Τα Βαλκάνια πάντα θεωρούνταν η πυριτιδαποθήκη και το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης, ενώ από εδώ ξεκίνησε και ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος.
Παράλληλα το τελευταίο χρονικό διάστημα σε αρκετές χώρες των Βαλκανίων πνέει άνεμος αποσταθεροποίησης και ευρύτερων ανακατατάξεων και συσχετισμών δυνάμεων, που λόγω εδαφικής γειτνίασης με την ΕΕ, αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα και κατ’ επέκταση την Ελλάδα αλλά και τις ΗΠΑ.
Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες δεν επιθυμούν αποσταθεροποίηση στα Δυτικά Βαλκάνια, γιατί αυτό θα αποτελούσε δυνατότητα επέμβασης Τουρκίας, Ρωσίας και Κίνας στην αυλή της ΕΕ, δημιουργώντας πολλαπλά προβλήματα τόσο για τις ΗΠΑ που επιθυμούν να προσανατολιστούν στην Κίνα και τον Ινδοειρηνικό, όσο και στην ΕΕ η οποία αντιμετωπίζει πολλά ήδη προβλήματα στην εγγύς περίμετρό της, όπως στην Ουκρανία, στο Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο, στη Λιβύη και τη Συρία.
Η πρόσφατη επικαιροποίηση της Στρατηγικής Αμυντικής Συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας-ΗΠΑ , περιελάμβανε την Αλεξανδρούπολη ως μια πόλη δημιουργίας-ανάπτυξης αμερικανικής στρατιωτικής βάσης στη χώρα μας.
Η σημασία της Αλεξανδρούπολης για τις ΗΠΑ
Η σημασία της επιλογής της εν λόγω πόλης και του λιμανιού της είναι πάρα πολύ σημαντική για την εξυπηρέτηση των αμερικανικών επιδιώξεων και σχεδιασμών, αφού μαζί με τις υπόλοιπες αμερικανικές βάσεις σε Σούδα-Βόλο-Λάρισα δημιουργούν μια νοητή ευθεία η οποία προς νότο φθάνει μέχρι το Ισραήλ μέσω θαλάσσης και προς Βορρά επεκτείνεται οδικά και σιδηροδρομικά μέχρι τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και Βαλτικής που συνορεύουν με τη Ρωσία.
Επιπλέον, λόγω εγγύτητας με τα στενά του Βοσπόρου, μπορούν οι ΗΠΑ να τα ελέγχουν έναντι των αυθαιρεσιών της αποσχισθείσας από το δυτικό άρμα Τουρκίας, ενώ παράλληλα βρίσκεται σε απόσταση ασφαλείας από το ρωσικό στόλο της Μαύρης θάλασσας.
Συνεπώς, μέσω του λιμένα της Αλεξανδρούπολης εξυπηρετείται η σε σύντομο χρονικό διάστημα μεταφορά δυνάμεων και μέσων των ΗΠΑ πάνω στον άξονα Μ. Ανατολή-Ελλάδα- Ανατολική Ευρώπη και όχι μόνο.
Το όχι μόνο που προαναφέραμε διασυνδέεται, με τη δυνατότητα παρέμβασης των ΗΠΑ μέσω Αλεξανδρούπολης στα Βαλκάνια, αφού η πόλη χάρη στο λιμάνι της και στον κάθετο οδικό και σιδηροδρομικό άξονα με την Βουλγαρία, μπορεί να μεταφέρει δυνάμεις και μέσα μέσω αυτής στα Βαλκάνια.
Επιπλέον, η Αλεξανδρούπολη μέσω της Εγνατίας οδού επιτρέπει την τάχιστη μετακίνηση αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων σε Καβάλα -Θεσσαλονίκη-Ηγουμενίτσα, και μέσω κυρίως της κάθετης οδικής και σιδηροδρομικής διασύνδεσης της συμπρωτεύουσας με τα Σκόπια-Βελιγράδι επιτρέπει την τάχιστη μεταφορά στα κεντρικά και δυτικά Βαλκάνια.
Στη Θεσσαλονίκη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εδρεύει το Στρατηγείο της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ NDCR, το οποίο αντιλαμβανόμαστε ότι στην τελευταία περίπτωση θα διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο.
Τα μέτωπα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι ΗΠΑ είναι οι κλυδωνισμοί στα Σκόπια, αλλά και η διαχείριση της συμφωνίας του Ντέιτον (1995), η οποία τερμάτισε τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία, αλλά έχει πλέον φθαρεί ανεπανόρθωτα, αλλά και το Κόσσοβο το οποίο θέλει να εντάξει η Αλβανία στο έδαφός της δημιουργώντας το πρόπλασμα της “Μεγάλης Αλβανίας”, η οποία περιλαμβάνει και όλη την Ήπειρο μας, συμπεριλαμβανομένων των Ν. Ιωαννίνων-Θεσπρωτίας-Άρτας και Πρέβεζας!!
Η Τουρκία κάθε άλλο παρά τυχαία ενοχλήθηκε από τη δημιουργία αμερικανικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη, αφού βλέπει όχι μόνο τη δυνατότητα ελέγχου των στενών της από τις ΗΠΑ, αλλά και τον ευρύτερο σχεδιασμό της προκειμένου μέσω του “μουσουλμανικού τόξου” να κυκλώσει την Ελλάδα από τα βόρεια σύνορά της, εντάσσοντας τα Βαλκάνια στη σφαίρα επιρροής της να πηγαίνουν περίπατο.
Σκόπια
Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις στα Σκόπια με την παραίτηση Ζάεφ μετά την ήττα στις δημοτικές εκλογές, σε συγκερασμό με την παράλληλη ενίσχυση των εθνικιστικών δυνάμεων του VMRO, δρομολογούν πιθανές εξελίξεις ενάντια τη στρατηγική των ΗΠΑ στα Βαλκάνια ,την οποία επέβαλαν με τη Συνθήκη των Πρεσπών.
Το βέτο της Βουλγαρίας έχει μπλοκάρει την ένταξη των Σκοπίων , οπότε οι ασκοί του Αιόλου είναι πολύ πιθανόν να ανοίξουν, αφού εκτίμηση είναι ότι η Τουρκία θα σπεύσει να ενισχύσει στρατιωτικά τους Εθνικιστές του VMRO, οι οποίοι θα καταργήσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών, σε περίπτωση νίκης τους στις προσεχείς εκλογές.
Φυσικά, στο όλο ζήτημα εμπλέκεται και η Ελλάδα, η οποία θα έχει κάθε λόγο να προβεί σε αναθεώρηση της στάσης της αναφορικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών, αφού αυτή δεν θα είναι σεβαστή από τους Σκοπιανούς
Ωστόσο, υπάρχει ένας πολύ μεγάλος κίνδυνος για τα Σκόπια, που είναι αυτός της διάλυσής τους με τις Βουλγαρία, Σερβία και Αλβανία να προσπαθούν να την διαμοιράσουν, ενώ για τη χώρα μας εκτιμούμε ότι δε θα εμπλακεί σε τέτοια διαδικασία, τουλάχιστον όπως είναι τώρα οι πολιτικοί συσχετισμοί, αφού τη συμφωνία των Πρεσπών την υπέγραψε η νυν αντιπολίτευση όταν ήταν κυβέρνηση.
Η ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ θεωρητικά την προστατεύει και από το σενάριο διάλυσης, ή από εκτενή αιματοχυσία μεταξύ των τριών παραπάνω χωρών αλλά και στο εσωτερικό της.
Συνεπώς, η απόφαση των Αμερικανών να αναπτυχθούν στρατιωτικά στην Αλεξανδρούπολη σχετίζεται και με την πιθανότητα υλοποίησης του σεναρίου της “Μεγάλης Αλβανίας”, αλλά και την πρόθεση εδαφικής επέκτασης της Βουλγαρίας για να ενσωματώσει περιοχές των Σκοπίων , των οποίων τον πληθυσμό θεωρεί βουλγαρικό.
Κόσοβο
Είναι προφανές ότι το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου μπορεί να επιλυθεί με ενσωμάτωση στη Σερβία του βόρειου τμήματός του που κατοικείται από Σέρβους. Το ίδιο ισχύει και για το ασταθές κράτος στη Βοσνία, όπου το σερβικό τμήμα της προσβλέπει σε ένωση με τη Σερβία.
Η Αλβανία, που επίσης θα επωφεληθεί από μία τέτοια εξέλιξη, δεν θα συμφωνήσει εύκολα με τους Σέρβους, τόσο για το Κόσοβο, όσο και για περιοχές που κατοικούν Αλβανοί στο Σαντζάκ.
Οι αλλαγές συνόρων δεν γίνονται ποτέ ειρηνικά, ενώ υπάρχει σοβαρή προοπτική αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια
Υπενθυμίζουμε ότι πρόσφατα ο Αλβανός Πρωθυπουργός διευκρίνησε ότι επιθυμεί πρώτα την ενσωμάτωση του Κοσόβου στη χώρα του και στη συνέχεια την ένταξη των Τιράνων στην ΕΕ.
Διαφορετικά αν πρώτα η Αλβανία ενταχθεί στην ΕΕ, μετά αποκλείεται κατά τον ίδιο η ενσωμάτωση του Κοσόβου στην Αλβανική επικράτεια.
Ο ρόλος της Τουρκίας
Με όπλο τη «θρησκευτική διπλωματία» ο Ερντογάν προβάλλεται ως ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου και επιχειρεί τουρκική εισβολή στα Βαλκάνια , όπως αναπτύξαμε σε πρόσφατο άρθρο μας.
Η Άγκυρα είναι γνωστό ότι έχει συμπεριλάβει στον κατάλογο των χωρών όπου θέλει να διευρύνει την επιρροή της, τις Βαλκανικές χώρες
Η Τουρκία ορμώμενη από άκρατο εθνικισμό και φιλοδοξίες βλέπει τις χώρες της Βαλκανικής υπό το πρίσμα των πρώην εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι οποίες δικαιωματικά της ανήκουν και για αυτό θέλει να τις καταστήσει δορυφόρους της, αφού σε σύγχρονες συνθήκες είναι αδύνατο να μιλήσουμε για μια κανονική «αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας», όσο εντυπωσιακό και αν ακούγεται.
Για τη υλοποίηση των παραπάνω στόχων της η Τουρκία χρησιμοποιεί ως όπλα τη θρησκεία, την καταγωγή, το παρόμοιο πολιτιστικό υπόβαθρο, την οικονομία και την πολιτική.
Θα λέγαμε ότι η Τουρκική επικράτηση στα Βαλκάνια αποτελεί ένα μέρος του “παντουρανιστικού σχεδίου”, σύμφωνα με το οποίο προβλέπεται η δημιουργία ενός ενιαίου τουρκικού κόσμου που θα εκτείνεται από την Αδριατική έως το Σινικό Τείχος.
Πίσω από όλα όμως αυτά ήταν η πρόθεση της Τουρκίας να πάρει τα ηνία μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, μεταξύ των τουρκόφωνων κρατών της Δυτικής και Κεντρικής Ασίας .Η Τουρκία, στη δραστηριότητά της προς τα Βαλκάνια, χρησιμοποιεί κυρίως τον θρησκευτικό παράγοντα, σε συνδυασμό με τη «ήπια δύναμη», όπως στη Βοσνία -Ερζεγοβίνη και το Σαντζάκ (σημερινή περιοχή της Σερβίας).
Επομένως, οι βαλκανικές χώρες στις οποίες ζουν συμπαγώς πολλές μουσουλμανικές κοινότητες, υπόκεινται σε μεγαλύτερο βαθμό στην επιρροή της Τουρκίας μέσω των καναλιών της «θρησκευτικής διπλωματίας».
Η Τουρκία κατάφερε να συμμετάσχει τόσο σε οικονομικά προγράμματα όσο και σε αναπτυξιακά προγράμματα των περισσότερων βαλκανικών χωρών, τόσο χάρη στις μεγάλες επενδύσεις σε έργα υποδομής σε κρατικό επίπεδο, όσο και με τη βοήθεια των μικρομεσαίων επιχειρήσεων της, οι οποίες διακρίνονται από την ικανότητά τους να να προσαρμόζονται αποτελεσματικά στις τρέχουσες συνθήκες και ως εκ τούτου, έχει διεισδύσει με επιτυχία στη βαλκανική αγορά (στα Σκόπια, τη Σερβία, την Αλβανία, το Μαυροβούνιο).
Υπενθυμίζουμε ότι οι Τούρκοι διαχειρίζονται δεκάδες τζαμιά στα Βαλκάνια ενώ χτίζουν συνεχώς νέα.
Σε ολόκληρη την Ευρώπη, η γνωστή τουρκική οργάνωση Millî Görüs συνεργάζεται στενά με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, με πρωταρχικό στόχο να διατηρήσει τους Τούρκους και τους Μουσουλμάνους στη Δυτική Ευρώπη και τα Βαλκάνια, ως αποθεματικό ψηφοφόρων προκειμένου να ασκεί επιρροή στα κράτη τους η Τουρκία.
Οι νεοοθωμανοί θέλουν να κατακτήσουν την Ευρώπη που θεωρείται ότι βρίσκεται σε παρακμή, με εξασθενημένη θρησκευτική και Εθνική ταυτότητα και ως εκ τούτου, έτοιμη να πέσει ως ώριμο φρούτο.
Συνοψίζοντας θα λέγαμε ότι η επιλογή της Αλεξανδρούπολης ως στρατιωτική βάση από τις ΗΠΑ εξυπηρετεί μεταξύ άλλων και τους σχεδιασμούς της Ουάσιγκτον στα Βαλκάνια, για την σταθερότητά τους.
Ωστόσο, αναμένουμε δυσάρεστες, γρήγορες και επικίνδυνες εξελίξεις στα Βαλκάνια
Πηγή: Πενταπόσταγμα – Παναγιώτης Νάστος