Πανικόβλητη και έρμαιη η Ε.Ε.της παντελώς ατελεσφόρου πολιτικής της,αυτής των οικονομικών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας,οφείλει να εξηγήσει στους πολίτες της τα ανεξήγητα και τα αδικαιολόγητα. Να πείσει δηλαδή ότι ορθώς θα υποστούν-άγνωστο για πόσο- την αδυναμία τους να ανταποκριθούν στον υψηλό πληθωρισμό και στην έλλειψη ενέργειας που θα αντιμετωπίσουν τόσο στις κατοικίες τους,όσο και στις εργασίες τους. Πλην βεβαίως της Ουγγαρίας,η οποία διαφοροποιημένη από την Ε.Ε.,στην οποία ανήκει,ακολουθεί τον δικό της δρόμο.
Επισημαίναμε από τον Μάρτιο ακόμη-σε αυτήν εδώ την στήλη- τόσο τον πρωτόγνωρο επερχόμενο χειμώνα στην Ευρώπη,όσο και τον ήδη υφιστάμενο σε αυτήν,επίσης πρωτόγνωρο,στασιμοπληθωρισμό. Το ερώτημα που πλανάται στους πολίτες είναι σε ποιόν βωμό θυσιάζονται; Σίγουρο είναι ότι κάποιοι από την πολυεπίπεδη κρίση κερδίζουν και φυσικά κατά κύριο λόγο είναι οι ιδιωτικές εταιρείες που διαχειρίζονται την ενέργεια. Σε τούτες τις κρίσιμες καταστάσεις τον λόγο δεν έχουν οι κυβερνήσεις- και ειδικά εκείνες που οδεύουν στη δύση της τετραετίας τους- αλλά η Δημοκρατία και οι πολίτες της. Στην Ελλάδα ουδέποτε η πολιτική την οποία ακολουθεί η κυβέρνηση της ΝΔ στον πόλεμο,έχει εγκριθεί από τους Έλληνες πολίτες. Έως και πριν λίγο καιρό η κυβέρνηση διαβεβαίωνε τους πολίτες ότι δεν θα αντιμετωπίσουν τον χειμώνα κανένα πρόβλημα ενέργειας. Φυσικά όσο πλησιάζει ο χειμώνας η αλήθεια θα παρουσιάζεται αδυσώπητη στους πολίτες.Στην Δημοκρατία καμία πολιτική αβεβαιότητα και καμία πολιτική αστάθεια δεν υπάρχει όσο οι κυρίαρχοι πολίτες συμμετέχουν δια της ψήφου των στην διαμόρφωση της πολιτικής πορείας του τόπου τους. Στην Δημοκρατία καμία αλαζονική αυθεντία εξουσίας δεν υπάρχει. Όπως και με την αναποτελεσματική πολιτική αντιμετωπίσεως του ιού,έτσι και τώρα με την ομοίως αναποτελεσματική πολιτική στάση στον πόλεμο,οι Έλληνες πολίτες άγονται στον προσωπικό και κοινωνικό τους βίο από μία κυβερνητική αυθεντία που βραδυπορεί στο να θέσει το σύνολο της πολιτικής της- που τόσο ως προς τον ιό,όσο και ως προς τον πόλεμο δεν υπήρχαν στο προεκλογικό της πρόγραμμα οι θέσεις αυτές,καθώς προέκυψαν μετά την εκλογή της-στην κρίση των Ελλήνων πολιτών. Αστάθεια υπάρχει στην Δημοκρατία όταν υπάρχουν τηλεφωνικές παρακολουθήσεις πολιτικών και δημοσιογράφων και η κυβέρνηση το αγνοεί. Αστάθεια υπάρχει όταν πιθανολογείται ότι εντός μίας τετραετίας ή ίδια κυβέρνηση θα αλλάξει δις τον εκλογικό νόμο. Αστάθεια υπάρχει όταν έγκριτοι συνταγματολόγοι αποφαίνονται ότι στο θέμα των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων έχει παραβιαστεί το Ελληνικό Σύνταγμα και η κυβέρνηση τους αγνοεί. Αστάθεια υπάρχει όταν πεινούν και κρυώνουν οι πολίτες μίας χώρας,ένεκα μίας εμπλοκής στην πολιτική των οικονομικών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας που αδυνατούν να κατανοήσουν οι πολίτες καθώς σε πρόσφατη δημοσκόπηση(“Το Βήμα” 4-9-2022) το 60% θεωρεί ότι τα πράγματα στην χώρα οδεύουν προς την λάθος κατεύθυνση και όταν το 27% θεωρεί σημαντικό πρόβλημα την οικονομία,ένα άλλο 27% την ακρίβεια και ένα 13% την ενεργειακή κρίση. Το 67% των πολιτών ανησυχεί για προβλήματα τα οποία θα λύσει η κυβέρνηση της ΝΔ στην δύση της τετραετίας της,ενώ δεν τα έλυσε ή δεν προέβλεψε να τα λύσει στην πέραν της τριετίας άσκηση της εξουσίας της; Αστάθεια υπάρχει όταν η πολιτική σου βρίσκει απέναντί της σύσσωμη,σχεδόν,την κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική αντιπολίτευση και εσύ επιμένεις για την ορθότητά της. Αστάθεια υπάρχει όταν εκβιαστικά οδηγείς τους πολίτες- έστω και το 50% αυτών που επιθυμούν άμεσα διεξαγωγή των εκλογών- να εκφραστούν πολιτικά στο τέλος της τετραετίας,ακόμη και για πολιτικές που του προέκυψαν και ποτέ δεν εκφράστηκε ως προς αυτές. Ποιός άραγε μπορεί να εγγυηθεί την μη εμφάνιση κάποιας νέας έκτακτης καταστάσεως στον εναπομείναντα χρόνο εξάντλησης της τετραετίας της ΝΔ,την οποία εκ νέου θα αντιμετωπίσει μία κυβέρνηση άνευ νωπής λαικής εντολής; Όντως αποτελεί απόδειξη σταθερότητος μία τέτοια πολιτική επιλογή; Στην Δημοκρατία ουδείς αποστρέφεται την πολιτική έκφραση των πολιτών,αντιθέτως την επιδιώκει. Άλλωστε και όπου στην Ε.Ε. καταρρέουν κυβερνήσεις μέσω δημοκρατικών διαδικασιών-εκλογές,δηλαδή μέσω της πολιτικής εκφράσεως των πολιτών- την ευθύνη την φέρουν οι καταρρέουσες κυβερνήσεις που η πολιτική τους έπαψε πλέον να έχει λαικό έρεισμα.Την στάση την οποία λαμβάνουν οι πολίτες ελεύθερα,την καθορίζουν οι πολιτικές δυνάμεις και οι συσχετισμοί που διαμορφώνονται από την κοινωνία και εκφράζονται μέσα από την εκλογική διαδικασία. Τι άλλο μπορεί να ισχύει εκτός τούτου και στην Ελλάδα;
