Το νέο βιβλίο του Κρεγκ Άνγκερ ανεξάρτητα από τις αλήθειες ή όχι του περιεχομένου του, σίγουρα και μόνο από τον τίτλο του θα γίνει μπέστ σέλερ.
Για τον Κρεγκ Άνγκερ “ο ματαιόδοξος και αδίστακτος επιχειρηματίας Ντόναλντ Τραμπ βρέθηκε στο στόχαστρο της KGB από τη δεκαετία του ’70. Καθοριστικός ήταν ο ρόλος για την πορεία του δύο σοβιετικών εμιγκρέδων στη Νέα Υόρκη, αλλά και του Τζέφρι Έπσταϊν”.
Μύθοι ή πραγματικότητα ή κάτι και από τα δυο στο βιβλίο του Κρεγκ Άνγκερ, ο χρόνος θα το δείξει.
Οι έρευνες της Επιτροπής Μάλερ για τη βοήθεια που προσέφερε ο αποκαλούμενος «ρωσικός δάκτυλος» στον Ντόναλντ Τραμπ προκειμένου να επικρατήσει στις προεδρικές εκλογές του 2016, καθώς και για τις πιθανές σχέσεις του με τη Μόσχα και προσωπικά με τον Βλαντιμίρ Πούτιν δεν οδήγησαν σε αποδείξεις που να στοιχειοθετούν μια κατηγορία η οποία θα αποτελούσε «βόμβα μεγατόνων» στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έτσι, ο Τραμπ δεν παραπέμφθηκε ποτέ γι’ αυτό και οι αντίπαλοί του έπρεπε να περιμένουν τα πρωτόγνωρα επεισόδια της 6ης Ιανουαρίου στο Καπιτώλιο για να τον καθίσουν στο σκαμνί – χωρίς και πάλι να έχουν μεγάλες πιθανότητες να πετύχουν την καταδίκη του.
Ένα βιβλίο, όμως, που κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα – American Kompromat, How the KGB Cultivated Donald Trump, and Related Tales of Sex, Greed, Power and Treachery (Η Ρωσική Απόδειξη, πώς η KGB αξιοποίησε τον Ντόναλντ Τραμπ, τις ιστορίες του σεξ, της απληστίας, της εξουσίας και της προδοσίας) – έρχεται να ταράξει τα νερά και να φέρει ξανά στην επιφάνεια την υπόθεση των διασυνδέσεων του τέως προέδρου με τη Ρωσία. Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Κρεγκ Άνγκερ, μάλιστα, δεν διστάζει να διατυπώσει μια βαρύτατη κατηγορία: Ότι ο τέως πρόεδρος ήταν ουσιαστικά ένας πράκτορας των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών τέσσερις δεκαετίες προτού εκλεγεί, ενώ όταν βρέθηκε στο Οβάλ Γραφείο κλήθηκε να εξοφλήσει τα «γραμμάτια» που είχε συνάψει μαζί τους.
Τα «όργια» και οι αποδείξεις
«Η KGB άρχισε να εκμεταλλεύεται τον νεαρό και ματαιόδοξο Ντόναλντ Τραμπ πριν από 40 και πλέον χρόνια, σώζοντάς τον από την οικονομική καταστροφή και τον μετέτρεψε σε ένα όργανο της Ρωσίας που έδωσε στον Πούτιν όλα όσα είχε ανάγκη μόλις έγινε πρόεδρος», γράφει χαρακτηριστικά η βρετανική Daily Mail, στο αποκλειστικό της ρεπορτάζ για το βιβλίο. Όπως δε ισχυρίζεται ο συγγραφέας του, βασίστηκε σε μαρτυρίες υψηλόβαθμων αξιωματούχων – όπως Σοβιετικών που άλλαξαν στρατόπεδο, στελεχών της CIA και της υπηρεσίας αντικατασκοπείας του FBI, δικηγόρων και άλλων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Άνγκερ χαρακτηρίζει κομβικό για τη «στρατολόγηση» του Τραμπ τον ρόλο που έπαιξε ο Τζέφρι Έπσταϊν – ο επικεφαλής του μεγαλύτερου και πιο… πολυτελούς δικτύου «εμπορίου λευκής σαρκός» παγκοσμίως, που τροφοδοτούσε σημαίνοντα μέλη της υψηλής κοινωνίας των ΗΠΑ, της Βρετανίας, αλλά και της Ρωσίας. Ο άνθρωπος ο οποίος είχε πει, μετά τη σύλληψή του και πριν τον θάνατό του, ότι είχε συστήσει στον Τραμπ και τη νυν σύζυγό του, Μελάνια, την περίοδο που ο τέως πρόεδρος συμμετείχε στα «όργια» που οργάνωνε – ισχυριζόμενος, μάλιστα, ότι τον είχε βιντεοσκοπήσει και τον κρατούσε «στο χέρι».
Σύμφωνα με τον συγγραφέα του βιβλίου, όταν το FBI πραγματοποίησε εφόδους στα σπίτια του Έπσταϊν, «βρήκε βίντεο, σκληρούς δίσκους και άλλες αποδείξεις που παρέπεμπαν στη Ρωσία – όπου μεγιστάνες του πλούτου εμπλέκονταν σε πράξεις παιδοφιλίας, βιασμού ανήλικων κοριτσιών και άλλων εγκληματικών πράξεων». Όσο για το όνομα του Τραμπ, ήταν στο «μαύρο βιβλίο» του Έπσταϊν, συνδεδεμένο με τουλάχιστον 16 ονόματα.
Τα δύο «φιλαράκια» φαίνεται πως γνώριζαν πολλά το ένα για το άλλο, μέχρι τη στιγμή που τα έσπασαν. Ήταν το 2004, όταν ο Τραμπ άρπαξε από τα χέρια του Έπσταϊν, σε πλειστηριασμό, μια βίλα στο Παλμ Μπιτς η οποία ήταν το όνειρο του τελευταίου, προσφέροντας 41 εκατομμύρια δολάρια – για να τη μεταπουλήσει λίγο αργότερα έναντι 125 εκατομμυρίων, κερδίζοντας ένα ποσό που τον βοήθησε να «αναπνεύσει» από τις χρεοκοπίες των καζίνο του στο Atlantic City.
Το 1976 έγινε η «σύνδεση»
Πάντως, η «σύνδεση» του Τραμπ με τους Ρώσους έγινε το 1976, όταν θέλησε να προμηθευτεί εκατοντάδες τηλεοπτικές συσκευές για να εξοπλίσει το νέο του ξενοδοχείο, το Grand Hayatt της Νέας Υόρκης, που είχε κατασκευάσει στη θέση του ερειπωμένου Commodore, στη γωνία της Park Avenue και της 42ης οδού – το οποίο φέρεται να είχε αγοράσει για… ένα δολάριο! Η αγορά των συσκευών έγινε από το κατάστημα Joy-Lud Electronics, το οποίο ανήκε σε δύο εμιγκρέδες από την ΕΣΣΔ – τον εβραϊκής καταγωγής Σέμιον «Σαμ» Κίσλιν από την Ουκρανία και τον Ταμίρ Σαπίρ – και είχε ήδη συναλλαγές με σοβιετικούς διπλωμάτες και υπαλλήλους της πρεσβείας που επέστρεφαν στη Μόσχα.
Ο Άνγκερ ισχυρίζεται, επικαλούμενος και τις πηγές του (όπως τον πρώην πράκτορα Γιούρι Σβετς της KGB), πως οι δύο δεν θα μπορούσαν παρά να είναι συνεργάτες των μυστικών υπηρεσιών της Μόσχας – κι αυτό διότι αυτό αποτελούσε όρο για να τους επιτραπεί να μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ εκείνη την περίοδο.
Το ενδιαφέρον της KGB για τον «νέο ματαιόδοξο, ναρκισσιστή και αδίστακτα φιλόδοξο επιχειρηματία του real estate» εντάθηκε εξαιτίας δύο ακόμη γεγονότων: Αφενός, όταν ξέπλυνε πολλά εκατομμύρια δολάρια μέσω της ρώσικης μαφίας και κατάφερε να «ξελασπώσει» οικονομικά και, αφετέρου, όταν (το 1977) παντρεύτηκε την Ιβάνα Ζελνίκοβα, μια Τσέχα που κατοικούσε σε μία περιοχή που βρισκόταν στο μικροσκόπιο των Ρώσων και της εκμυστηρεύτηκε πως ήθελε κάποια μέρα να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ.
Έτσι, φαίνεται πως έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα – με το αζημίωτο, φυσικά. Η δε συμφωνία για την κατασκευή ενός «Πύργου Τραμπ» και στη Μόσχα αποτελούσε, απλώς, μέρος αυτής της συναλλαγής.