Απαντήσεις στους μύθους για την ευρωπαϊκή νομισματική ολοκλήρωση

Σε απάντηση των όσων έγραψαν οι καθηγητές Οικονομικών κύριοι Ληνός, Μπούτρας και Σαρρής στην Καθημερινή της 25ης Μαρτίου, έχω να παραθέσω τα ακόλουθα:
Καταρχήν δεν απαντούν ξεκάθαρα στο ερώτημα το οποίο είναι σε βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και που οι ίδιοι θέτουν: “Γιατί η νομισματική ολοκλήρωση προηγήθηκε της πολιτικής ολοκλήρωσης και δεν έγινε το αντίστροφο;” Μήπως η απάντηση στο ερώτημά τους είναι ότι “αυτό έγινε διότι κατά την διάρκεια των διακρατικών διαβουλεύσεων για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση το ισχυρότερο οικονομικά κράτος-μέλος (Γερμανία) με διάφορες πιέσεις κατόρθωσε και επέβαλε τους δικούς του όρους στα ασθενέστερα μέλη” (Ελλάδα).
Ισχυρίζονται ότι η νομισματική ολοκλήρωση απέτυχε διότι στηρίχτηκε στην διοικητική αποκέντρωση. Όμως αν η διοικητική αποκέντρωση αποτελεί μειονέκτημα τότε και η δημοκρατία αποτελεί μειονέκτημα, καθόσον στηρίζεται στην διάχυση της εξουσίας. Τελικά μήπως είναι κατά της δημοκρατίας και υπέρ της οικονομικής ολιγαρχίας; Μήπως είναι υπέρ του κράτους των τραπεζιτών;
Η δημοσιονομική πειθαρχεία δεν εξαρτάται από το νόμισμα αλλά από εκείνους που ασκούν την δημοσιονομική πολιτική, δηλαδή τα μέλη της κάθε κυβέρνησης. Σε κάθε περίπτωση η κακή διαχείριση του χρήματος δεν εξαρτάται από την αγοραστική δύναμη του νομίσματος! Εν προκειμένω, αξίζει να σημειώσει κάποιος ότι όλοι σχεδόν οι Έλληνες πρώην υπουργοί οικονομικών των τελευταίων 20 ετών, οι οποίοι είναι και οι κύριοι υπεύθυνοι για την χρεωκοπία της Ελλάδας, είναι σήμερα εναντίον της επιστροφής στην δραχμή! Τυχαίο; Οι κύριοι καθηγητές πώς το εξηγούν αυτό; Μήπως αυτοί που μας έβαλαν στην ευρωζώνη με αμφισβητούμενα στατιστικά στοιχεία δεν νοιαζόντουσαν και τόσο για μια ενδεχόμενη χρεωκοπία της Ελλάδας καθόσον άλλα είχαν κατά νου;
Ισχυρίζονται ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη είναι απαραίτητη τόσο για την νομισματική σταθερότητα όσο και για την ανάπτυξη των ελληνικών εξαγωγών! Η αλήθεια είναι ότι μετά την συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη οι ελληνικές εξαγωγές παρέμειναν γενικά στάσιμες ενώ οι εισαγωγές αυξήθηκαν δραματικά! Από την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη ωφελείται μέρος μόνον της Ελληνικής αστικής τάξης (ελίτ) και συγκεκριμένα οι εισαγωγείς κυρίως από την Γερμανία και την Γαλλία, οι οποίοι με το καθεστώς του ευρώ αύξησαν κατακόρυφα τις πωλήσεις και τα κέρδη τους στην Ελληνική Αγορά εν αντιθέσει με τους αντίστοιχους εξαγωγείς οι οποίοι δεινοπαθούν. Επίσης ζημιώθηκε σημαντικά η Ελληνική γεωργία, η βιομηχανία, η ναυτιλία, ο τραπεζικός κλάδος και ο τουρισμός. Έτσι, το ερώτημα που καλούνται οι κύριοι καθηγητές να απαντήσουν και το αποφεύγουν είναι “μήπως η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω της εισόδου της στην ευρωζώνη;”.
Η μείωση του εγχώριου εργατικού κόστους παραγωγής μετά το 2009 δεν οδήγησε σε σημαντική αύξηση των ελληνικών εξαγωγών διότι αντισταθμίστηκε από την δραματική αύξηση του ΦΠΑ στα περισσότερα προϊόντα και το πετρέλαιο. Αυτό δεν θα συνέβαινε αν ήμασταν στην δραχμή!
Η ανεργία δεν εστιάζεται στους ανειδίκευτους εργάτες, τους οικοδόμους και τους εμποροϋπαλλήλους αλλά επεκτείνεται δραματικά σε όλους τους επιστήμονες όλων των ηλικιών και όλων των ειδικοτήτων! Μετά το 2010 τα λαμπρότερα μυαλά της ελληνικής νεολαίας αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα μας και να μεταβούν στο εξωτερικό προκειμένου να ασκήσουν το επάγγελμά τους που με τόσους κόπους και θυσίες κατέκτησαν. Έτσι, χάρις στις θυσίες των Ελλήνων οι Γερμανοί σήμερα απολαμβάνουν μεταξύ άλλων και καλύτερη από ποτέ υγειονομική περίθαλψη! Αντίθετα, αν ήμασταν στην δραχμή τα ελληνικά νοσοκομεία δεν θα είχαν τα σημερινά προβλήματα.
Το χρήμα είναι το αίμα της οικονομίας και η συνεχής αφαίμαξη της εσωτερικής αγοράς λόγω των πλεονασματικών προϋπολογισμών του Ελληνικού Δημοσίου οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον αργό θάνατο όλων των ελληνικών επιχειρήσεων, ακόμα και των υγειών! Τελικά τι κερδίζει η ελληνική οικονομία από την κατάργηση του εθνικού νομίσματος και την υιοθέτηση ενός ξένου; Στο δίλημμα “πληθωρισμός ή ανεργία;” η επιλογή όχι μόνο των περισσοτέρων πολιτών αλλά και όλων των οικονομολόγων που δεν έχουν χάσει την ανθρωπιά τους είναι πάντοτε η ίδια: “πληθωρισμός!”. “Καλύτερα ένας πληθωρισμός 20% με χαμηλή ανεργία παρά μια ανεργία 20% με χαμηλό πληθωρισμό!”. Βεβαίως, υπάρχουν και οι μεγαλοκαταθέτες των τραπεζών οι οποίοι προτιμούν την νομισματική σταθερότητα από την πλήρη απασχόληση αλλά όλοι αυτοί αποτελούν παντού και πάντοτε μια ισχνή μειοψηφία (1%!). Τελικά, “ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;”. Τον κυβερνά το 99% ή το 1%; Διότι σημασία δεν έχει το ” πόσοι ψηφίζουν την κυβέρνηση” αλλά το “πόσους και ποιους υπηρετεί πιστά η κυβέρνηση”!
Ισχυρίζονται ότι πρέπει να είμαστε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης διότι χωρίς εξωτερικό έλεγχο και παρεμβάσεις στην οικονομική και νομισματική πολιτική των Ελληνικών κυβερνήσεων η πατρίδα μας θα καταστραφεί οικονομικά, όπερ και εγένετο! Όμως η πατρίδα μας καταστράφηκε οικονομικά 10 χρόνια μετά την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη. Τελικά μήπως κάποιοι χρυσοπληρωμένοι από ξένα κέντρα Έλληνες πολιτικοί, ακαδημαϊκοί και δημοσιογράφοι με ωραίους μύθους και ψεύτικες υποσχέσεις οδήγησαν τον ελληνικό λαό σε άντρο ληστών;
*Ο Γιώργος Κόπελας είναι Οικονομολόγος, Σύμβουλος Επιχειρήσεων