Με 535 ψήφους η Ευρωβουλή ενέκρινε το διαβόητο ψήφισμα με το οποίο ο κομμουνισμός εξισώνεται με τον ναζισμό και νομιμοποιείται η εξαπόλυση διώξεων εναντίον όλων εκείνων που αναφέρονται στο κομμουνιστικό κίνημα.
Καθώς το βδελυρό αυτό ψήφισμα κατατέθηκε από τις πολιτικές ομάδες ενός ευρύτατου φάσματος, από τη Δεξιά του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Συντηρητικών Μεταρρυθμιστών, και τους Φιλελεύθερους, μέχρι τους Πράσινους και τους Σοσιαλδημοκράτες, εναντίον του ψήφισαν μόλις 66 ευρωβουλευτές, ενώ υπήρξαν και 52 λευκά.
Τσαλαπατώντας κάθε έννοια σεβασμού στην ιστορική αλήθεια, το κοινοβούλιο της Ε.Ε. δεν διστάζει να χαρακτηρίσει τη Σοβιετική Ένωση συνυπεύθυνη με τη ναζιστική Γερμανία για το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, παραπέμποντας στη σκόπιμη εμφάνιση του συμφώνου μη επίθεσης μεταξύ των δύο χωρών σαν δήθεν συμφωνίας συμμαχίας. Ακολουθώντας την τετριμμένη πλαστογράφηση της ιστορίας, αποσιωπώντας το Σύμφωνο του Μονάχου, με το οποίο οι δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αναγνώριζαν την κατοχή της Τσεχοσλοβακίας από τους ναζί, ενθαρρύνοντας τη χιτλερική επιθετικότητα, ελπίζοντας να τη στρέψουν κατά της ΕΣΣΔ. Κάτι που οι Σοβιετικοί ήξεραν πως θα συμβεί και με το Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ επιδίωκαν να καθυστερήσουν χρονικά.
Ασελγώντας στη μνήμη των τριάντα εκατομμυρίων Σοβιετικών που έδωσαν τη ζωή τους για το τσάκισμα του ναζισμού, πρωτοστατώντας στην επίτευξη της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών του 1945, η Ευρωβουλή επιχειρεί το ξέπλυμα της ναζιστικής φαιάς πανούκλας, μέσω της ταύτισής της με τον κομμουνισμό. Με ένα κίνημα που συγκροτήθηκε ακριβώς στον αντίποδα των καπιταλιστικών αξιών του κοινωνικού ανταγωνισμού και της κυριαρχίας του ισχυρού επί του αδυνάτου, που στην ακραία τους έκφραση αποτέλεσαν τη βάση της φασιστικής και ναζιστικής αντίληψης για τη ζωή και την κοινωνία.
Πίσω από το αισχρό αυτό ψήφισμα, που θυμίζει τις χειρότερες μέρες της μεταπολεμικής ψυχροπολεμικής αντικομμουνιστικής και αντισοβιετικής υστερίας, αναφαίνεται η σαφής πρόθεση του ευρωπαϊκού ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου και των πολιτικών φερεφώνων του για λήψη σκληρών αντικομμουνιστικών μέτρων, όπως απαγόρευση συμβόλων και μνημείων, και καταστολή σε βάρος των κομμουνιστών και όποιων αναφέρονται στην προοπτική της σοσιαλιστικής κοινωνικής απελευθέρωσης.
Άλλωστε, τα έχουμε δει όλα αυτά στον έξαλλο αντικομμουνισμό μιας σειράς χωρών της ανατολικής Ευρώπης, από τη Βαλτική, όπου τιμώνται τα SS, μέχρι την Ουκρανία του συνεχιζόμενου πολέμου των νοσταλγών και επιγόνων του Μπαντέρα κατά των αντιφασιστών του Ντονμπάς.
Για μια ακόμη φορά η Ε.Ε. πετάει τη μάσκα της δημοκρατικότητας, για να αποκαλύψει το τόσο γνωστό απ’ τα παλιά απάνθρωπο και φρικιαστικό πρόσωπο του μίσους ενάντια σε οτιδήποτε αμφισβητεί την καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα. Και για να πετύχει τον στόχο της δεν διστάζει να πλαστογραφήσει και την ιστορία και να ασελγήσει στη μνήμη εκείνων που έδωσαν ποτάμια αίματος για τη συντριβή της ναζιστικής απειλής κατά της Ανθρωπότητας. Ανοίγοντας τον δρόμο για περιορισμούς στις δημοκρατικές ελευθερίες όσων αγωνίζονται κατά των νεοφιλελεύθερων ρυθμίσεων και της ιμπεριαλιστικής πολιτικής της Ε.Ε., με πρόσχημα πως είναι… κομμουνιστές, άρα αμφίβολης νομιμότητας. Ακριβώς όπως παλιά!
