Η βύθιση του βαρέως καταδρομικού, και ναυαρχίδα του στόλου της Μαύρης Θάλασσας, ”Moskva” έχει φέρει δριμεία κριτική στην ηγεσία του ρωσικού Ναυτικού με ένα από τα πρώτα μέτρα να είναι η έκδοση διαταγής για την διατήρηση απόστασης κάθε σκάφους του ρωσικού ναυτικού σε απόσταση 200 ν.μ. από τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας στα δυτικά.
Η ηγεσία του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας δυστυχώς φαίνεται να προέβη σε σειρά λαθών που είχαν ως αποτέλεσμα να χαθεί το βαρύ καταδρομικό από χτύπημα, όπως όλα δείχνουν, ουκρανικής κατασκευής πυραύλων τύπου Neptune.
Έναν πύραυλο που θα άξιζε να δει (όπως σας έχουμε ξανα-αναφέρει στο pronews.gr) το ΠΝ για επάκτια άμυνα εφόσον είναι αποκλεισμένη η ρωσική αγορά, για ένα φθηνό και εξελιγμένο σύστημα.
Η θαλασσοταραχή όπως φαίνεται έπαιξε και αυτή τον ρόλο της αλλά δεν αρκούσε μόνο αυτή για να επιβεί το μοιραίο.
Η έλλειψη τόσο αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας/συλλογής πληροφοριών Il-38 όσο και αεροσκαφών εναέριας επιτήρησης τύπου BERIEV A-50/-100 ήταν καθοριστική για να μην εντοπιστεί εγκαίρως η συστοιχία επάκτιων πυραύλων του ουκρανικού ναυτικού ώστε να παράσχει την απαραίτητη ενημέρωση.
Καθοριστική επίσης ήταν και η απουσία συνοδών σκαφών, κάτι που είναι παράλογο τόσο για την προστασία που απαιτείται για στόχο τέτοιου μεγέθους, αλλά και λόγο της απόστασης από τις ουκρανικές ακτές που δεν ξεπερνούσε τα 65 ν.μ., κάτι που σημαίνει ότι με την ταχύτητα του ουκρανικού πυραύλου ουσιαστικά είχαν πολύ λίγο χρονικό διάστημα για να αναχαιτιστεί η απειλή.
Τελικά όλα όσα δεν έπρεπε να πάνε στραβά, πήγαν με το αποτέλεσμα να πρέπει να βάλει σε σκέψεις και την ηγεσία του ΠΝ εδώ.
Η θαλασσοταραχή έδωσε το αίσθημα ασφαλείας στο ρωσικό πολεμικό που μαζί με την απόσταση των 65ν.μ. (μια απόσταση όσο Πειραιάς-Τήνος) πίστεψε ότι κανένα αντιπλοϊκό βλήμα δεν θα μπορούσε να τους απασχολήσει.
Η αναφορά δε για «κενό στην εκπομπή των ρωσικών ραντάρ» που αφήνουν να εννοηθεί οι δυτικοί έδωσαν πιθανόν το παράθυρο ευκαιρίας για βολή των δύο Neptune, ένα βλήμα νέας γενιάς που έκανε χρήση του αδρανειακού συστήματος ναυτιλίας για την πτήση του, με κλειστό ραντάρ και λήψη δεδομένων από τα περιφέροντα drone Bayraktar.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι από την πτήση των 3 λεπτών, με προφίλ sea skimming που βοηθά όταν υπάρχει κακός καιρός στην θάλασσα, με κλειστό το ραντάρ των πυραύλων απέμεναν 12 δευτερόλεπτα (τόσο αρκούσε για το τελικό χτύπημα το άνοιγμα των ραντάρ των Neptune) που ήταν πάρα πολύ λίγο για να ενεργοποιηθούν τα αντιπυραυλικά συστήματα του ”Moskva” (τα οποία ήταν παλαιότερης τεχνολογίας).
Αυτά τα 12 βασανιστικά δευτερόλεπτα σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν μάλιστα καταγραφεί σε βίντεο από στις κάμερες ασφαλείας που καλύπτουν περιμετρικά το πλοία και έχει διασωθεί καθώς αφαιρέθηκε ο σκληρός δίσκος στην διάρκεια της προσπάθειας ρυμούλκησης, κάτι που σημαίνει ότι το ρωσικό επιτελείο επιβεβαίωσε αυτό που γνώριζε από δορυφορικές φωτογραφίες (η έλλειψη UAV, ΑΦΝΣ δεν έδινε ικανότητα μετάδοσης των δεδομένων real-time).
Αυτό όμως που είναι από τα πιο σημαντικά είναι και η έλλειψη στολίσκου συνοδείας που θα επέτρεπε τόσο το κλείσιμο των ραντάρ του καταδρομικού για λόγους συντήρησης (δεν μπορούν να λειτουργούν συνεχώς επί μέρες) και να συμπληρώνουν μια διαστρωματική αεράμυνα για την αποφυγή και επιθέσεων κορεσμού.
Δεν είναι τυχαίο ότι σε ότι αφορά το δικό μας ΠΝ σε ασκήσεις έχει δει ότι δύο φρεγάτες μπορούν να αναχαιτίσουν μαζί 7 αντιπλοϊκούς πυραύλους μόνο, ενώ το ΤΝ με αντίστοιχα δεδομένα έχει αποφασίσει να δημιουργήσει στολίσκο προστασίας για το ANADOLU αποτελούμενο από 2 σκάφη επιφανείας και ένα υποβρύχιο σε καιρό ειρήνης και από 5 σκάφη και 2 υποβρύχια σε καιρό επιχειρήσεων για να το συνοδεύουν όταν αποπλέει.
Δεν είναι τυχαίο ότι και οι Αμερικανοί είναι γνώστες των νέων εξελίξεων και γνωρίζουν ότι ακόμα και τα πολύτιμα αεροπλανοφόρα τους είναι επικίνδυνα σε επιθέσεις κορεσμού ειδικά όταν αναφερόμαστε σε υπερηχητικούς πυραύλους όπως οι Oniks ή οι P-700 Granit (SS-N-19 Shipwreck) του Μέγας Πέτρος.
Οι κλειστές θάλασσες είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα περιβάλλοντα και οι νέες πυραυλικές εξελίξεις με το ”Moskva” το απέδειξαν…