Χθες η εφημερίδα Il Giornale di Brescia κυκλοφόρησε με ένα τίτλο που δεν θα τον φανταζόταν κανείς, με δηλώσεις από κάποιον που δεν θα το περιμένατε.
Σε συνέντευξη για την επιδημία του κοροναϊού, ο δήμαρχος της πόλης δεν μάσησε τα λόγια του: η εξάπλωση και η μολυσματικότητα της λοίμωξης, ο μεγάλος αριθμός θανάτων , μια πραγματική σφαγή, στην περιοχή της Μπρέσια οφείλεται και στα «αφεντικά των βιομηχανιών».
Από μόνες τους οι δύο επαρχίες του Μπέργκαμο και της Μπρέσια έχουν το ένα τέταρτο όλων των κρουσμάτων και σχεδόν το τριάντα τοις εκατό των θανάτων σε ολόκληρη τη χώρα.
Η εξήγηση είναι απλή. Το Μπέργκαμο και η Μπρέσια είναι οι δύο πιο βιομηχανοποιημένες επαρχίες στην Ιταλία, το να ζητείται να παραμείνει ο κόσμος στο σπίτι και να αφήνουν τα εργοστάσια ανοιχτά, στην περίπτωση αυτή σημαίνει ότι δεν κλείνει τίποτα και ότι ένα πλήθος δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων υποχρεώνονται να μένουν συγκεντρωμένοι σε κλειστούς χώρους για ώρες και ώρες.
Τα εργοστάσια στο Μπέργκαμο και τη Μπρέσια ήταν επομένως η κύρια πηγή της ανεξέλεγκτης εξάπλωσης της μετάδοσης της νόσου, και της βίαιης και ξαφνικής πίεσης στις δομές υγείας που σχεδόν κατέρρευσαν.
Ο δήμαρχος Del Bono κάνει μια σοβαρότατη καταγγελία ότι δηλαδή αυτή η καταστροφή θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί ή τουλάχιστον να είχε περιοριστεί αν όλα είχαν σταματήσει νωρίτερα.
Ο δήμαρχος ισχυρίζεται ότι είχε ήδη ζητήσει να κλείσει οποιαδήποτε μη βασική παραγωγική δραστηριότητα από τις 7 Μαρτίου, αλλά ότι το αίτημά του, μαζί με άλλων συναδέλφων του της Λομβαρδίας, η κυβέρνηση το απέρριψε. Και το συμβούλιο της Περιφέρειας, ούτε αυτό, έκανε τίποτα διαφορετικό.
Οι πιέσεις της Confindustria (στμ. ο ΣΕΒ της Ιταλίας ) είχαν αποτέλεσμα στη Ρώμη και το Μιλάνο, λέει ο δήμαρχος, της οποίας στη Λομβαρδία επικεφαλής είναι βιομήχανος από τη Μπρέσια. Ο Μάρκο Μπονομέτι.
Τώρα, όλα σχεδόν τα εργοστάσια στο Μπέργκαμο και τη Μπρέσια σταματούν τη δραστηριότητά τους, παρά το επαίσχυντο «πρωτόκολλο των κοινωνικών εταίρων» που τους επέτρεψε να συνεχίσουν να λειτουργούν.
Τα εργοστάσια έκλεισαν ή κλείνουν επειδή οι εργάτες επαναστάτησαν ή απήργησαν εκεί που είχαν τη δύναμη ή πολύ απλά δηλώνοντας ασθένεια και σε κάθε περίπτωση προκαλώντας σοβαρά προβλήματα στην παραγωγή.
Τα εργοστάσια έκλεισαν επειδή ορισμένοι βιομήχανοι φάνηκε ότι είχαν μεγαλύτερη επίγνωση της κατάστασης από τα αφεντικά που τους εκπροσωπούν.
Και τελικά έκλεισαν επειδή τα κρούσματα άρχισαν να πολλαπλασιάζονται στα εργοστάσια. Κρούσματα, σε άτομα που εμφάνισαν σοβαρά συμπτώματα, επειδή τα τεστ στη Λομβαρδία γίνονται μόνο σε όσους είναι πολύ άρρωστοι και σε κανέναν άλλο.
Στις επαρχίες Μπέργκαμο και Μπρέσια,μέχρι σήμερα , τα επιβεβαιωμένα κρούσματα είναι περίπου 8000 , ενώ ο πραγματικός αριθμός των κρουσμάτων είναι πολύ μεγαλύτερος, και σχεδόν 800 οι νεκροί, σε κάτι περισσότερο από 2 εκατομμύρια κατοίκους. Πρόκειται για μια από τις πιο σοβαρές περιπτώσεις παγκοσμίως και σίγουρα δεν βρισκόμαστε στο τέλος.
Αν το κλείσιμό τους είχε αποφασισθεί πριν από δέκα ημέρες, όταν η κατάσταση ήταν ήδη σοβαρή, θα είχαμε λιγότερα κρούσματα και νεκρούς και το σύστημα υγείας θα άντεχε περισσότερο στην επιδημία. Όταν όλα θα έχουν τελειώσει, θα πρέπει να κάνουμε ό, τι είναι δυνατόν προκειμένου τα αφεντικά της βιομηχανίας να πληρώσουν ένα βαρύ τίμημα για το κακό που προκάλεσαν οι βρώμικες συνειδήσεις τους.
500.000 ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΤΕΣΤ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ ΑΠΌ ΤΗΝ ΔΟΚΙΜΑΖΟΜΕΝΗ ΜΠΡΕΣΙΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ.ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΦΡΑΓΚΑ
Στην Μπρέσια άνθρωποι πεθαίνουν κατά δεκάδες κάθε μέρα, εδώ και εβδομάδες και μια εταιρεία στην Μπρέσια, η Copan Diagnostics ,με ιδιοκτήτη έναν από εκείνους τους “επιχειρηματίες” που απαίτησαν να μην κλείσουν τα εργοστάσια για να συνεχίσουν να βγάζουν κέρδη, πούλησε την παραγωγή της – μισό εκατομμύριο δείγματα για το τεστ κορονοϊού – στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τη στιγμή που τα τοπικά νοσοκομεία διαμαρτυρόντουσαν για την έλλειψή τους. Από τέτοιο υλικό είναι φτιαγμένοι αυτοί οι δολοφόνοι της “αγοράς”.
Μια ποσότητα διαγνωστικών τεστ δέκα φορές υψηλότερη από εκείνη που χρησιμοποιείται μέχρι στιγμής στη Λομβαρδία, μια περιοχή που σήμερα έχει φτάσει τα 20.000 περίπου επιβεβαιωμένα κρούσματα από τον ιό Covid-19. Μια τεράστια ποσότητα που από μόνη της θα κάλυπτε τα αιτήματα ολόκληρης της βόρειας Ιταλίας (σε ολόκληρη την Ιταλία, από την αρχή της επιδημίας, έχουν γίνει πάνω από 100 χιλιάδες τεστ). Ωστόσο, 500.000 διαγνωστικά τεστ ”έφυγαν” για τις Ηνωμένες Πολιτείες από την αμερικανική βάση στο Aviano, στο Friuli-Venezia Giulia.
Η εικόνα στο μετρό του Μιλάνο στις 6 το πρωί και γύρω στις 6 το απόγευμα
Μιλάνο/Λομβαρδία. Τουλάχιστον κόφτε το δούλεμα
Το ερώτημα είναι απλό και έχει τεθεί ξεκάθαρα εδώ και μέρες: πόσες από αυτές τις επιχειρήσεις που λειτουργούν σήμερα μπορούν να θεωρηθούν απαραίτητες; Οι επιχειρήσεις που παραμένουν ανοικτές είναι περισσότερες ή λιγότερες από το 40%; Πόσοι άνδρες και πόσες γυναίκες εργαζόμενοι που αναγκάζονται μέχρι σήμερα να εργάζονται υποχρεωτικά, στοιβαγμένοι σε μετρό και χώρους εργασίας, θα μπορούσαν και θα έπρεπε να παραμείνουν κλεισμένοι στο σπίτι τους, όπως υποκριτικά ζητούν Περιφέρεια ή δήμαρχος του Μιλάνου; Ή μήπως πιστεύετε ότι το 40% που μετακινείται στο Μιλάνο και τη Λομβαρδία κάνουν όλοι περίπατο και είναι εντελώς ανεύθυνοι ?
Στο Μιλάνο στη βιομηχανία δουλεύουν 391.504 εργαζόμενοι, και σε ολόκληρη τη Λομβαρδία 1.058.117, στο Μιλάνο 414.259 δουλεύουν στο εμπόριο, και σε ολόκληρη την Περιφέρεια 729.770 Τέλος 1.300.917 εργάζονται σε εταιρείες παροχής υπηρεσιών στο Μιλάνο και 2,018,342 σε όλη την Λομβαρδία
Ωστόσο, για να καλυφθεί η επαίσχυντη πραγματικότητα, ότι δε θέλησαν να σταματήσει η εργασία εκεί όπου δεν ήταν απαραίτητο (υγεία, διανομή τροφίμων κ.λπ.), γίνεται προσπάθεια να στοχοποιηθούν και να θεωρηθούν υπεύθυνοι όσοι δεν μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους. Και τώρα κατεβάζουν το στρατό στους δρόμους, γίνονται περισσότεροι έλεγχοι,έχουμε καταστολή. Μια πρόφαση υποκριτική και απαράδεκτη μπροστά στην πραγματικότητα.
Το ξέρουμε ότι στο καθεστώς αρέσει πολύ να βλέπει στρατό στους δρόμους επειδή λειτουργεί ως αποτρεπτικό, το ξέρουμε ότι το να πέφτουν πρόστιμα ή να ασκούνται εξουσίες καταναγκασμού σε ένα κλίμα συναίνεσης είναι το όνειρο του κάθε μεγάλου ή μικρού τυράννου, ακόμη και εκείνων των επαρχιών.
Το ξέρουμε, ότι το σκέφτεστε και ότι το εύχεστε, ξέρουμε επίσης ότι ένα από αυτά τα βράδια θα μας πείτε από την τηλεόραση ότι δεν θα μπορούμε να βγαίνουμε από το σπίτι παρά μόνο για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα , για ψώνια. Αυτό ονομάζεται απαγόρευση της κυκλοφορίας. Τουλάχιστον να είμαστε ειλικρινείς, τουλάχιστον μη μας δουλεύετε.
Τώρα αυτή η κατάσταση πανδημίας είναι η προτεραιότητα όλων, αυτών με τις μεγάλες ευθύνες και αυτών με τις μικρές .
Αυτός ο εχθρός είναι αόρατος και θανατηφόρος, το δείχνουν οι αριθμοί του ημερήσιου δελτίου των 6 μ.μ. Ωστόσο, άλλοι εχθροί είναι λιγότερο αόρατοι, αλλά αρχίζουν να αποκαλύπτονται.
Ξέρουμε πως να ξεχωρίζουμε διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους και τις προτεραιότητες στις οποίες πρέπει να προσαρμοστούμε.
Αλλά μόλις τελειώσει αυτή η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, θα κάνουμε τα πάντα για να μην ξεχαστούν γρήγορα όλα οι υποκρισίες που ακούσαμε, ο κυνισμός του Συνδέσμου Ιταλών Βιομηχάνων που ήθελε να κρατήσει ανοικτά τα εργοστάσια, τις ευθύνες για την καταστροφή του εθνικού συστήματος υγείας και των δικτύων κοινωνικής προστασίας, αλλά και τις φιλοδοξίες για μια κοινωνία ανταγωνιστική, υποταγμένη και αυταρχική που αποκαλύφθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες. Έχουμε μνήμη ελέφαντα.
*Giorgio Cremaschi (Potere Al Popolo)
**Πηγή: pergadi.blogspot.com