Η μελαγχολία των γιορτών πέρασε, η μελαγχολία της πραγματικότητας παραμένει. Και εντείνεται. Πλήθος γεγονότων και τρόπων την τροφοδοτούν. Ο Τσίπρας καλεί σε συναντήσεις για το Κυπριακό τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς, ενώ οι διαβουλεύσεις στη Γενεύη έχουν… αρχίσει! Τέτοια επάρκεια, τέτοια ετοιμότητα, τέτοια εθνική στρατηγική για το Υπ’ αριθμόν 1 πρόβλημα του Ελληνισμού. Βλέποντας (ο τυφλός) και κάνοντας (ο μονόφθαλμος) – ιδού το υψηλότερο επίπεδο υψηλής στρατηγικής που μπορεί να πετύχει χάριν της πατρίδας το παλιό πολιτικό σύστημα μαζί με την Αριστερά που εξώμοσε. Μαζί; Βεβαίως! Ρωτούσε ο κ. Νίκος Χατζηνικολάου τον κ. Γιώργο Σταθάκη για τους φόρους στα καύσιμα. Αφού χαζογέλασε ή άλλως αφού χαζοχαχάνισε, αποφάνθηκε ο κύριος Υπουργός ότι έτσι γίνεται με τους φόρους στα καύσιμα τα τελευταία πολλά χρόνια. Δεν φάνηκε να του περνάει από το μυαλό το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψηφίστηκε για να αλλάξει πολλά απ’ όσα γινόταν αυτά τα τελευταία πολλά χρόνια. Δηλαδή, δεν αλλάζει τίποτα ο ΣΥΡΙΖΑ; Οχι βεβαίως, κάποια τα αλλάζει. Προς το χειρότερο. Οπως με τα μπλοκάκια κι ένα κάρο άλλα θέματα, που για να αναφερθούν εδώ θα χρειάζονταν σελίδες επί σελίδων. Στα περισσότερα (όπως και για τη σύνταξη του Πόθεν Εσχες) είναι να απορεί κανείς αν η πολυπλοκότητα του πράγματος οφείλεται σε βλακεία ή δολιότητα. Είναι γνωστόν ότι η ανικανότητα παράγει ανηθικότητα. Για παράδειγμα η υπερφορολόγηση που επιβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος δεν ενθυμείται τον κυβερνητικό βουλευτή κ. Κυρίτση να πληροφορεί την οικουμένη ότι όσοι ψήφισαν «ναι» στο δημοψήφισμα είναι ηθικό να επωμισθούν μεγαλύτερα φορολογικά βάρη. Βεβαίως, το βλακώδες αυτής της προσέγγισης δεν απέτρεψε τη γενίκευση της υπερφορολόγησης σε όλους, κι εκείνους που ψήφισαν «ναι» κι εκείνους που ψήφισαν «όχι». Η ανηθικότης όμως αυτής της προσέγγισης (που νομίζει πως είναι και… ταξική) ιχνηλατείται σήμερα στο 60%, ακόμα και στο 80% που καλούνται να πληρώσουν χαράτσι εκατοντάδες χιλιάδες μεροκαματιάρηδες.
Χαράτσι. Η λέξη κατά την έννοια που τη χρησιμοποιούμε αδικεί τους Τούρκους. Οι Τούρκοι έπαιρναν τη δεκάτη και καθάριζαν (έπαιρναν και κεφάλια, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Αντιθέτως, οι Βυζαντινοί, στην παρακμή τους, υπερφορολογούσαν τους αδύναμους. Κι έτσι έχαναν επαρχίες και λαούς τον έναν μετά τον άλλον. Εκμεταλλευόμενη τη χριστιανική πίστη και το αίσθημα του συνανήκειν των υπηκόων της, η βυζαντινή καμαρίλα έγδερνε τους γεωργούς κι όλους τους παραγωγούς πλούτου, χωρίς ποτέ να βουλώνει τη μαύρη τρύπα που είχε η ίδια δημιουργήσει. Πάσα ομοιότης σε χοντρές γραμμές και τηρουμένων των αναλογιών του τότε με το σήμερα, οφείλεται στην… ασυνέχεια του Ελληνισμού. Συνεπώς είναι μάλλον ανεξήγητο το γεγονός ότι η τιμή της βενζίνης σήμερα κινείται περίπου στο επίπεδο της τιμής του Υγρού Πυρός τότε. (Μόνον στην Ολλανδία, με το τριπλό μέσο εισόδημα από την Ελλάδα, η βενζίνη είναι λίγα λεπτά πιο ακριβή) Κατά τα άλλα, οι Ελληνες είναι μπρούκληδες και με τα λεφτά τους πληρώνεται η ανικανότητα, η ηλιθιότητα, η ανηθικότητα και η δολιότητα όχι μόνον εις όσα αφορούν την τιμή των καυσίμων ή την υπερφορολόγηση, αλλά και τη δημιουργία ογκώδους παρασιτικής οικονομίας (όπως εκείνη πέριξ το προσφυγικό, τα ρουσφέτια, τις μίζες, τις αναθέσεις, την αποπληρωμή των χρεών και άλλα)…
Συμβαίνουν τέτοια πράγματα; Προς θεού, όχι. Και μην πάει ο νους σας στο κακό, απλώς ακολουθήστε την ένδοξη ρήση του Τσίπρα προς τους ακροατές του στη Βόρεια Ελλάδα (σαντζάκιον Νοτοπούλου) με την οποίαν τους προτρέπει να μη διαβάζουν εφημερίδες!!
«Καλά κάνετε και δεν διαβάζετε εφημερίδες… έχετε την υγειά σας» δήλωσε ο πρωθυπουργός, ναι ο πρωθυπουργός, της χώρας!! Δεν γνωρίζω αν ο Τσίπρας αμολάει κάτι τέτοιες ρουκέτες από εξυπνακισμό, από αμηχανία και προκειμένου να χαριτολογήσει, από αμετροέπεια ή από πτωχοπροδρομική αίσθηση του χιούμορ – δεν γνωρίζω. Γνωρίζω
όμως ότι κάτι τέτοια δείχνουν βαθιά αμορφωσιά και αβάσταχτη ελαφρότητα! Είναι λοιπόν υγιές να μη διαβάζουν οι πολίτες εφημερίδες. Και το λέει αυτό ένας αριστερός! Θα μου πείτε, είναι το ίδιο αριστερός με τον κ. Παππά, που προσπάθησε οι πιο πλούσιοι να αποκτήσουν το μονοπώλιο του τηλεοπτικού μηχανισμού της χώρας, ενός μηχανισμού της πορτοφόλας. Μια ολιγομελής (τέσσερις άδειες) ανηλεής σέχτα που θα αναλάμβανε να ασκεί προπαγάνδα άνευ αντιπάλου δέους, ένας σταλινισμός της ελεεινής μορφής.
Και επειδή επί διαπλοκής τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα, ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε να τα κάνει χειρότερα. Στη λογική Σταθάκη που αναφερθήκαμε παραπάνω.
Αυτός ο τύπος που παρότρυνε τους Ελληνες να μη διαβάζουν τον Τύπο αστειευόταν όσον αστειευόταν και ο προειρημένος βουλευτής του που ζήταγε να τιμωρηθούν με υπερφορολόγηση όσοι πολίτες ψήφισαν «ναι». Και μάλιστα την ίδια στιγμή που αυτός και ο αρχηγός του μετάλλασσαν το «όχι» του λαού σε «ναι» εναντίον του.
(Επί του πιεστηρίου: δίμηνη παράταση δόθηκε για τη συμπλήρωση των Ποθεν Εσχες που κάποιοι παράφρονες ή δόλιοι σχεδίασαν τη δομή και τον σκοπό τους. Γιατί; δεν σχεδίασαν καλά;) Ομως εσείς μη διαβάζετε εφημερίδες, ούτε αυτή τη στήλη, μη διαβάζετε «Αυγή» κι «Εφημερίδα των Συντακτών» μη διαβάζετε «Εθνος» και «Ντοκουμέντο», μη διαβάζετε «Γκάρντιαν», «Βήμα», «Νέα», «Δημοκρατία», «Espresso» (αλαλούμ και με τα μπλοκάκια, αλλά ούτε για αυτό χρειάζεται να διαβάσετε), μη διαβάζετε «Ελεύθερο Τύπο», «Παρόν», «Κόντρα News», μη διαβάζετε
για να έχετε την υγειά σας, να καούν η «Κόντρα», η «Καθημερινή», η «Αγορά» και η «Real News», στην πυρά ο Τύπος για να ’χουμε την υγειά μας – τι χειρότερο, δηλαδή, έχει πει ο κ. Πολάκης απ’ τον Τσίπρα;
Αυτοί που όπως ο κ. Παππάς πληρώνουν τρολ στο διαδίκτυο (όπως άλλωστε κάνει και η Ν.Δ.) για να αποδομούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, μας παροτρύνουν ταυτοχρόνως να μη διαβάζουμε εφημερίδες, να μένει ο κοσμάκης στην τύφλα του.
Για ένα πράγμα πρέπει να είναι υπερήφανος ο Τσίπρας: ούτε ο «Λαϊκός Παρατηρητής» ζήτησε ποτέ από τους πολίτες να μη διαβάζουν εφημερίδες. Αυτός το ζήτησε! Αστειευόμενος βεβαίως! Ναι, κατά τον ίδιο τρόπο που περιγράφει την τραγωδία της εξουσίας των γελοίων ο Κούντερα στο δικό του «Αστείο», στο φερώνυμο βιβλίο… (Ούτε αυτό να το διαβάσετε, αν θέλετε να έχετε την υγειά σας.) Κατά τα υπόλοιπα, εμείς θα τα πούμε πάλι από την επόμενη βδομάδα, Κι ως τότε, παραφράζοντας τον Λένιν, θα σας ευχόμουν να διαβάζετε, να διαβάζετε και πάλι να διαβάζετε…
