Για μία παρατεταμένη σύγκρουση στην Ουκρανία με απρόβλεπτες και καταστροφικές συνέπειες προειδοποιεί τα «γεράκια» του Πενταγώνου νέα μελέτη του think tank, Rand, το οποίο συνδέεται άμεσα με την αμερικανική κυβέρνηση και ιδιαίτερα το υπουργείο Άμυνας και τη CIA.
Αποφάσισε να εμφυσήσει έναν σπάνιο ρεαλισμό στη σκέψη και τον σχεδιασμό του κατεστημένου της Ουάσιγκτον σχετικά με τον πόλεμο της Ουκρανίας και ενώ το τελευταίο διάστημα τα ρωσικά επιχειρησιακά κέρδη στο μέτωπο είναι εμφανή, ειδικά στο ανατολικό τμήμα.
Μέχρι τώρα το αμερικανικό κατεστημένο στήριζε με κάθε τρόπο και μέσο την κλιμάκωση του πολέμου, συνοδευόμενη από την αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού.
Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου
Η νέα 32 σελίδων έκθεση της Rand κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις συνέπειες αυτής της προσέγγισης, που είναι ασυνήθιστη δεδομένου ότι το εν λόγω think tank αποκαλείται ως το ακαδημαϊκό «γεράκι» του στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος των ΗΠΑ.
Αυτό συνέβη ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του 1960, όταν η Rand έγινε διαβόητη για την επιθετική της πολιτική απέναντι στο Βιετνάμ, το Λάος και την Ταϊλάνδη και όταν ζητούσε να καταπνιγούν τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα σε αυτές τις χώρες.
Η Rand υποστηρίζει τώρα ότι στην Ουκρανία «τα συμφέροντα των ΗΠΑ θα εξυπηρετούνταν καλύτερα με την αποφυγή μιας παρατεταμένης σύγκρουσης» και ότι «το κόστος και οι κίνδυνοι ενός μακροχρόνιου πολέμου… υπερτερούν των πιθανών οφελών».
Τονίζει πως το ενδεχόμενο να παραταθεί η σύγκρουση στην Ουκρανία αποτελεί από μόνο του …«σοβαρό κίνδυνο».
Η Rand πιέζει για διαπραγματεύσεις – Παραχώρηση της Ανατολικής Ουκρανίας στη Ρωσία
Η περίληψη στην εισαγωγική σελίδα έχει ως εξής: «Εκτός από την ελαχιστοποίηση των κινδύνων μεγάλης κλιμάκωσης, τα συμφέροντα των ΗΠΑ θα εξυπηρετούνταν καλύτερα με την αποφυγή μιας παρατεταμένης σύγκρουσης.
Το κόστος και οι κίνδυνοι ενός μακροχρόνιου πολέμου στην Ουκρανία είναι σημαντικά και αντισταθμίζουν τα πιθανά οφέλη μιας τέτοιας επιλογής για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αν και η Ουάσιγκτον δεν μπορεί από μόνη της να καθορίσει τη διάρκεια του πολέμου, μπορεί να λάβει μέτρα που καθιστούν πιο πιθανό ένα ενδεχόμενο τέλος της σύγκρουσης κατόπιν διαπραγματεύσεων».
Τελικά, η μελέτη εξηγεί γιατί από στρατηγική άποψη που βασίζεται στα πραγματικά συμφέροντα των ΗΠΑ, υπάρχει μικρό όφελος για την Ουάσιγκτον να ανατρέψει την κατάσταση στην Ανατολική Ουκρανία, όπου η Ρωσία έχει προσαρτήσει σημαντικά εδάφη.
Ωστόσο, επισημαίνει, εξακολουθεί να υπάρχει τεράστιος κίνδυνος και υψηλό κόστος.
Η μελέτη καταλήγει επιπλέον στις συνεχιζόμενες προσπάθειες να «τιμωρηθεί» η Ρωσία οικονομικά και στρατιωτικά.
«Η περαιτέρω σταδιακή αποδυνάμωση της Ρωσίας δεν έχει πλέον τόσο σημαντικό όφελος για τα συμφέροντα των ΗΠΑ», αναφέρει με ξαφνική μετριοπάθεια η Rand.
Δεν αξίζει τον κόπο το ουκρανικό κράτος
Εναλλακτικά, προειδοποιεί για τον αντίκτυπο στις ενεργειακές αγορές και τα τρόφιμα λέγοντας πως μπορεί να μην αξίζει τον κόπο η «διατήρηση του ουκρανικού κράτους οικονομικά φερέγγυου».
Επίσης επισημαίνει τα κόστη, που θα «πολλαπλασιαστούν με την πάροδο του χρόνου», εάν συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια.
Η Rand υπογραμμίζει επίσης ότι η συνέχιση της στρατιωτικής βοήθειας του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία «θα μπορούσε επίσης να γίνει μη βιώσιμη μετά από μια ορισμένη περίοδο», δεδομένης της πιθανότητας η Ρωσία να «αναστρέψει τα ουκρανικά κέρδη στο πεδίο της μάχης».
Κερδίζει η Κίνα
Μια άλλη κρίσιμη παραδοχή στο έγγραφο είναι ότι ο πόλεμος της Ουκρανίας αποσπά την προσοχή και σπαταλά πολύτιμους αμυντικούς πόρους μακριά από ένα άλλο σημαντικό θέατρο επιχειρήσεων: την Κίνα και την ανατολική Ασία.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: «Πέρα από τις πιθανότητες για ρωσικά κέρδη και τις οικονομικές συνέπειες για την Ουκρανία, την Ευρώπη και τον κόσμο, ένας μακροχρόνιος πόλεμος θα είχε επίσης συνέπειες για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
Η ικανότητα των ΗΠΑ να επικεντρωθούν στις άλλες παγκόσμιες προτεραιότητές τους —ιδιαίτερα στον ανταγωνισμό με την Κίνα— θα παραμείνει περιορισμένη όσο ο πόλεμος απορροφά τον χρόνο των υπευθύνων χάραξης πολιτικής και τους στρατιωτικούς πόρους των ΗΠΑ.
Και παρόλο που η Ρωσία θα εξαρτάται περισσότερο από την Κίνα ανεξάρτητα από το πότε θα τελειώσει ο πόλεμος, η Ουάσιγκτον έχει μακροπρόθεσμο συμφέρον να διασφαλίσει ότι η Μόσχα δεν θα υποταχθεί πλήρως στο Πεκίνο.
Ένας μεγαλύτερος πόλεμος που αυξάνει την εξάρτηση της Ρωσίας θα μπορούσε να προσφέρει πλεονεκτήματα στην Κίνα στον ανταγωνισμό της με τις ΗΠΑ.
Έτσι, η ανοιχτή και βαθύτερη εμπλοκή του Πενταγώνου στη βοήθεια της Ουκρανίας να απωθήσει τη Ρωσία ωφελεί τελικά το Πεκίνο».
Τι μπορεί να γίνει τώρα
Οι συντάκτες της έκθεσης θέτουν και τον οδικό χάρτη της απεμπλοκής.
Η Rand συνιστά την ακόλουθη πορεία που πρέπει να εφαρμοστεί αμέσως: Μια δραματική, εν μία νυκτί αλλαγή της πολιτικής των ΗΠΑ είναι πολιτικά αδύνατη -τόσο στο εσωτερικό όσο και με τους συμμάχους- και θα ήταν άσκοπη σε κάθε περίπτωση.
Αλλά η ανάπτυξη αυτών των μέσων τώρα και η συζήτησή τους με την Ουκρανία και με τους συμμάχους των ΗΠΑ θα μπορούσε να βοηθήσει στην έναρξη μιας διαδικασίας που θα μπορούσε να φέρει αυτόν τον πόλεμο σε ένα τέλος κατόπιν διαπραγματεύσεων σε ένα χρονικό πλαίσιο που θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της Ουάσινγκτον.
Η εναλλακτική είναι ένας παρατεταμένος πόλεμος που θέτει μεγάλες προκλήσεις για τις ΗΠΑ, την Ουκρανία και ολόκληρο τον κόσμο. …
Έτσι, ακόμη και η Rand δείχνει αρκετά λογική για να δει ότι ο δυτικός κόσμος οδεύει προς την καταστροφή, αν συνεχίσει να υποστηρίζει άκριτα και αλόγιστα το καθεστώς Zelensky.
Η έκθεση αυτή της Rand αποκτά ιδιαίτερη αξία καθώς δημοσιεύεται σε μία περίοδο κατά την οποία το ΝΑΤΟ δηλώνει έτοιμο για μία πολύ επικίνδυνη κλιμάκωση με τη Ρωσία, που μόνο καταστροφικές συνέπειες για τον πλανήτη θα έχει.
