Το διήγημα αναφέρεται σ΄ ένα δέντρο που είχε “ερωτευτεί” ο συγγραφέας, όταν ήταν έντεκα χρονών. Αυτό το δέντρο ονόμασε Βασιλική Δρυ και με αφορμή αυτό κάνει μια αναδρομική αφήγηση στα παιδικά του χρόνια. Αφού κυλιστεί στη χλόη, στις παπαρούνες και τα αγριολούλουδα, θα ξαπλώσει κάτω από τη σκιά του δέντρου και θα κοιμηθεί. Εκεί θα ονειρευτεί τη μεταμόρφωση του δέντρου σε μια γυναικεία μορφή, την οποία ερωτεύεται.
