Η Τουρκία είναι ένας νέος ανεξάρτητος διεκδικητικός πόλος στον σημερινό πολυπολικό κόσμο, που αναπτύσσεται στα νοτιοδυτικά της Ρωσίας, στα πρότυπα της παλιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αναφέρει Ρώσος βουλευτής, σε ανάλυσή του για τον ρόλο της Τουρκίας στο παγκόσμιο σύστημα.
«Είναι λάθος να υποθέσουμε ότι ο Ερντογάν έχοντας φτάσει στο Κίεβο, χρησιμεύει ως “εργαλείο των αγγλοσαξονικών ελίτ”. Η Τουρκία ενεργεί για τα δικά της συμφέροντα, και μετατρέπεται σε ανεξάρτητο κέντρο εξουσίας» γράφει η ρωσική ιστοσελίδα rusvesna.su.
«Τι τροφοδοτεί τις φιλοδοξίες;»
Το άρθρο της έχει τίτλο «Επιστροφή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας», και παρουσιάζει τη συνεκτική ανάλυση του Ρώσου βουλευτή της Περιφερειακής Δούμας της Τούλα, Βλαντιμίρ Τιμάκοφ για τη σημερινή Τουρκία, απαντώντας στο ερώτημα «Τι τροφοδοτεί τις φιλοδοξίες της Κωνσταντινούπολης;».
Αναδημοσιεύεται σχεδόν στο σύνολό του από τουρκικές εφημερίδες, μεταξύ των οποίων η φιλοκυβερνητική Γενί Σαφάκ, η οποία το παρουσιάζει υπό τον τίτλο «Ρωσικά ΜΜΕ: Η Τουρκία μετατρέπεται σε ανεξάρτητη δύναμη», σύμφωνα με το .
Γράφει ο ρώσος βουλευτής:
1) Η μνήμη του πρώην μεγαλείου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, του κέντρου του σουνιτικού κόσμου και της ισχυρότερης στρατιωτικής δύναμης στην Ευρώπη. Πολύ καιρό πριν, το 1571, μετά τη μάχη του Lepanto (σ.σ. Ναυπάκτου), ο συμμετέχων σε αυτήν, συγγραφέας του Δον Κιχώτη, Θερβάντες είπε: «Ο μύθος του αήττητου των Τούρκων έχει καταστραφεί». Αλλά ο μύθος δεν προέκυψε από το μηδέν και για πολύ καιρό κανείς δεν μπορούσε να τον ταρακουνήσει.
2) Ισχυρή δημογραφική ανάπτυξη. Το 2020, η Τουρκία ξεπέρασε τη Γερμανία ως προς τον αριθμό των πολιτών, προσθέτοντας από μισό εκατομμύριο έως ένα εκατομμύριο κατοίκους ετησίως.
3) Οικονομική ανάπτυξη: Αν και η Κωνσταντινούπολη μειώνει το προεξοφλητικό επιτόκιο σε αντίθεση με τις συστάσεις των διαφωτιστών οικονομολόγων, γεγονός που οδήγησε σε σοβαρό πληθωρισμό και πτώση της λίρας (ακόμη και ο πρόεδρός μας στην τελευταία συνέντευξη Τύπου είπε ότι η Ρωσία δεν θα το έκανε αυτό, διαφορετικά θα ήταν «όπως στην Τουρκία»), με όλα τα προβλήματα στον τραπεζικό τομέα, η πραγματική οικονομία της Τουρκίας γνωρίζει ταχεία ανάπτυξη.
Ξεπέρασε τη Ρωσία…
Ενώ όλοι τριγύρω έγλειφαν τις πληγές της κρίσης του κοροναϊού, ελπίζοντας να επιστρέψουν τουλάχιστον στα προ της πανδημίας επίπεδα, το ΑΕΠ της Τουρκίας αυξήθηκε περίπου 10% σε δύο χρόνια.
Οι εξαγωγές παρουσίασαν ακόμη μεγαλύτερη άνοδο – κατά περίπου μιάμιση φορά. Η συμφωνία ελεύθερου εμπορίου που υπέγραψαν ο Ερντογάν και ο Ζελένσκι θα ανοίξει άλλη μια αγορά για τα τουρκικά προϊόντα.
4) Αύξηση του πλούτου: Το 2020, η Τουρκία ξεπέρασε τη Ρωσία ως προς το κατά κεφαλήν ΑΕΠ.
Οι τουρίστες μας γνωρίζουν μείωση του επιπέδου εξυπηρέτησης στα τουρκικά ξενοδοχεία και είναι ξεκάθαρο γιατί. Οι ζητιάνοι κάνουν τα πάντα για να ευχαριστήσουν τους ξένους επισκέπτες, αλλά όσοι έχουν χρήματα δεν χρειάζεται να «χορεύουν μπροστά σε έναν πελάτη».
Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το κλίμα της Τουρκίας δεν απαιτεί ορισμένες υποχρεωτικές δαπάνες όπως στη Ρωσία, το πραγματικό επίπεδο κατανάλωσης ήδη υπερβαίνει αυτό οποιασδήποτε χώρας της ΚΑΚ (Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών).
Αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία μπορεί να γίνει πιο ελκυστικό κέντρο για πολλούς λαούς του μετασοβιετικού χώρου από τη Ρωσία.
Οι Τούρκοι συνήθιζαν να βλέπουν τη Μαύρη Θάλασσα ως την εσωτερική τους θάλασσα και οι δραστηριότητές τους στη Γεωργία, την Αμπχαζία και την Ουκρανία υποδηλώνει ότι ένα τέτοιο όραμα μπορεί να αναβιώσει.
Επιστροφή στην Κριμαία
Τουλάχιστον η Κριμαία, στα μάτια τους, είναι ένα νόμιμο τουρκικό φέουδο. Οι Τάταροι της Κριμαίας στην ανθρωπολογία, και ίσως στη γλώσσα, είναι πιο κοντά στους Τούρκους παρά στους Τάταρους του Καζάν.
Χρησιμοποιώντας αυτή τη συγγένεια, η Κωνσταντινούπολη ελπίζει να επιστρέψει την Κριμαία στη σφαίρα επιρροής της, αν όχι τυπικά, τότε μέσω της οικονομικής και πολιτικής παρουσίας.
Γίνεται σαφές πως είναι απείρως πιο εύκολο να κάνεις ένα τέτοιο κόλπο με την ουκρανική Κριμαία παρά με τη ρωσική Κριμαία. Αυτός, και όχι η επιθυμία να ευχαριστήσει τους συμμάχους του ΝΑΤΟ, είναι ο στόχος της τουρκικής πολιτικής στην Ουκρανία.
Την ίδια στιγμή, η Κωνσταντινούπολη θα συνεχίσει να αγοράζει ρωσικά όπλα με ευχαρίστηση, παρά τις διαμαρτυρίες των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον. Και δεν θα κλείσει τη βαλβίδα του South Stream ούτε ένα εκατοστό για χάρη των «ουκρανών φίλων». Μόνο τουρκικά συμφέροντα, κανένας συναισθηματισμός!
Σήμερα, ένας νέος και διεκδικητικός πόλος του πολυπολικού κόσμου αναπτύσσεται στα νοτιοδυτικά σύνορα της Ρωσίας. Ή, μάλλον, το παλιό αναβιώνει και αυτό δεν μπορεί να αγνοηθεί.
