Ένας σημαντικός λαϊκός τραγουδιστής, ο ερμηνευτής της μεγάλης επιτυχίας «Θα τα κάψω τα λεφτά μου», έφυγε ξαφνικά από τη ζωή. Συγκεκριμένα, την Παρασκευή το μεσημέρι πέθανε σε ηλικία 77 ετών, από ανακοπή καρδιάς, ο Μάνος Παπαδάκης, ένας από τους ξεχωριστούς λαϊκούς τραγουδιστές, που έγραψε τη δική του σημαντική πορεία στο λαϊκό τραγούδι, από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 και μετά.
Ο Μάνος Παπαδάκης γεννήθηκε στις 17 Μαΐου 1941 στο Πετροκεφάλι Ηρακλείου Κρήτης, μετακόμισε στην Αθήνα το 1958 και στις 11 Ιουνίου 1960 μπήκε στο studio για να πραγματοποιήσει την πρώτη του ηχογράφηση στο τραγούδι των Βασίλη Καραπατάκη και Χρήστου Κολοκοτρώνη «Γιαχαμπίμπι τάνι ταλίλι» («Το κορίτσι μου ζηλεύει»), όπου μαζί με τον λαϊκό συνθέτη και τραγουδιστή Πάνο Λειβαδάρο σιγοντάρησαν τον Μπάμπη Τσετίνη, που είχε τον πρώτο ρόλο και που με το τραγούδι αυτό, πραγματοποίησε κι εκείνος την πρώτη του ηχογράφηση. Το τραγούδι κυκλοφόρησε τόσο σε δίσκο 78 στροφών όσο και σε 45άρι Columbia.
Ουσιαστικά ο Μάνος Παπαδάκης μπήκε στη δισκογραφία το 1966, τραγουδώντας δυο τραγούδια του Βασίλη Βασιλειάδη και Πυθαγόρα, τα «Κατηγορώ, κατηγορώ» και «Πλήγωσέ με» που κυκλοφόρησαν σε δίσκο 45 στροφών Odeon. Από τότε και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’70 ηχογράφησε μια σειρά από τραγούδια που κυκλοφόρησαν σε δίσκους 45 στροφών από τις εταιρείες Odeon – Parlophone και Minos, πολλά από τα οποία γνώρισαν τεράστια επιτυχία, όπως «Θα τα κάψω τα λεφτά μου», «Μια δεκάρα», «Αναστενάζει ο μπαγλαμάς», «Τα πλοία πεθαίνουν στα λιμάνια», «Αν σε μαλώνει η μάνα σου» και αρκετά άλλα.
Στην περίοδο των 45 στροφών τραγούδησε σε πρώτη εκτέλεση δημιουργίες συνθετών όπως ο Απόστολος Καλδάρας, ο Γιώργος Μητσάκης, ο Θόδωρος Δερβενιώτης, ο Μπάμπης Μπακάλης, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Βασίλης Βασιλειάδης, ο Γιώργος Μουφλουζέλης και άλλοι και στιχουργών όπως ο Κώστας Βίρβος, ο Πυθαγόρας, ο Χαράλαμπος Βασιλειάδης, ο Γιάννης Κιούρκας, η Σώτια Τσώτου, ο Ανδρέας Χατζηνικολάου και άλλοι. Αξίζει να σημειωθεί πως το 1968 ο Μάνος Παπαδάκης σιγοντάρησε τον Δημήτρη Ευσταθίου στο χασάπικο του Μάνου Λοΐζου και της Μάρως Λήμνου «Κάθε που βραδιάζει» («Ο ένας πλάι στον άλλον»).
Από τότε, μέχρι τα πολύ πρόσφατα χρόνια, έδινε το «παρών» πιο επιλεκτικά στη δισκογραφία, άλλοτε με προσωπικούς δίσκους, άλλοτε συμμετέχοντας σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών.