Συχνά λέγεται ότι η κινηματογραφική πραγματικότητα είναι τόσο κοντά στον αληθινό κόσμο ώστε τον αντανακλά πειστικά κι ενίοτε προφητικά. Παρακολουθώντας την αμερικανική κινηματογραφική παραγωγή «World War Z» (2013) δεν περνά απαρατήρητη η ομοιότητα μέρος του σεναρίου της με τα γεγονότα της παλαιστινιακής στρατιωτικής επιχείρησης “Πλημμύρα του Αλ-Άκσα” ή κατά τους Ισραηλινούς του «Μαύρου Σαββάτου» της 7ης Οκτωβρίου 2024.
Όταν, πριν από μερικά χρόνια, προβλήθηκε η ταινία στην ελληνική τηλεόραση, το ενδιαφέρον κέντρισε το μεταφυσικό στοιχείο του σεναρίου που συνδυάζει την έξαρση μιας παγκόσμιας πανδημίας (βλ. Κορωνοϊός) με την αμερικανο-ισραηλινή προοπτική για την καθημερινή ζωή στα Ιεροσόλυμα και το Παλαιστινιακό Ζήτημα. Το σενάριο έχει παγκόσμια διάσταση αλλά το κύριο μέρος του διαδραματίζεται στα υπό ισραηλινή κατοχή Ιεροσόλυμα από Δαίμονες («τζίνια» αραβιστί, «γκόλεμ» εβραϊστί και «ζόμπι» αγγλιστί). Η επίθεση των ζόμπι γίνεται από αέρος και ξηράς με την υπέρβαση του «αμυντικού» Τείχους που περιβάλλει τα Ιεροσόλυμα.
Το κινηματογραφικό τείχος που περιβάλλει τα Ιεροσόλυμα παραπέμπει στο παράνομο Ισραηλινό Τείχος της Προσάρτησης μήκους 712 χλμ. που χωρίζει Ισραηλινούς και Παλαιστινίους στην Δυτική Όχθη, και δη τα Ιεροσόλυμα, από το 2002 μέχρι σήμερα[1]. Μαζί με την Πράσινη Γραμμή στην Λευκωσία και την αντίστοιχη γραμμή στην κορεατική χερσόνησο το Τείχος της Προσάρτησης είναι τα τελευταία παραδείγματα της ιμπεριαλιστικής διαίρεσης των λαών. Με πύλες και σημεία ελέγχου το Τείχος χωρίζει τους ανθρώπους από τη γη, την οικογένειά τους και τους φίλους, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τους χώρους εργασίας και τους χώρους λατρείας, καθιστώντας την ζωή τους εξαιρετικά δυσχερή με ατελείωτες αντιξοότητες.
Παρότι στην ταινία τα ζόμπι παρουσιάζονται ως υπέρλογα όντα του Κακού και δεν ταυτίζονται ονομαστικά με τους Παλαιστινίους, ο συνειρμός της ταύτισης των ζόμπι με τους Παλαιστινίους στο μυαλό του τηλεθεατή είναι σχεδόν αυτόματος. Καθώς στην πραγματικότητα το Τείχος χωρίζει Ισραηλινούς και Παλαιστινίους αλλά και κατά τόπους τους Παλαιστινίους μεταξύ τους, δεν είναι δύσκολο ο τηλεθεατής να υποθέσει ότι οποιοσδήποτε «εξωτικός» προέρχεται πίσω από το τείχος είναι Παλαιστίνιος. Ο εν λόγω συνειρμός ενισχύεται και επιβεβαιώνεται από το ότι ο σκηνοθέτης παρουσιάζει πολλά από τα ζόμπι να φέρουν το παλαιστινιακό κεφαλοκάλυμμα της κεϊφίγια.
Αυτό που συνδέει συνειρμικά την ταινία με τις εξελίξεις της 7ης Οκτωβρίου είναι ακριβώς η έννοια του τείχους και της δαιμονοποίησης του Άλλου. Οι ομοιότητες είναι προφανείς: Οι Ισραηλινοί παρουσιάζονται διαρκώς να αμύνονται. Το τείχος της ταινίας παραπέμπει στον ισραηλινό φράχτη του πολιορκητικού αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας από το 2007. Ο ισραηλινός φράχτης είναι πράξη πολιορκίας και πηγή δεινών για τους Παλαιστινίους της Γάζας. Για τους Ισραηλινούς θεωρείται τείχος άμυνας. Η υπέρβαση του φράχτη από τους μαχητές της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ κι η επίθεσή τους εναντίον των Ισραηλινών είναι αρκετή για να τους καταστήσει «δαίμονες» στην ισραηλινή κοινή συνείδηση. Ο αιφνιδιασμός των Ισραηλινών είναι κοινός στην ταινία και την πραγματικότητα και η εκδήλωση της επίθεσης των ζόμπι στην ταινία και της Χαμάς-Ισλαμικής Τζιχάντ σπάζοντας τον φράχτη αναμοχλεύει περισσότερο από ποτέ το ισραηλινό αίσθημα ανασφάλειας.
Είτε οι εν λόγω ομοιότητες είναι απλώς συμπτωματικές είτε ο σεναριογράφος διαθέτει μελλοντική διαίσθηση των εξελίξεων ή ακόμη κι αν οι Παλαιστίνιοι στρατηγοί εμπνεύσθηκαν από την ταινία, όλα δείχνουν ότι κινηματογράφος και πραγματικότητα δεν απέχουν πολύ.
[1] Το 85% του Τείχους είναι χτισμένο σε παλαιστινιακά εδάφη και όχι επί του πραγματικού συνόρου. Το Τείχος διεισδύει σε βάθος 22 χιλιομέτρων στη Δυτική Όχθη (πέριξ του οικισμού εποίκων Άριελ) και προσαρτεί ουσιαστικά στο Ισραήλ μερικές από τις πιο ζωτικές περιοχές του κατεχόμενου κράτους της Παλαιστίνης, όπως την Ανατολική Ιερουσαλήμ, την περιοχή Λατρούν, την δυτική Βηθλεέμ, την περιοχή της Χεβρώνας και το κυβερνείο της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Παράλληλα με την ολοκλήρωση του Τείχους η έκταση μεταξύ αυτού και των συνόρων του 1967 έχει καταστεί το 9,4% της Δυτικής Όχθης, κάτι που περιλαμβάνει την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
