Πολύ ενδιαφέρον και πολύ σωστό το κείμενο του Γιώργου Χαρβαλιά με τίτλο “Το τίμημα του Μένουμε Ευρώπη” το οποίο διάβασα καθυστερημένα στο σάϊτ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (ΕΛ.ΑΝΤ).
Μια παρατήρηση, όμως, μάλλον “επουσιώδης” που έχει, όμως, κάποια σημασία.
Δεν είδα στο κείμενο που διατρέχει τα δεινά που επέφερε και προδιαγράφει το ευρώ στην πατρίδα μας ούτε μιας γραμμής αναφορά στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015, δημοψήφισμα που εκ των πραγμάτων έφερε ουσιαστικά την παραμονή ή όχι της χώρας μας στο ευρώ σε κορυφαία υπόθεση της πολιτικής αντιπαράθεσης όχι μόνο στον τόπο μας αλλά και σε όλη την Ευρώπη, αν όχι και παγκόσμια.
Και μια λεπτομέρεια σχετιζόμενη με την παραπάνω παρατήρηση: Ο Γ. Χαρβαλιάς αναφέροντας σημαίνοντα πρόσωπα οι απόψεις των οποίων κατά του Ευρώ δαιμονοποιήθηκαν, παραλείπει ένα κεντρικό πολιτικό πρόσωπο που έπαιξε σημαίνοντα και πλήρως επικαιροποιημένο σε επιχειρήματα ρόλο στην πολιτική μάχη για την έξοδο της χώρας μας από την ευρωζώνη ως προ¨υπόθεση για να απαλλαγούμε από τα μνημόνια και να ακολουθήσουμε μια ανεξάρτητη πορεία ανασυγκρότησης.
Και είναι γνωστό ότι γι αυτόν του το ρόλο όχι μόνον δέχτηκε πρωτοφανείς επιθέσεις και απομόνωση που επιτείνεται μέχρι σήμερα, αλλά και στιγματίστηκε με τη γελοιότητα της επιδίωξης να κάνει “ριφιφί στο νομισματοκοπείο”, ενώ παραιτήθηκε από το τότε Υπερυπουργείο της Παραγωγικής Ανασυγκρότησης προκειμένου να υπερασπίσει τις απόψεις του και προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο λαό, τις οποίες ο Τσίπρας και μαζί του ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο, του ΚΚΕ συμπεριλαμβανομένου, πέταξαν τελικά στα σκουπίδια.
Με το σχόλιο αυτό δεν θέλω να κατηγορήσω τον αξιολογότατο Γιώργο Χαρβαλιά, την ξεχωριστή πατριωτική και αντισυστημική του στάση ούτε να υπερασπιστώ τον Παν. Λαφαζάνη ούτε φυσικά να διορθώσω τίποτα. Αλλοίμονο!
Αυτό το σχόλιο το γράφω γιατί βλέπω πως η προκατάληψη και προσπάθεια απομόνωσης και αποσιώπησης του Λαφαζάνη, άθελα και εκ παραδρομής, όπως πιστεύω από τον Γιώργο Χαρβαλιά αλλά σκόπιμα, συστηματικά και κατευθυνόμενα από τα διάφορα γνωστά κέντρα είναι πρωτοφανής, όχι όμως ανεξήγητη!
Και την εξήγηση και την επιδίωξη την γνωρίζουμε όλοι/ες αλλά σιωπούμε και την ανεχόμαστε.
