Είναι εντυπωσιακό το πώς τα πράγματα στην πολιτική ζωή του τόπου εναλλάσσονται με έναν θαυμάσια απαράλλαχτο τρόπο και οι ρόλοι αναδιανέμονται με μία φυσικότητα, που αφήνει τους πάντες ενεούς. Και όλα αυτά γίνονται στη βάση ενός σταθερού μοτίβου, που έχει να κάνει με το ύφος της εξουσίας: αλαζονεία, αμετροέπεια, αμοραλισμός, υποτίμηση της νοημοσύνης και πάει λέγοντας. Είναι εντυπωσιακό το πώς αλλάζουν οι συμπεριφορές, ανάλογα με τη θέση στην οποία βρίσκεται ο κάθε πολιτικός και το κάθε κόμμα. Στην αντιπολίτευση είναι σκληροί επικριτές της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος και της πολυτέλειας, για παράδειγμα, αλλά μόλις μετακομίσουν στην κυβέρνηση αρχίζει η καλοπέραση και όποιος αντέξει. Και το αντίστροφο βέβαια. Εκείνοι που έβλεπαν τα κρατικά ταμεία σαν δικά τους, όταν ήταν στην κυβέρνηση, τώρα αποδεικνύονται εύθικτοι με την παραμικρή περίπτωση σπατάλης. Δυστυχώς και ορισμένοι από τούτη την κυβέρνηση, παρά τα μεγάλα λόγια στην αντιπολίτευση, δεν ξεφεύγουν από τον κανόνα «είμαστε στην εξουσία και κάνουμε ό,τι θέλουμε».
Το θέμα είναι, όλη αυτή η νοοτροπία. Το μήνυμα που εκπέμπουν αυτές οι ενέργειες και οι γαλαντομίες. Τι ακριβώς, αλήθεια, γιορτάζουν στα υπουργεία, στους οργανισμούς και όπου αλλού διοργανώνονται τέτοια πανηγύρια; Γιορτάζουν που βγήκαμε από τα μνημόνια; Πέρασε αυτή η «γιορτή», εκτός κι αν θέλουν να ξαναμπούμε σε μνημόνια. Γιορτάζουν το νέο χρόνο; Ας γιορτάσουν τότε και όλες τις μεγάλες αργίες του έτους, μην χάνονται τέτοιες ευκαιρίες. Αν θέλουν να γιορτάσουν ας κάνουν συνεστίαση με τον όβολό του ο καθένας και να το πάνε μέχρι το πρωί. Αλλά εγκρίνουμε δημόσιες δαπάνες για να κάνουμε γιορτές να φανεί ο «αρχηγός», δεν έχει καμία λογική. Εκτός κι ο «αρχηγός» κερνάει όντως και πληρώνει από την τσέπη του – τότε πάσο και μπράβο του Μάκη του Βορίδη ή όποιου άλλου έχει τέτοια όρεξη και καθαρίζει για τους υπαλλήλους του.
Υπάρχει άλλωστε και προηγούμενο: Κακώς λέει δεν διατηρήσαμε το υπουργείο Μετανάστευσης, ήταν λάθος η κατάργηση και το ξαναφτιάχνουμε μπας και βάλουμε σε μία σειρά το προσφυγικό. Τελεία και παύλα.
