνιστικού κράτους-τρομοκράτη του Ισραήλ, αλλά και της Τουρκίας του νεοσουλτάνου Ερντογάν, η συγκρότηση κινήματος υπεράσπισης της ειρήνης, ανάπτυξης των σχέσεων αλληλεγγύης μεταξύ των λαών της περιοχής και υπεράσπισης της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας μας, καθίσταται επείγουσα υποχρέωση της Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος.
Η ένταση της αμερικανονατοϊκής επιθετικότητας κατά της Συρίας, η συνεχιζόμενη σφαγή του λαού της Παλαιστίνης από τους ισραηλινούς σιωνιστές και οι προκλήσεις της Τουρκίας σε Συρία, Ιράκ, Κύπρο και Αιγαίο, σε συνδυασμό με την ευθυγράμμιση της ελληνικής κυβέρνησης με τον αμερικανονατοϊκό ιμπεριαλισμό, στο πλαίσιο του Άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, αλλά και με την πρεμούρα “επίλυσης” του προβλήματος με τη γειτονική πΓΔΜ σε αμερικανονατοϊκά πλαίσια, δεν αφήνει περιθώρια αδράνειας ή έστω υποτίμησης του επείγοντος μιας λαϊκής αντίστασης για την απόκρουση των σαφώς διαγραφόμενων κινδύνων.
Το ελληνικό κίνημα ειρήνης έχει μια μακρόχρονη ιστορία, με καθοριστικούς σταθμούς στις πιο πρόσφατες δεκαετίες, τους προδικτατορικούς αγώνες, που σημαδεύτηκαν από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, τους αγώνες κατά των αμερικανικών βάσεων και της συμμετοχής της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, αλλά και τις τεραστίων διαστάσεων κινητοποιήσεις κατά των ιμπεριαλιστικών βομβαρδισμών και επιθέσεων σε Γιουγκοσλαβία και Ιράκ.
Αυτή η πλούσια εμπειρία, που αναδεικνύει τον λαό μας σε έναν από τους πλέον ευαίσθητους έναντι των πολεμικών περιπετειών και των ιμπεριαλιστικών απειλών, αποτελεί στέρεη βάση για ένα σύγχρονο κίνημα που θα συμβάλλει στην οργάνωση και τον συντονισμό σε πανελλαδικό επίπεδο του αγώνα για την ειρήνη. Όρος ύπαρξης του οποίου αποτελεί η υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας, με την αποχώρηση της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, στην προοπτική αποδέσμευσης από το ΝΑΤΟ, και η αντίθεση σε κάθε αλλαγή συνόρων στην περιοχή. Όπως και η αντίθεση σε κάθε εθνικισμό και αλυτρωτισμό που αποτελεί την ιδεολογική βάση για την καλλιέργεια του μίσους μεταξύ γειτονικών λαών.
Για ένα σύγχρονο παλλαϊκό κίνημα ειρήνης, ο λαϊκός αντιιμπεριαλιστικός πατριωτισμός αποτελεί αναγκαίο συμπλήρωμα της διεθνιστικής αλληλεγγύης των λαών.
