Η συζήτηση γίνεται με αφορμή την απόφαση του ΕΔΣΝΑ να επιβάλει τέλος ταφής 90 εκ €,
που θα κληθούν να πληρώσουν οι πολίτες μέσω των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος.
Το τέλος ταφής (ν. 4819/2021) επιβάλλεται στους Δήμους για τις των ποσότητες
σύμμεικτων αποβλήτων που θάβονται στους Χώρους Υγειονομικής Ταφής (ΧΥΤ) χωρίς
επεξεργασία.
Είναι ένα τιμωρητικό μέτρο για τους δήμους που δεν μειώνουν τα ανεπεξέργαστα –
σύμμεικτα σκουπίδια που στέλνουν για θάψιμο στη χωματερή .
Στη θεωρία είναι ένα κίνητρο για τους δήμους να μειώσουν τα σύμμεικτα σκουπίδια τους με
επεξεργασία και ανακύκλωση.
Το τυράκι και η φάκα
Στην πράξη είναι το τυράκι για να μπουν οι δήμοι στην φάκα της καύσης.
Οι δήμοι πλέον θα πρέπει να διαλέξουν . Ή θα πληρώνουν μεγάλα ποσά για τα τέλη ταφής,
ή θα στέλνουν τα σκουπίδια τους στα νέα εργοστάσια για καύση-ενεργειακή αξιοποίηση,
πρακτική που σύμφωνα με την κυβέρνηση θεωρείται επεξεργασία !
Και φυσικά οι επενδυτές που θα φτιάξουν τα εργοστάσια καύσης δεν θα το κάνουν για την
ψυχή της μάνας τους .
Οι δήμοι θα υποχρεωθούν τότε, να δίνουν πολύ μεγαλύτερα ποσά στους καυστηρατζήδες
από αυτά που θα δώσουν τώρα στον ΕΟΑΝ μέσω του ΕΔΣΝΑ.
Αυτή είναι η ιστορία με απλά λόγια.
Ποιός φταίει;
Η κυβέρνηση υποχρέωσε τον κ. Χαρδαλιά να κάνει αυτός την βρώμικη δουλειά. Δηλαδή να
αποφασίσει αυτός μέσω του ΕΔΣΝΑ για την επιβολή του τέλους ταφής που θα εισπραχθεί
από τους δήμους και θα αποδοθεί στον ΕΟΑΝ.
Ο κ. Χαρδαλιάς θα πληρώσει πολιτικά το μάρμαρο και της κυβερνητικής πολιτικής και της
κακοδιαχείρισης του ΕΔΣΝΑ.
Τώρα φωνάζει πως δεν είναι αλήθεια ότι υπήρξε αύξηση στα τέλη ταφής απορριμμάτων με
πρωτοβουλία του ΕΔΣΝΑ και μάλιστα με τη μορφή του κατεπείγοντος και πως το
συγκεκριμένο κόστος επιβάλλεται κλιμακωτά και προκύπτει από την εφαρμογή της κείμενης
νομοθεσίας.
Όμως ο κ. Χαρδαλιάς δεν δικαιούται να διαμαρτύρεται .
Αυτός ανέλαβε τον ΕΔΣΝΑ και αυτός διόρισε μια απολύτως ελεγχόμενη Εκτελεστική
Επιτροπή για να συνεχιστεί το ίδιο έργο επ΄ ωφελεία των εργολάβων που ελέγχουν τον
ΕΔΣΝΑ και κάποιων διεφθαρμένων αυτοδιοικητικών και υπηρεσιακών στελεχών .
Οι πολίτες τώρα θα κληθούν να πληρώσουν την πολιτική του ΕΔΣΝΑ να δημιουργήσει ένα
συγκεντρωτικό , κοστοβόρο και απολύτως αναποτελεσματικό, μοντέλο διαχείρισης με
βάση την χωματερή της Φυλής.
Δεν φταίω εγώ λέει τώρα ο κ. Χαρδαλιάς, αλλά αποφεύγει να πει και ποιος φταίει.
Αλήθεια ποιος φταίει που το 91,97% του συνόλου των ΑΣΑ των δήμων της Αττικής θάβεται
στην Φυλή;
Ποιος φταίει για το γεγονός ότι συνολική ανάκτηση στην Αττική είναι 6,06% ;
Ποιος φταίει που η διαλογή στην πηγή στην Αττική είναι της τάξης του 7,74% ;
Ποιος φταίει που κατά την περίοδο του κ. Πατούλη δαπανήθηκαν μυθώδη ποσά ευρώ από το
ΕΣΠΑ και το πρόγραμμα Αντώνης Τρίτσης για την ανακύκλωση με οικτρά αποτελέσματα;
Ποιος φταίει για τα 820.000.000 εκ. ευρώ που έχουν δοθεί ως αντισταθμιστικά στο δήμο
Φυλής ο οποίος δεν έχει διαθέσει ούτε ένα ευρώ για το σκοπό που τα εισέπραξε;
Ποιος φταίει που το ΕΜΑΚ έχει στοιχήσει πάνω από 300.000.000 ;
Ποιος φταίει που από τα 93.000.000 που πληρώνουν κάθε χρόνο οι δήμοι στον ΕΔΣΝΑ το
80,40% πάει στον δήμο Φυλής και στον εργολάβο που ελέγχει τον σύνδεσμο εδώ και
δεκαετίες ;
Ποιος φταίει που η Αττική έχει ακόμα το περιφερειακό σχέδιο του 2016 ενώ έχουν
δαπανηθεί εκατομμύρια ευρώ από τον ΕΔΣΝΑ για την αναθεώρησή του;
Ο ΕΔΣΝΑ που ηγείται τώρα ο κ. Χαρδαλιάς φταίει και κανείς δεν κανείς δεν μπορεί να το
αμφισβητήσει αυτό.
Οι ευθύνες των δήμων και η ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί.
Η διαχρονική ευθύνη των δήμων είναι ότι βολεύτηκαν με αυτή την αρρωστημένη κατάσταση
στον ΕΔΣΝΑ.
Πλήρωναν κυριολεκτικά ανεξέλεγκτα τεράστια ποσά για να στέλνουν τα σκουπίδια τους
στην Φυλή και αυτοί να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο.
Ίσως τώρα, με την ευκαιρία αυτή, συνειδητοποιήσουν τα δημοτικά συμβούλια και πιο πολύ
οι ίδιοι οι πολίτες πως το συγκεντρωτικό μοντέλο είτε με ταφή είτε με καύση είναι μη
βιώσιμο και περιβαλλοντικά και οικονομικά και κοινωνικά.
Τώρα είναι η ευκαιρία να προταχθεί, αντί των κερδοσκοπικών σχεδιασμών, η
αποκεντρωμένη διαχείριση, με δημόσιο χαρακτήρα και με έμφαση στην πρόληψη, στην
προδιαλογή και στην ανάκτηση υλικών.
Όμως για να αλλάξει το μοντέλο θα χρειαστούν δομικές-θεσμικές αλλαγές που θα πρέπει να
ξεκινήσουν με την κατάργηση του ΕΔΣΝΑ και την οργάνωση των φορέων διαχείρισης σε
επίπεδο περιφερειακής ενότητας.
Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς
Μέλος του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ
