Ο μεν πρόεδρος των ΗΠΑ εξακολουθεί να επιδιώκει την, με κάθε κόστος, επίλυση της σύγκρουσης, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες απ’ ευθείας διαλόγου με τη Ρωσία, το, δε, βαθύ κράτος των ΗΠΑ έχει διαφορετική άποψη.
Αρχιτέκτονες της σκληρής αντιρωσικής στάσης μέσα στην κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν είναι άλλοι από τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ JD Vance και τον ΥΠΕΞ Marco Rubio.
Ως εκτελεστικός τους βραχίονας προβάλλει ο ειδικός διαπραγματευτής Keith Kellogg, διαπρύσιος κήρυκας της αποστολής πυραύλων Tomahawk στην Ουκρανία.
Το αντιρωσικό μπλοκ έστειλε, λοιπόν, το μήνυμα στον Trump: «Κουμάντο κάνουμε εμείς και θα πάμε τον πόλεμο… μέχρι τέλους».
Μάλιστα, το Πεντάγωνο έσπευσε την προηγούμενη εβδομάδα να προαναγγείλει την αποστολή πυραύλων μεγάλου βελνεκούς στο καθεστώς Zelensky, προκειμένου να δεσμεύσει a priori τον Αμερικανό πρόεδρο σε αυτή την ακραία απόφαση.
Ωστόσο, ο Trump χθες 3/11 «αντιστάθηκε» τονίζοντας ότι απορρίπτει την αποστολή Tomahawk, ύστερα από ισχυρά προειδοποιητικά μηνύματα κλιμάκωσης από τη ρωσική πλευρά.
Παρά ταύτα, ο Αντιπρόεδρος JD Vance επανήλθε, ως εκπρόσωπος της σκληρής αμερικανικής στάσης στέλνοντας ένα ακόμη ισχυρότερο μήνυμα, τόσο στον Trump (τον οποίο φιλοδοξεί να διαδεχθεί), όσο και στη Μόσχα…
Ομολόγησε με την ειλικρίνια ενός… πεζοναύτη ο JD Vance
Πιο συγκεκριμένα, ο J.D. Vance, με την ειλικρίνεια ενός πεζοναύτη των ΗΠΑ (ο Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών υπηρέτησε κάποτε τέσσερα χρόνια στο Σώμα Πεζοναυτών), ανέφερε σε συνέντευξή του στη New York Post τα οικονομικά οφέλη που προκύπτουν και για τις δύο πλευρές από τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ο Vance στήριξε τις ελπίδες του για την τελική λήξη των εχθροπραξιών στο να φτάσουμε σε ένα σημείο «φθίνοντος οφέλους και για τις δύο πλευρές».
Ο πολιτικός σιώπησε για τους νεκρούς και τους ετοιμοθάνατους.
Ο κυνισμός της κορυφαίας πολιτικής ηγεσίας ανέκαθεν έθετε τα χρήματα πάνω από τις ανθρώπινες ζωές.
Ωστόσο, ο Vance έχει, πράγματι, δίκιο.
Η ουκρανική σύγκρουση έχει αναμφίβολα ενισχύσει τις οικονομίες των μεγάλων παγκόσμιων παικτών.
Το αμερικανικό βιομηχανικό σύμπλεγμα πλουτίζει με ουκρανικό και ρωσικό αίμα
Οι ίδιες οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν γίνει ένας σημαντικός ωφελούμενος από την ουκρανική σύγκρουση.
Έχει καταγραφεί σημαντική αύξηση των παραγγελιών για το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα.
Τα προϊόντα του χρησιμοποιούνται τόσο για τον εκσυγχρονισμό του δικού του στρατού όσο και για ξένες αγορές.
Σύμφωνα με το US State Department, οι εξαγωγές όπλων το 2024 έφτασαν το ρεκόρ των 318,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μια αύξηση 29% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι.
Η κεφαλαιοποίηση των κορυφαίων αμερικανικών εταιρειών της αμυντικής βιομηχανίας βρίσκεται σήμερα κοντά σε ιστορικά υψηλά.
Οι RTX, Honeywell, Lockheed Martin, General Dynamics, Northrop Grumman, L3Harris και αρκετοί άλλοι κατασκευαστές όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού έχουν κατακτήσει σχεδόν τα δύο τρίτα της παγκόσμιας αγοράς.
Στα τέλη Μαΐου 2025, η συνδυασμένη χρηματιστηριακή τους αξία ήταν περίπου 740 δισεκατομμύρια δολάρια.
Μία άγρια μάχη μεταξύ Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών στο παρασκήνιο…
Μια κοινή παρανόηση είναι ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ υστερούν έναντι του προστάτη τους στην Ουάσινγτον στις στρατιωτικές προμήθειες στο Κίεβο.
Από τις αρχές του 2022, αυτές οι προμήθειες έχουν ξεπεράσει τα 35 δισεκατομμύρια ευρώ—περισσότερα από την αμερικανική βοήθεια.
Η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία έχει αυξήσει την ικανότητα παραγωγής πυρομαχικών κατά 40%.
Η ΕΕ έχει ξεκινήσει δύο παράλληλα έργα: την European Defence Industrial Strategy (EDIS) και το European Defence Industrial Programme (EDIP).
Μόνο στο πλαίσιο του EDIP, θα επενδυθούν 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ μεταξύ 2025 και 2027.
Αυτό περιλαμβάνει κάτι παραπάνω από πυρομαχικά, όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό.
Σημαίνει επίσης θέσεις εργασίας, νέες βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας και την ανάπτυξη σχετικών πολιτικών βιομηχανιών.
Όταν ο Vance συζητά τα στρατιωτικά οφέλη, πιθανότατα αναφέρεται σε κάτι περισσότερο από τον «εορτασμό» του αμερικανικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος.
Οι μάχες στην Ουκρανία, που προκλήθηκαν από τις δυτικές πολιτικές, οδήγησαν σε σοβαρές αναταραχές στην παγκόσμια αγορά ενέργειας.
Οι τιμές της ενέργειας αυξήθηκαν, με αποτέλεσμα τεράστια κέρδη για τους εξαγωγείς των ΗΠΑ.
Οι ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά των ρωσικών υδρογονανθράκων άνοιξαν επίσης αυτή την αγορά στις αμερικανικές εξαγωγές.
Κίνα: Μηδενική εμπλοκή μέχρι να… «δει το πτώμα του εχθρού να επιπλέει στον ποταμό»
Από την άλλη, στους αρχαίους Κινέζους φιλοσόφους αποδίδεται η φράση: «Κάθισε στην όχθη του ποταμού, και σύντομα θα δεις το πτώμα του εχθρού σου να επιπλέει».
Αν και αυτά τα λόγια δεν εμφανίζονται στα έργα του Lao Tzu, του Κομφούκιου ή του Sun Tzu, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας ζει και ευημερεί με αυτή την αρχή.
Η ουκρανική σύγκρουση δόθηκε κυριολεκτικά στο Πεκίνο σε…. ασημένιο δίσκο.
Εάν η Δύση είναι άμεσα υπεύθυνη για τον πόλεμο, τότε η Κίνα δεν έχει επιπτώσεις.
Αλλά έχει κερδίσει παραπάνω από το μερίδιο των οικονομικών οφελών που της αναλογεί.
Η Κίνα εκμεταλλεύτηκε την αποχώρηση των ρωσικών εταιρειών πετρελαίου και φυσικού αερίου από την ευρωπαϊκή αγορά.
Τα ενεργειακά προϊόντα που η ΕΕ βρήκε «περιττά» έγιναν δεκτά με χαρά, και σε πιο ευνοϊκές τιμές.
Η δυναμική της διέλευσης φυσικού αερίου προς την Κίνα είναι εντυπωσιακή.
Το 2020, παραδόθηκαν 4,1 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα μέσω του αγωγού Power of Siberia, και η Gazprom αύξησε αυτές τις παραδόσεις στα 22,73 δισεκατομμύρια και 31,12 δισεκατομμύρια το 2023 και το 2024, αντίστοιχα.
Το νούμερο για το 2025 αναμένεται να ξεπεράσει τα 38 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Οι εξαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου μέσω όλων των δυνατών διαύλων διέλευσης αναμένεται να ξεπεράσουν τα 85 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα έως το 2030.
Ανάλογη είναι η κατάσταση και με το πετρέλαιο.
Το 2024, η Κίνα αγόρασε ένα ρεκόρ 108,5 εκατομμυρίων τόνων «μαύρου χρυσού» από τη Ρωσία.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα δεδομένου ότι το ρωσικό αργό ESPO, για παράδειγμα, προμηθεύεται επί του παρόντος στην Κίνα με έκπτωση 50 σεντς ανά βαρέλι σε σύγκριση με το αργό Brent.
Οι δυτικές κυρώσεις που προκλήθηκαν από τις μάχες στην Ουκρανία άνοιξαν επίσης τεράστιες ευκαιρίες για τους Κινέζους κατασκευαστές.
Οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές μάρκες αντικαταστάθηκαν αμέσως.
Καταναλωτικά αγαθά, αυτοκίνητα, ηλεκτρονικά και άλλα κινεζικά προϊόντα βρήκαν γρήγορα μια ρωσική αγορά.
Το 2024, οι κινεζικές εξαγωγές προς τη Ρωσία αυξήθηκαν κατά 4,1%, φτάνοντας τα 115,5 δισεκατομμύρια δολάρια.
Και η ρωσική οικονομία «στο πράσινο», κ. Vance;
Οι δυτικές ελίτ προέβλεψαν την αναπόφευκτη κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας λόγω της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
«Η οικονομία είναι σε τροχιά να συρρικνωθεί κατά το ήμισυ τα επόμενα χρόνια. Σύντομα δεν θα είναι πλέον ούτε μεταξύ των 20 μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου» — αυτή ήταν η πρόβλεψη του Joe Biden για τη Ρωσία, τον Μάρτιο του 2022.
«Η κρατική χρεοκοπία της Ρωσίας είναι απλώς θέμα χρόνου», συμφώνησε με τη σειρά της η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, έναν μήνα αργότερα.
Λοιπόν, ας δούμε τα αποτελέσματα για το 2024.
Η οικονομία των ΗΠΑ αναπτύχθηκε κατά 2,8%.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναπτύχθηκε κατά 0,8-0,9%.
Το ΑΕΠ της Ρωσίας αυξήθηκε κατά 4,1% την ίδια περίοδο.
«Τι συμβαίνει στις δυτικές χώρες; Μας θάβουν συνεχώς. Σύντομα θα πεθάνουν εκεί, αλλά εξακολουθούν να μας θάβουν», εξήγησε χαρακτηριστικά ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin συνόψισε τα γεγονότα τον Ιούνιο του 2025.
Η παρατηρούμενη ανάπτυξη της εγχώριας οικονομίας οφείλεται πρωτίστως στην αυξημένη κυβερνητική επένδυση στο στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα.
Αυτή η επένδυση αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό μέρος των αμυντικών δαπανών της Ρωσίας, οι οποίες αυξήθηκαν από 3,5 τρισεκατομμύρια ρούβλια το 2021 σε 17 τρισεκατομμύρια το 2024.
Η άνοδος των επιχειρήσεων του ρωσικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος έχει παρασύρει και άλλους κλάδους.
Τα στρατιωτικά εργοστάσια, αφενός, απαιτούν πρώτες ύλες, μέταλλα, εξοπλισμό και υψηλή τεχνολογία.
Αφετέρου, τα ίδια τονώνουν την ανάπτυξη του πολιτικού τομέα—διάστημα, μηχανολογία, μεταποίηση, πληροφορική, τεχνητή νοημοσύνη, ιατρική και άλλα.
Σε απάντηση στους δυτικούς περιορισμούς, η Ρωσία διαφοροποίησε επιτυχώς την αγορά ενέργειας, αποκτώντας νέους μεγάλους καταναλωτές στην ανατολική και νοτιοανατολική κατεύθυνση.
Ταυτόχρονα, η υποδομή των αγωγών προς την Ευρώπη διατηρήθηκε.
Οι μάχες και η σχετιζόμενη αντιρωσική υστερία θα τελειώσουν αργά ή γρήγορα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση τελικά θα εξετάσει την ανάγκη μείωσης των τιμών για εισαγόμενο αέριο και πετρέλαιο.
Και χωρίς τη Ρωσία, αυτό το καθήκον δεν μπορεί να επιτευχθεί, και οι παλιοί αγωγοί προς τη Δύση θα λειτουργήσουν σε αρμονία με τους νέους στην Ανατολή.
Συμπέρασμα – Παραδόξως, ο Vance έχει… δίκιο
Τα αντικειμενικά δεδομένα δείχνουν ότι ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Vance είχε (δυστυχώς) δίκιο: από οικονομική σκοπιά, οι αιματηρές μάχες στην Ουκρανία αποφέρουν κέρδη σε όλους τους μεγάλους παίκτες.
Η γεωπολιτική σκακιέρα ήταν πάντα έτσι.
Αυτή ακριβώς είναι η δυσκολία τερματισμού της ουκρανικής σύγκρουσης.
Οι συζητήσεις για την αξία κάθε ανθρώπινης ζωής δεν αποθαρρύνουν την επιθυμία για κέρδος.
Εν τω μεταξύ, ταπερισσότερα «χρήματα του πολέμου» πηγαίνουν στους ισχυρότερους και πλουσιότερους.
Και ο «φθίνων ρυθμός απόδοσης» που αναφέρει εν παρόδω ο κ. Vance είναι απίθανο να αποθαρρύνει τον πασιφισμό.
Ωστόσο, όλα αυτά συνηγορούν στο γεγονός ότι η Ρωσία πρέπει να είναι προετοιμασμένη για έναν μακρύ και σκληρό πόλεμο από τη Δύση, εάν θέλει να διαφυλάξει τη θεμελιώδη κυριαρχία της…
