Με αφορμή την έκδοση απορριπτικής απόφασης κατά μίας (εκ των πολλών) προσφυγής ενάντια σε μία εκ των πολλών αποφάσεων που διευκολύνουν/επιτρέπουν τη μεταφορά του καζίνο της Πάρνηθας στο Μαρούσι, οι υποψήφιοι “επενδυτές”/κερδοσκόποι προχώρησαν σε επικοινωνιακό blitzkrieg διατυμπανίζοντας (για μία ακόμη φορά) ότι “η υπόθεση τελείωσε, η επένδυση προχωράει”. Προσπαθώντας μάλλον να πείσουν τον εαυτό τους…
Η αλήθεια βέβαια είναι αλλη: Ότι ακόμη και με τη σημερινή πανάθλια κυβέρνηση αλλά και το δικαστικό σύστημα που – και με τη στάση του στην υπόθεση μαζικής δολοφονίας των Τεμπών – έχει χάσει κάθε ψήγμα “έξωθεν καλής μαρτυρίας” από την κοινωνία, ο αγώνας των κατοίκων ενάντια στην καταστροφή της περιοχής τους – αγώνας που έχει χρησιμοποιήσει και τη δικαστική οδό – έχει αποφέρει καρπούς, πρώτα απ’ όλα με την καθυστέρηση για πολλά χρόνια του σχεδίου, με αποτέλεσμα οι αξιότιμοι κ.κ. “επενδυτές” να κάθονται μέχρι σήμερα άπραγοι πάνω στην “επένδυσή” τους.
Με την ευκαιρία δε βλάπτει να αναφέρουμε ότι σε αντίθεση με τη δικαστική εξουσία, η οποία με προηγούμενες αποφάσεις έχει δικαιώσει την πλευρά των αντιτιθέμενων στην καζινοποίηση της ζωής τους, η μόνη διοικητική απόφαση που υποστήριξε τα δίκαια της κοινωνίας ενάντια στα δίκαια της κονόμας, σε αυτή την υπόθεση, είχε την υπογραφή του τότε υπερυπουργού Π. Λαφαζάνη, ο οποίος παρουσία εκπροσώπων των κατοίκων που είχαν ζητήσει συνάντηση μαζί του τις πολυτάραχες εκείνες ημέρες, ικανοποίησε το αίτημά τους με μία λέξη και διπλή κόκκινη υπογράμμιση (όχι με “έναν νόμο και ένα άρθρο”): “ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ“, σε αίτημα τροποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου της περιοχής που προωθούσε η τότε διοίκηση Πατούλη του Δήμου Αμαρουσίου για να εξυπηρετήσει τα σχέδια των “επενδυτών”-καταστροφέων. Έκτοτε τα πρόσωπα έχουν αλλάξει, βέβαια, και όλες οι αλληλοδιαδεχόμενες κυβερνήσεις, τόσο στα “μικρά” όσο και στα μεγάλα θέματα, ακολουθούν πιστά τις υποδείξεις των καταστροφέων της χώρας. Από την κυβέρνηση του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ που άλλαξε το νομοθετικό πλαίσιο ωστε να επιτρέπει ανέγερση ναών του τζόγου μέσα στον αστικό ιστό, μέχρι τις αλλεπάλληλες κυβερνήσεις CVC/Μητσοτάκη που προωθούν νομοθετικά εκτρώματα κατασκευασμένα στα γραφεία των “επενδυτών” για να παρακάμψουν αποφάσεις του ΣΤΕ…
Αυτό που δεν έχει αλλάξει, ούτε και θα αλλάξει, είναι ότι στο Μαρούσι, όπως και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, κάποιοι Γαλάτες ακόμη αντιστέκονται…
Α.Π.
Σύλλογοι και οι κάτοικοι του Αμαρουσίου και των Βορείων Προαστίων που μετείχαν σε «ομαδικές» προσφυγές ή είχαν καταθέσει αυτοτελείς προσφυγές κατά της απόφασης αρμόδιων κρατικών φορέων για τη μεταφορά του Καζίνο Πάρνηθας στη συμβολή των πόλεων των Βορείων Προαστίων στην περιοχή Αγίας Φιλοθέης Αμαρουσίου, ξεκαθαρίζουν τα εξής:
1. Κάτοικοι και φορείς, έχουν καταθέσει αίτηση ακύρωσης και για την ΑΕΠΟ που αφορά στη συγκεκριμένη υπόθεση, η οποία δεν έχει λάβει ακόμη ούτε καν ημερομηνία δικασίμου.
2. Μέχρι σήμερα, 7 Μαΐου 2025, έχει απορριφθεί ΜΟΝΟ ΜΙΑ από τις προσφυγές. Την είχε καταθέσει μία ιδιώτης με την οπτική της βλάβης της περιουσίας της και όχι συλλογικοί φορείς ή κάτοικοι που μετείχαν σε άλλες προσφυγές και σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις κατεξοχήν με συλλογικά/κοινωνικά κριτήρια.
3. Πάντως, από την περίληψη αυτής της απόφασης που διαβάσαμε, βλέπουμε με μελαγχολία ότι το ΣτΕ από δικαστήριο πρωτοπόρο στην προστασία του οικιστικού και φυσικού περιβάλλοντος, ξέχασε το πολεοδομικό κεκτημένο, και μετετράπη σε άβουλο και θλιβερό θεατή νομοθετικών και διοικητικών επιλογών, παραιτούμενο από κάθε ουσιαστικό δικαστικό έλεγχο των τοπικών και ειδικών πολεοδομικών σχεδίων.
4. Προκαλεί μάλιστα απορία πώς τόσο σοβαρά θέματα δεν παραπέμπονται ούτε καν στην Ολομέλεια. Μήπως από φόβο ότι η Ολομέλεια θα υιοθετούσε λύσεις πιο ευαίσθητες περιβαλλοντικά από το σημερινό 5ο Τμήμα;
Κρίμα!
Υ.Γ.: Θα επανέλθουμε.
Ομάδα ενημέρωσης
Φορέων και Κατοίκων
ενάντια στη μεταφορά
του Καζίνο Πάρνηθας στο Μαρούσι.