Πρελούδιο για την εβδομαδιαία επικοινωνία μας που συνήθως αρχίζει κάθε Τρίτη: ύστερα από αλλεπάλληλες παρατάσεις, ο Μανώλης Μητσιάς και η Καρυοφιλιά Καραμπέτη δίνουν σήμερα (στις 9 μ.μ) στην αίθουσα του Παρνασσού, στην πλατεία Καρύτση την τελευταία, για αυτή τη σαιζόν, συναυλία-παράσταση με τραγούδια από την ποίηση του μεγάλου Νίκου Γκάτσου. Σπεύσατε
για μια μικρή μεταλαβιά απ΄τον μεγάλο μας πολιτισμό.
Και δύο βιβλία. Το ένα του Nobert Hating με τίτλο «Η κατάργηση των μετρητών και οι συνέπειές της» και υπότιτλο: «Οδεύοντας προς τον ολοκληρωτικό έλεγχο» (εκδόσεις Λιβάνη). Στο βιβλίο τεκμηριώνεται ο τρόπος που ο Μεγάλος Αδελφός διανύει την απόσταση από την τσέπη (κερκόπορτα) ως το μυαλό και τη «μοίρα μας». Μια μοίρα που κατασκευάζει ο ίδιος, ταξινομώντας την ύπαρξή μας στα αναλώσιμα. Το πλαστικό χρήμα είναι (όχι για τους πλούσιους αλλά) για τους κοινούς θνητούς ο καλύτερος τρόπος για μια ζωή στον τάφο. Του ολοκληρωτικού ελέγχου. «Οι κυβερνήσεις και οι τράπεζες σε όλο τον κόσμο έχουν βαλθεί να καταργήσουν τα κέρματα και τα χαρτονομίσματα, επικαλούμενες την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της φοροδιαφυγής.
«Ωστόσο τα μετρητά όχι μόνο δεν απειλούν την ασφάλεια και την ελευθερία μας, αλλά συμβάλλουν στη διασφάλισή τους. Μας εξασφαλίζουν τα τελευταία ψήγματα ελευθερίας και ιδιωτικότητας που μας έχουν απομείνει».
Δεν είναι λοιπόν καθόλου σύμπτωμα της κρίσης η καταβύθισή μας στην υποχρεωτική χρήση του πλαστικού χρήματος, αλλά στρατηγική κατεύθυνση του καπιταλισμού. Και ποιος
άλλος στην παρούσα συγκυρία θα εκτελούσε τη ντιρεκτίβα της μετατροπής μας σε πρόβατα (του Σόιμπλε ή οποιουδήποτε άλλου Φονιά); ποιος άλλος καλύτερα από την Αριστερά που Γονάτισε, τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το δεύτερο βιβλίο είναι του καθηγητή Γιώργου Μαργαρίτη με τίτλο «Ήταν ένα μικρό καράβι..» (εκδόσεις ΚΨΜ). Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται άρθρα του λαμπρού ιστορικού, Γιώργου Μαργαρίτη, που τα περισσότερα έχουν δημοσιευθεί στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Σε αυτά ο συγγραφέας συνδυάζει με έξοχο τρόπο, γλαφυρό ύφος και χιούμορ τα τρέχοντα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά πράγματα με τα παρελθόντα, ανάλογα ή αντίστροφα.
Ο (εξαιρετικός αυτός) συνδυασμός πολιτικής και ιστορίας, φωτίζει πολλούς γρίφους και οδηγεί σε σκέψεις-τη χαρά δηλαδή του καλού αναγνώστη.
Κείμενα-όπλα για δύσκολους, αλλά και απαιτητικούς καιρούς.
Ες αύριον…
*Πηγή: enikos.gr
Είναι πολύ θλιβερό,να έχει φτάσει η ανθρωπότητα σε τέτοιο βαθμό πνευματικής εξαθλοίωσης,που χρειάζεται να βγαίνουν βιβλία,για να πούνε,τί κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια! Και να ισχυρίζουνται οι κυβερνήσεις στα σοβαρά,ότι στοχεύουν στην πάταξη της φοροδιαφυγής με το πλαστικό χρήμα και να διαβάζεις απ’ την άλλη για τα αμύθητα κέρδη των πολυεθνικών,χάρις στους ανά τον κόσμο φορολογικούς παραδείσους.Τελικά η εποχή μας,που ονομάστηκε εποχή της γνώσης,θα μείνει στην ιστορία σαν εποχή της αποβλάκωσης.