Κατεβασμένα ρολά, άδεια ξενοδοχεία, άδεια μαγαζιά, άδεια ταμεία
Σε αξιοθρήνητες ερημουπόλεις έχουν μετατραπεί οι άλλοτε σφύζουσες αυτήν την περίοδο από οικονομική δραστηριότητα τουριστικές περιοχές της χώρας.
Τέτοια περίοδο σε πόλεις και περιοχές της Ρόδου, της Κρήτης, της Κέρκυρας, της Χαλκιδικής κλπ κλπ επικρατούσε αδιαχώρητο στις παραλίες, στις τοπικές αγορές και τις βραδινές ώρες.
Τώρα δεν έχουμε απλώς μείωση της κίνησης αλλά κατάρρευση στην κυριολεξία.
Αυτό που κυριαρχεί είναι θλιβερό ως θέαμα. Άδειες παραλίες, άδεια ξενοδοχεία, κατεβασμένα ρολά, άδειες αγορές, άδεια μαγαζιά, άδεια ταμεία και στις τοπικές κοινωνίες μεγάλη ανεργία και απελπισία.
Μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ιδιαίτερα στην εστίαση και στο εμπόριο, έχουν κυριολεκτικά βουλιάξει, ενώ δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, είτε ετήσιας βάσης είτε εποχιακή, είναι άνεργοι και στο δρόμο.
Στην πείνα κυριολεκτικά έχουν περιπέσει όλοι οι αυτοαπασχολούμενοι είτε αυτοί που έκαναν μέχρι τώρα αδήλωτη εργασία, οι οποίοι είναι πλήρως εγκαταλελειμμένοι και χωρίς βοήθεια από πουθενά.
Η κυβέρνηση παρακολουθεί ως Νέρωνας αυτήν την εφιαλτική κατάσταση και το δράμα στις ευρύτερες τουριστικές περιοχές της χώρας, οι οποίες, όλα δείχνουν ότι βαδίζουν σε πτώση του ακαθαρίστου προϊόντος τους της τάξης του 60 και 70%.
Το σχέδιο της κυβέρνησης αφορά γενικώς όλη τη χώρα και όπως επανειλημμένα έχουμε τονίσει, είναι εντελώς ανεπαρκές για να αντιμετωπίσει στοιχειωδώς την πρωτοφανή κρίση που βιώνει η χώρα.
Η Ελλάδα ήταν και παραμένει ουραγός στην Ευρώπη στις δαπάνες για την αντιμετώπιση της κρίσης, ενώ την ίδια ώρα, παρά τα διαφημιζόμενα δεκάδες δις, ούτε ένα ευρώ αλληλεγγύης δεν έχει έρθει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι Βρυξέλλες για άλλη μια φορά θυσιάζουν την Ελλάδα και μαζί της όλο τον ευρωπαϊκό Νότο.
Πέραν αυτού δεν υπάρχει κανένα ειδικό πρόγραμμα και έκτακτο σχέδιο για να ανακουφιστούν οι τουριστικές περιοχές της χώρας οι οποίες όχι απλώς πλήττονται αλλά κυριολεκτικά ερημώνονται με την επέλαση της κρίσης. Η μισή Ελλάδα, η οποία λόγω της στρεβλής ανάπτυξης της χώρας στηρίχτηκε στη “μονοκαλλιέργεια” του τουρισμού, βρίσκεται αυτές τις ώρες εντελώς ανοχύρωτη και εγκαταλελειμμένη από την κυβέρνηση και το κράτος, τα οποία αποκόμιζαν μέχρι τώρα τεράστια έσοδα από αυτές τις περιοχές.
Γίνεται απόλυτα αναγκαίο σήμερα να υπάρξουν άμεσα ειδικά τοπικά πρόγραμματα και σχέδια για ουσιαστικές επιδοτήσεις σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις και στήριξη των εργαζομένων στις κατά τόπους τουριστικές περιοχές.
Είναι απαραίτητα, ταυτόχρονα, μεγάλα ειδικά προγράμματα για την ενίσχυση των τουριστικών επισκέψεων σε αυτές τις περιοχές με πρωτοβουλίες τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο με στοχευμένες και επιδοτούμενες ανταλλαγές τουριστικών επισκέψεων ανάμεσα σε ευρωπαϊκές χώρες.
Εδώ που έχουμε φτάσει, η ελληνική οικονομία και κοινωνία δεν μπορούν να ανακουφιστούν με ασπιρίνες, χωρίς να βουλιάξουν στον καιάδα αλλά χρειάζονται ένα μεγάλο κύμα δωρεάν χρήματος και ρευστότητας τόσο σε γενικό επίπεδο αλλά και εξειδικευμένο κατά περίπτωση σχέδιο και πρόγραμμα σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, το οποίο θα στηρίξει την οικονομική αναζωογόνηση και την αναζωογόνηση των λαϊκών εισοδημάτων.
Ένα τέτοιο κύμα δωρεάν χρηματοδότησης και ρευστότητας, ανάλογο ως ποσοστό του ΑΕΠ με αυτά που δαπανούν μεγάλες χώρες όπως Γερμανία, Βρετανία, ΗΠΑ Ιαπωνία κλπ και το οποίο έχουν πολύ μεγαλύτερη ανάγκη χώρες όπως η Ελλάδα, οι οποίες βρίσκονται επί χρόνια σε παραγωγική υποβάθμιση και μνημονιακή λεηλασία, δεν μπορεί να υπάρξει εντός της ευρωζώνης και με τα δανεικά του Ταμείου Ανάπτυξης, αν και όποτε και όσα υπάρξουν και πάντως όχι συντομότερα από τα τέλη του 2021. Πολύ περισσότερο που μια υπερχρεωμένη από τις ληστρικές κυβερνήσεις χώρα, όπως η Ελλάδα, δεν έχει δυνατότητα να δανειστεί ιδιαίτερου ύψους ποσά, χωρίς να καταδικαστεί σε αιώνια αποικιοποίηση.
Θα το πούμε για άλλη μια φορά, ότι χωρίς εθνική νομισματική πολιτική, η οποία μπορεί να τροφοδοτήσει με μεγάλη δωρεάν ρευστότητα για στήριξη και επενδύσεις την οικονομία, δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος στη σημερινή κρίση.
Ν.Ζ