Με την πάροδο του χρόνου τα εμβόλια που μας προσφέρουν αποδεικνύονται εμβόλια αβέβαιης διάρκειας, αβέβαιης αποτελεσματικότητας και αβέβαιων παρενεργειών, ενώ είναι εμβόλια τα οποία, μάλλον κατά πρωτοφανή τρόπο, δεν αποτρέπουν τη νόσηση του εμβολιασθέντα από τον ιό, που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατό του, κάτι που δυστυχώς συμβαίνει συχνά το τελευταίο διάστημα, ούτε εμποδίζουν τον εμβολιασθέντα να μεταδώσει τον ιό είτε σε άλλον εμβολιασθέντα είτε σε ανεμβολίαστο.
Με αυτά που γράφουμε δεν θέλουμε με κανένα τρόπο να υποδείξουμε στους πολίτες να μην κάνουν εμβόλια. Κάτι, όμως, φαίνεται να πηγαίνει πολύ στραβά με την υπόθεση των συγκεκριμένων εμβολίων που έχουν κατασκευαστεί και μας προσφέρονται. Διότι βλέπουμε την επιδημία του covid-19 να εξελίσσεται σε έναν ατέλειωτο φαύλο κύκλο και αντί με την αύξηση των εμβολιασμών και του ποσοστού των εμβολιασμένων να πηγαίνουμε καλύτερα, πάμε χειρότερα! Μάλιστα, η αύξηση του ποσοστού των εμβολιασμένων αποδεικνύεται παραδόξως ότι πάει παράλληλα με την αύξηση κρουσμάτων, διασωληνώσεων και θανάτων από τον κορονοϊό, πράγμα που καταρρίπτει και τη πρωθυπουργική θεωρία της “πανδημίας των ανεμβολίαστων”. Αντίθετα, αν μπορούμε να μιλήσουμε αδόκιμα, η πανδημία θα ταίριαζε καλύτερα να χαρακτηριστεί πανδημία των “ανάπηρων εμβολίων”.
Μήπως, λοιπόν, θα πρέπει να σκεφτούμε αρκετά διαφορετικά για να λύσουμε τον “γόρδιο δεσμό” του κορονοϊού, αντί να κυνηγάμε μάγισσες;
Κ.Μ