Είναι γνωστό πια: Είμαστε τόσο ανεξάρτητοι όσο μας το επιτρέπουν. Το ‘χουμε εμπεδώσει πια για τα καλά. Είμαστε ελεύθεροι να επιλέγουμε τούς συμμάχους που μας… επιλέγουν. Τώρα πια ύστερα από τόσα χρόνια… κλινικής εμπειρίας φαίνεται πως ειναι δύσκολο ν‘ αλλάξουμε. Ειδικά τώρα που οι άλλοι ρυθμίζουν τη βαλβίδα οξυγόνου που μας κρατά στη ζωή.Το ξέρουμε. Είμαστε χώρα σε κωματώδη κατάσταση. Ανίκανη ν‘ αλλάξει πλευρό. Κι εντελώς αδύναμη να στηριχθεί σε ίδιες δυνάμεις χωρίς μηχανική υποστήριξη.
Είναι αλήθεια ότι η συντριπτική πλειοψηφία όσων ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ τρέφαμε αυταπάτες.Τίποτα δεν περιμέναμε από όσα ακολούθησαν. Ωστόσο η συνέντευξη του Αμερικάνου Πρέσβη κ. Τζέφρυ Πάιατ στο Βήμα της περασμένης Κυριακής δίνει μια χαριστική βολή στις όποιες αυταπάτες. Σε όλους αυτούς που πάνε ως την Αμερικανική Πρεσβεία για να διατρανώσουν την αντίθεση τους στην Αμερική για τις επεμβάσεις της με τό σύνθημα «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι». Ανάμεσά τους κάποτε κι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Σ‘ αυτο τό κτήριο που πέφτει βαριά η σκιά του στον τόπο από το τέλος του Εμφυλίου καί μετά. Και να λοιπόν που σήμερα ο Πρέσβης, γιά πρώτη φορά μέσα από μία του συνέντευξη, δίνει τα εύσημα σ‘ έναν Πρωθυπουργό – ηγέτη μιας υποτιθέμενης Αριστεράς για την υπακοή του στα κελεύσματα της Ουάσιγκτον. Και ότι αν συνεχίσει αυτή την πολιτική χωρίς να δώσει σημασία σε όσους «δεν θέλουν η Ελλάδα να πάει μπροστά», τότε ειναι έτοιμος να συμβάλει ώστε να έρθουν επενδύσεις στην… μπανανία.
Παράλληλα αφού επιχαίρει για την διετή ανανέωση της συμφωνίας των Αμερικανών για τη Σούδα, μας περιγράφει καί τον… ρόλο που πρέπει να παίξουμε! Έτσι:
-
Η Ελλάδα πρέπει να συμβάλει στις εξελίξεις στη Μ.Ανατολή καί ειδικά στη Συρία όπως τις οραματίζεται η Ουάσιγκτον.
-
Εμείς πρεπει να είμαστε η αιχμή και το προπύργιο στην κατάσταση που επικρατεί στη Μαύρη θάλασσα αλλά και στα δυτικά Βαλκάνια, σε ό,τι σχετίζεται με τις βλέψεις της Ρωσίας.
-
Το πιο ενδιαφέρον για τον κύριο Πρέσβη ειναι η διαγώνιος Ελλαδος-Ισραήλ.
Και πάμε στο ρεζουμέ. Λέει: «Ένα απο τα θέματα που μου κάνουν εντύπωση ειναι η συνεργασία Ελλαδος, Κύπρου, Ισραήλ…Τουρκίας δεν μπορεί παρά να ειναι αμοιβαία επωφελής». Δηλαδή τι εννοεί ο… ποιητής; Ότι τα βρήκαμε Ελλάδα, Κύπρος και Τουρκία στο ενεργειακό και δεν το πήραμε χαμπάρι; Ή μήπως ότι πρεπει να εκχωρήσουμε ΑΟΖ; Και παρακάτω συνεχίζει ότι μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας «είναι σημαντικό να αναζητηθούν στο μέλλον δρόμοι για συνεργασία όπως η ενέργεια»… Τι μας λες ωρέ σύντεκνε… Τα κανονίσανε όλα; Καί τότε τι σκατά καταναλώνει καύσιμα σε τορπιλάκατες και αντιτορπιλλικά η γείτων, βολτάροντας σε Κύπρο, Καστελλόριζο και βάλε;
Κι όσο για τις βλέψεις της Τουρκίας… νίπτει τα χείρας του!! Μας λέει ότι οποιαδήποτε απόπειρα διαλόγου «δεν σημαινει ότι η σχέση θα ειναι εύκολη, υπάρχει μεγάλο ιστορικό βάρος»…
Αν άλα αυτά δεν σημαίνουν υποχωρήσεις της ελληνικής Κυβέρνησης και ενδοτισμός στα κελεύσματα της Ουάσιγκτον, τι άλλο να υποθέσει κανείς; Κι ενώ ο κ. Πρέσβης κατέθεσε με μοναδικη ωμότητα τα σχέδια Τραμπ για το μέλλον αυτού του ετοιμοθάνατου τόπου, η Αριστερή Κυβέρνηση ούτε που αντέδρασε. Προφανώς την χαιρέτισε με ένα ηχηρό: Yes, Mister President!!!
