«Το ασφαλές νερό, η υγιεινή και η υγιεινή στο σπίτι δεν θα πρέπει να αποτελούν προνόμιο μόνο εκείνων που είναι πλούσιοι ή ζουν σε αστικά κέντρα», λέει ο Dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus, Γενικός Διευθυντής της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας. «Αυτές είναι μερικές από τις πιο βασικές απαιτήσεις για την ανθρώπινη υγεία και όλες οι χώρες έχουν την ευθύνη να εξασφαλίσουν ότι ο καθένας μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτές».
Δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν αποκτήσει πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες πόσιμου νερού και αποχέτευσης από το 2000, αλλά αυτές οι υπηρεσίες δεν παρέχουν αναγκαστικά ασφαλές νερό και αποχέτευση. Πολλά σπίτια, εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης και σχολεία εξακολουθούν να στερούνται σαπουνιού και νερού για το πλύσιμο των χεριών.
Αυτό θέτει την υγεία όλων των ανθρώπων – αλλά κυρίως των μικρών παιδιών – σε κίνδυνο για ασθένειες, όπως η διάρροια.
Ως αποτέλεσμα, κάθε χρόνο, 361.000 παιδιά κάτω των 5 ετών πεθαίνουν λόγω διάρροιας. Η κακή αποχέτευση και το μολυσμένο νερό συνδέονται επίσης με τη μετάδοση ασθενειών όπως η χολέρα, η δυσεντερία, η ηπατίτιδα Α και ο τύφος.
«Τα ασφαλή νερά, η αποτελεσματική αποχέτευση και η υγιεινή είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία κάθε παιδιού και κάθε κοινότητας – και έτσι είναι απαραίτητα για την οικοδόμηση ισχυρότερων, πιο υγιεινών και πιο δίκαιων κοινωνιών», δήλωσε ο Εκτελεστικός Διευθυντής της UNICEF Anthony Lake. «Επειδή βελτιώνουμε αυτές τις υπηρεσίες στις πιο μειονεκτικές κοινότητες και στα πλέον μειονεκτούντα παιδιά σήμερα, τους δίνουμε μια πιο δίκαιη ευκαιρία για ένα καλύτερο αύριο».
Σημαντικές ανισότητες εξακολουθούν να υφίστανται
Προκειμένου να μειωθούν οι παγκόσμιες ανισότητες, οι νέοι Στόχοι της Βιώσιμης Ανάπτυξης περιλαμβάνουν τον τερματισμό της αφόδευσης στο ύπαιθρο και να επιτευχθεί καθολική πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες υγιεινής έως το 2030.
Από τα 2,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, 844 εκατομμύρια δεν έχουν ούτε καν μια βασική υπηρεσία πόσιμου νερού. Αυτό περιλαμβάνει 263 εκατομμύρια ανθρώπους που πρέπει να κάνουν πάνω από 30 λεπτά ανά διαδρομή, για να συλλέξουν νερό από πηγές εκτός του σπιτιού τους και 159 εκατομμύρια που εξακολουθούν να πίνουν νερό από πηγές επιφανειακών υδάτων, που δεν έχει υποστεί επεξεργασία, όπως ρέματα ή λίμνες.
Σε 90 χώρες, η πρόοδος προς τις βασικές υπηρεσίες υγιεινής είναι πολύ αργή, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα φθάσουν σε παγκόσμια κάλυψη έως το 2030.
Από τα 4,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλής αποχέτευση, 2,3 δισεκατομμύρια εξακολουθούν να μην έχουν βασικές υπηρεσίες υγιεινής. Αυτό περιλαμβάνει 600 εκατομμύρια ανθρώπους που μοιράζονται μια τουαλέτα, ή μια τουαλέτα με άλλα νοικοκυριά και 892 εκατομμύρια ανθρώπους – κυρίως σε αγροτικές περιοχές – που αφοδεύουν στο ύπαιθρο. Λόγω της αύξησης του πληθυσμού, η ελεύθερη αφόδευση αυξάνεται στην υποσαχάρια Αφρική και την Ωκεανία.
Η καλή υγιεινή είναι ένας από τους απλούστερους και αποτελεσματικότερους τρόπους για την πρόληψη της εξάπλωσης των ασθενειών. Για πρώτη φορά, οι Στόχοι της Βιώσιμης Ανάπτυξης παρακολουθούν το ποσοστό των ατόμων που έχουν εγκαταστάσεις για να πλύνουν τα χέρια τους στο σπίτι με σαπούνι και νερό. Σύμφωνα με τη νέα έκθεση, η πρόσβαση σε νερό και σαπούνι για το πλύσιμο των χεριών ποικίλλει πάρα πολύ στις 70 χώρες με διαθέσιμα στοιχεία, από το 15% του πληθυσμού στην υποσαχάρια Αφρική έως το 76% στη δυτική Ασία και στη βόρεια Αφρική.
Επιπλέον ευρήματα από την έκθεση περιλαμβάνουν:
• Πολλές χώρες δεν διαθέτουν στοιχεία σχετικά με την ποιότητα των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης. Η έκθεση περιλαμβάνει εκτιμήσεις για 96 χώρες σχετικά με την ασφαλή διαχείριση του πόσιμου νερού και για 84 χώρες σχετικά με την ασφαλή διαχείριση της αποχέτευσης.
• Σε χώρες που αντιμετωπίζουν συγκρούσεις ή αναταραχές, τα παιδιά είναι 4 φορές λιγότερο πιθανό να χρησιμοποιήσουν βασικές υπηρεσίες ύδρευσης και έχουν 2 φορές λιγότερες πιθανότητες να χρησιμοποιούν βασικές υπηρεσίες υγιεινής από τα παιδιά σε άλλες χώρες.
• Υπάρχουν μεγάλες ανισότητες στην υπηρεσία μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών. Δύο στους τρεις ανθρώπους με ασφαλή διαχείριση του πόσιμου νερού και τρεις στους πέντε ανθρώπους με ασφαλείς υπηρεσίες υγιεινής ζουν σε αστικές περιοχές. Από τα 161 εκατομμύρια άτομα που χρησιμοποιούν μη επεξεργασμένες επιφανειακές πηγές νερού (από λίμνες, ποτάμια ή κανάλια άρδευσης), 150 εκατομμύρια ζουν σε αγροτικές περιοχές.