Πολλές φορές όσα δεν μπορεί να καταφέρει μια ογκώδης και μαχητική διαδήλωση μπορεί να τα καταφέρει μια καλή ιδέα ως απάντηση στην κυβερνητική πολιτική ή, για να το διατυπώσουμε καλύτερα, ως απάντηση στη μεγάλη απόσταση που χωρίζει όσους κυβερνούν από αυτούς που κυβερνώνται. Ο πρωθυπουργός του Κοσόβου αποφάσισε να διπλασιάσει τον μισθό του, με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί να βγαίνει έξω «όπως να’ ναι» και ότι πρέπει να έχει «ένα πουκάμισο και μια γραβάτα να φορέσει». Οι συμπολίτες του αποφάσισαν να τον… συνδράμουν και σε ένδειξη διαμαρτυρίας κρέμασαν έξω από την έδρα της κυβέρνησης 300 γραβάτες και μερικά πουκάμισα.
Ο πρωθυπουργός Ραμούς Χαραντινάι έδωσε αύξηση στον εαυτό του, από 1.500 που ήταν ο μισθός του τον πήγε στα 3.000 ευρώ τον μήνα, σε μια χώρα όπου ο μέσος μισθός είναι περίπου 200 ευρώ. «Πρέπει να ανταποκρίνομαι στο ύψος των ευθυνών μου. Είμαι υποχρεωμένος να έχω μια γραβάτα, δεν μπορώ να βγαίνω έξω όπως να ‘ναι, πρέπει να έχω ένα πουκάμισο να φορέσω», υποστήριξε. Έτσι, οι ακτιβιστές της ΜΚΟ «Beyond the wall» (Πέρα από το τείχος) απηύθυναν κάλεσμα να συγκεντρωθούν γραβάτες που θα προορίζονταν για τον πρωθυπουργό.
Ο Κουστρίμ Μεχμετί, μέλος της ΜΚΟ, εξήγησε: «Ο Ραμούς Χαραντινάι είναι ο πρωθυπουργός φτωχών ανθρώπων που κερδίζουν 200 ευρώ τον μήνα. Δεν πρέπει να ξεχνάει ότι εκπροσωπεί ανθρώπους που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα διότι δεν έχουν γραβάτα αλλά αντιμετωπίζουν πρόβλημα διότι είναι φτωχοί». Μεταξύ αυτών που χάρισαν τη γραβάτα τους στον πρωθυπουργό και ο Χαλίλ Χάνι, συνταξιούχος 67 ετών. Όπως είπε, τα εισοδήματά του ανέρχονται σε 75 ευρώ τον μήνα και διευκρίνισε ότι θα χρειαζόταν 3,5 χρόνια για να συγκεντρώσει τον μηνιαίο μισθό του πρωθυπουργού.
Συμβαίνει παντού. Η εξουσία απομακρύνει αυτούς που την ασκούν από εκείνους που τους έστειλαν για να την ασκήσουν. Έτσι συμβαίνει στο Κόσοβο. Στην Ελλάδα δεν έχουμε κυβέρνηση που ασκεί την εξουσία αλλά κυβέρνηση που τη διαχειρίζεται. Η πραγματική εξουσία ασκείται από υπερεθνικά κέντρα, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ό,τι παλιότερα λέγαμε «τρόικα» και τώρα λέμε «θεσμούς» ή «κουαρτέτο».
Η θλιβερή αυτή πραγματικότητα θα έπρεπε να κάνει πιο ταπεινούς και συνεσταλμένους τους κυβερνώντες που εξακολουθούν μάλιστα να ισχυρίζονται πως κυβερνούν στο όνομα της αριστεράς. Η απόσταση ανάμεσα στους διαχειριστές της εξουσίας και σε όσους αντιμετωπίζουν καθημερινά τις επιπτώσεις της διαχείρισης μεγαλώνει. Η κοινωνία εξαθλιώνεται, οι πολλοί υποβάλλονται σε ιστορικές θυσίες, όπως τις χαρακτήρισε άλλωστε και ο εκπρόσωπος της Κομισιόν κ. Μαργαρίτης Σχοινάς.
Αυτοί όμως θεωρούν ότι «κατσικωμένοι» στις καρέκλες τους έχουν το δικαίωμα να παίρνουν μέτρα που εξουθενώνουν τον λαό και ρημάζουν την κοινωνία πετώντας κάθε τέλος του έτους από ένα ξεροκόμματο στους νηστικούς. Ο πρωθυπουργός του Κοσόβου είδε έξω από το γραφείο του γραβάτες και πουκάμισα. Η εικόνα κάνει τον γύρο του κόσμου και τον γελοιοποιεί. Η εικόνα χιλιάδων Ελλήνων να τρέχουν στα συσσίτια των δήμων και των μητροπόλεων δεν ταράζει άραγε τον ύπνο όσων ακόμα επιμένουν να μιλούν στο όνομα της αριστεράς…
*Πηγή:parapolitika.gr
