Την τελευταία του πνοή άφησε ο σπουδαίος θεατρικός συγγραφέας Νιλ Σάιμον.
Σύμφωνα με τον Μπιλ Εβανς, επί πολλά έτη φίλο του, ο σπουδαίος συγγραφέας απεβίωσε νωρίς το πρωί της Κυριακής σε νοσοκομείο του Μανχάταν, ύστερα από επιπλοκές που του προκέλεσε η πνευμονία.
Ο Σάιμον, γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου του 2917 και υπήρξε ένας εκ των πλέον επιτυχημένων και προβεβλημένων θεατρικών συγγραφέων στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Έχει γράψει πάνω από τριάντα θεατρικά έργα και σχεδόν ίδιο αριθμό σε σενάρια ταινιών. Βραβεύτηκε με τέσσερα βραβεία Tonys, με ένα Πούλιτζερ και με το βραβείο «Mark Twain».
Το όνομα του ήταν συνδεδεμένο άρρηκτα με το Broadway και εδώ και δεκαετίες οι παραστάσεις τους συγκέντρωναν χιλιάδες θεατές. Στην αρχή της καριέρας του έγραψε τηλεοπτικούς αστέρες όπως ο Phil Silvers και ο Sid Caesar ενώ αργότερα καταπιάστηκε και με το σινεμά.
Η κυριότερη όμως ασχολία του, η μεγάλη του αγάπη και αυτό που τον καταξίωσε ήταν αδιαμφισβήτητα το θέατρο. Χάριζε γέλιο στους θεατές με έναν μοναδικό τρόπο και όνομα του φιγουράριζε στις μαρκίζες των πιο διάσημων θεάτρων τις δεκαετίες του ’60 και του ’70.
Ξεκινώντας από τις επιτυχίες «Barefoot in the Park» (1963) και «The Odd Couple» (1965) και συνεχίζοντας με αγαπημένες δουλειές όπως το «Plaza Suite» (1968), «The Prisoner of Second Avenue» Sunshine Boys «(1974), ο Σάιμον «κυβέρνησε» το Broadway μια εποχή που άξιζε να κατακτηθεί.
Από το 1965 έως το 1980, τα θεατρικά και τα μιούζικαλ που έγραψε ο Σάιμον ξεπέρασαν τους 9.000 θεατές, ρεκόρ που δεν μπόρεσε καν να πλησιάσει κανένας άλλος συγγραφέας. Μόνο το 1966 τέσσερα δικά του έργα έπαιζαν ταυτόχρονα σε θέατρα του Broadway. Είχε ακόμη στην ιδιοκτησία του ένα θέατρο τη δεκαετία του ’60 και ένα άλλο το 1982 πήρε το όνομα του, μεγάλη τιμή για έναν συγγραφέα.
Παρόλο που ο κόσμος αγαπούσε ιδιαίτερα τα έργα του, οι κριτικοί σπάνια του χάριζαν καλά λόγια. Σε ένα από τα έργα του, στην εισαγωγή, είχε μεταφέρει ο ίδιος μια παλιότερη κριτική του Clive Barnes που έλεγε: «Ο Σάιμον προορίζεται να παραμείνει πλούσιος, επιτυχημένος και υποτιμημένος».