Όταν το 2017, μόλις λίγο καιρό από την κορύφωση της παρατεταμένης κρίσης στη χώρα, ο Ινδός επιχειρηματίας Ταϊζούν Κορακιουάλα εμφανίστηκε στη χώρα μας κάνοντας τα πρώτα deals στον χώρο των τροφίμων μέσω του ομίλου του, Switz Group, επικρατούσε δυσπιστία για τις προθέσεις του τότε άγνωστου επενδυτή. Μην ξεχνάμε ότι ήταν μια περίοδος στην οποία ο χαρακτηρισμός «ξένος επενδυτής» συνήθως συνόδευε funds-γύπες που αναζητούσαν ευκαιρίες στην ελληνική καμένη γη, οπότε και η έλευση ενός άγνωστου κατά τα λοιπά Ινδού επενδυτή με δραστηριότητα κυρίως στη Μέση Ανατολή δημιουργούσε διάφορους συνειρμούς…
Εξι χρόνια μετά, ο κ. Κορακιουάλα, αθόρυβα και μεθοδικά, όχι μόνο έχει καταφέρει να θεωρείται ένας σημαντικός θεσμικός επενδυτής, παρά το γεγονός ότι οι συμφωνίες που κάνει δεν είναι τόσο εντυπωσιακές σε αντίτιμο αφού περιορίζονται σε μικρές έως μικρομεσαίες εταιρείες με επίκεντρο την αρτοποιία και τη ζαχαροπλαστική, αλλά έχει επιβάλει και ένα μοντέλο συνεργατισμού. Οι ιδιοκτήτες συνήθως περιορίζονται σε ένα μερίδιο μειοψηφίας, αλλά διατηρούν τη διοίκηση της εταιρείας τους.
Η Ελλάδα έχει γίνει η βάση του για τον ίδιο, αφού περνά μαζί με την οικογένειά του 3-4 μήνες τον χρόνο, στο σπίτι που έχει αγοράσει στα βόρεια προάστια. «Επενδύω περισσότερο στους ανθρώπους παρά στην ίδια την επιχείρηση», είπε αφοπλιστικά στη μοναδική δημόσια έκθεσή του στη χώρα μας, στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών τον περασμένο Απρίλιο. «Αγοράζω το πλειοψηφικό μερίδιο καλών επιχειρήσεων όπου ο ιδιοκτήτης θέλει για διάφορους λόγους να πουλήσει, είτε γιατί δεν υπάρχει διάδοχη κατάσταση στην οικογένεια, είτε γιατί θέλει να ανέβει στο άρμα ενός διεθνούς ομίλου, προσβλέποντας στη στήριξή του για την ανάπτυξή του πρωτίστως στο εξωτερικό, αλλά και στην Ελλάδα», εξηγούσε. «Σε κάθε περίπτωση, αυτοί είναι οι άνθρωποι που συνεχίζουν να διοικούν την εταιρεία που ίδρυσαν, αλλά έχοντας από πίσω έναν όμιλο εύρωστο, ο οποίος με τις συνέργειες που μπορεί να επιτύχει θα τους βοηθήσει να κυνηγήσουν μεγαλύτερους στόχους σε διεθνές επίπεδο», πρόσθετε.
Μεγαλώνει το αποτύπωμα
Το τελευταίο «χτύπημα» του κ. Κορακιουάλα αφορά την απόκτηση του 51% της εταιρείας που ειδικεύεται στην κατεψυγμένη ζύμη, Ιωνική Σφολιάτα. Ενα deal σημαντικό για το αποτύπωμα του Switz Group στη χώρα μας, αφού πλέον τα ελληνικά assets του εμφανίζουν ένα ενιαίο μέγεθος με αθροιστικές πωλήσεις 130 εκατ. ευρώ, EBITDA 15 εκατ. ευρώ και περίπου 1.500 εργαζομένους.
Παράλληλα όμως η Ελλάδα έχει αποτελέσει και τη βάση για την παράλληλη ανάπτυξη του Switz Group, μέσω αντίστοιχων συμφωνιών, στην Τουρκία και την Κύπρο, όπου πλέον έχει επεκταθεί η ομπρέλα του Switz Group Europe, όπως έχει ονομαστεί το ευρωπαϊκό σκέλος. Τα assets που έχουν αποκτηθεί στις τρεις αγορές αθροίζουν πωλήσεις περίπου 220 εκατ. ευρώ και EBITDA 25 εκατ. ευρώ. «Και οι τρεις χώρες έχουν μεγάλο πολιτισμό πίσω τους, αλλά και σπουδαίο μέλλον μπροστά. Ναι, και οι τρεις χώρες έχουν αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα τις τελευταίες δεκαετίες, όμως ανακάμπτουν διότι διαθέτουν υψηλής ποιότητας πολιτισμούς που σε κάποιες περιπτώσεις διασυνδέονται. Λόγου χάρη στο φαγητό έχετε κοινή κουλτούρα, οπότε υπάρχουν πολλές ευκαιρίες και για συνέργειες», σημείωνε ο κ. Κορακιουάλα.
Νέο deal
Σύντομα, πάντως, το αποτύπωμα του Switz Group στη χώρα μας θα μεγαλώσει με νέες εξαγορές. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, επίκειται νέα επένδυση του κ. Κορακιουάλα στον χώρο της λιανικής, με επίκεντρο πάντα την αρτοποιία-ζαχαροπλαστική. Το deal είναι πολύ κοντά στην ολοκλήρωσή του και στην περίπτωση που δεν υπάρξουν εκπλήξεις τον Σεπτέμβριο αναμένεται να πέσουν οι σχετικές υπογραφές. Μάλιστα ως όχημα για το νέο deal φαίνεται ότι θα χρησιμοποιηθεί εταιρεία στην οποία το Switz Group έχει πλειοψηφικό μερίδιο.
Παράλληλα αυξάνεται και το αποτύπωμα του ομίλου στην Κύπρο. Σύμφωνα με πληροφορίες, το Switz Group προχώρησε σε δύο σημαντικά deals στα σχέδια ανάπτυξης που κάνει στην κυπριακή αγορά. Συγκεκριμένα, εξαγόρασε το πλειοψηφικό μερίδιο σε δύο αλυσίδες. Η πρώτη είναι η La Croissanterie, μια αλυσίδα από 21 καταστήματα καφέ-αρτοποιεία την οποία ξεκίνησε ο κ. Γιάννης Παπαδόπουλος. Η δεύτερη είναι ένας όμιλος εστίασης υπό τον τίτλο Amaro Group Restaurants, που δημιούργησε ο κ. Παύλος Κυριακού. Σε αυτόν εντάσσονται τα εστιατόρια «Bottega Amaro», «Aigaion House», «Riva Beach House», «Qboo Bakehouse» και το concept store «Istorja».
Το σχέδιο για την Ιωνική
Σε ό,τι αφορά την Ιωνική Σφολιάτα, ο Ινδός επιχειρηματίας θα πρέπει να περιμένει το πράσινο φως από την Επιτροπή Ανταγωνισμού προκειμένου να ξεδιπλώσει το σχέδιό του, το μεγαλύτερο έως τώρα deal που έχει κάνει επί ελληνικού εδάφους, το οποίο όμως δεν ξεπερνά σε καμία περίπτωση το όριο των 50 εκατ. ευρώ που έχει θέσει ανά εξαγορά.
Με βάση το συγκεκριμένο deal, το Switz Group θα αποκτήσει το 51% των μετοχών, λαμβάνοντας το 34% του κ. Σταύρου Νένδου, που θα αποχωρήσει από την εταιρεία, καθώς και ποσοστό 17% από τον ιδρυτή Γιώργο Πορτοκαλίδη.
Ο τελευταίος θα διατηρήσει μερίδιο 15%, ενώ μέτοχος στην εταιρεία παραμένει και ο Ομιλος Vivartia, με 34%, μέσω της Μιχαήλ Αραμπατζής ΑΒΕΕ – Ελληνική Ζύμη. Πρόκειται για έναν άκρως ενδιαφέροντα συνεταιρισμό μεταξύ του μεγαλύτερου ομίλου τροφίμων και του πιο δραστήριου ξένου επενδυτή στον χώρο της αρτοποιίας – ζαχαροπλαστικής, αν και κύκλοι του Ινδού επιχειρηματία σπεύδουν να διαψεύσουν τις προσδοκίες για την έναρξη μιας μεγαλύτερης συνεργασίας.
Τι ήταν αυτό όμως που τράβηξε το Switz Group στην Ιωνική Σφολιάτα; Κυρίως οι προοπτικές στο εξωτερικό είναι η απάντηση. Με εδραιωμένο και ισχυρό δίκτυο διανομής και πωλήσεων στη Μέση Ανατολή, το brand Filosophy που χρησιμοποιεί η Ιωνική για τα προϊόντα της στις 35 χώρες του εξωτερικού έχει μπροστά του πεδίον δόξης λαμπρόν! Σημειωτέον ότι το 2022 η Ιωνική Σφολιάτα, που παράγει προϊόντα σφολιάτας, ζύμης και αρτοποιίας, είχε κύκλο εργασιών 27,4 εκατ. ευρώ, με τις πωλήσεις στο εξωτερικό να ξεπερνούν το 30%. Τα καθαρά κέρδη ήταν 1,5 εκατ. ευρώ παρά τις πληθωριστικές πιέσεις.
Οι συμμετοχές του ομίλου στην Ελλάδα
Ολες οι προηγούμενες εξαγορές του Switz Group έχουν μικρή εξαγωγική δραστηριότητα, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των πωλήσεων προέρχεται από την Ελλάδα.
Συγκεκριμένα, ο όμιλος διατηρεί πλειοψηφικά ποσοστά στις εξής εταιρείες: την Olympic Foods (πρώτες ύλες ζαχαροπλαστικής-αρτοποιίας), που διοικείται από την κυρία Χριστίνα Μπενάκη, την CSM Bakery (νυν Artizan), που δραστηριοποιείται στις πρώτες ύλες αρτοποιίας και την τρέχει ο κ. Κώστας Μαρίνος, τους Κουλουράδες, τη γνωστή αλυσίδα με κουλούρια Θεσσαλονίκης του κ. Δημήτρη Γρίβα, την Κρητών Αρτος (παξιμάδια, κριτσίνια) του κ. Μανώλη Δαμιανάκη, ο οποίος αποχώρησε και το management έχει περάσει στους κυρίους Γιώργο Μαρούλη και Δημήτρη Γρίβα, με τον τελευταίο μάλιστα να αποκτά και μετοχική συμμετοχή, τις κάβες «Οak», τη Νewbake (παραγωγή κατεψυγμένων donuts) του κ. Βάιου Καπάταη, την εταιρεία Σαμούρη (συσκευασμένα προϊόντα ζαχαροπλαστικής για σούπερ μάρκετ), τη Frankal (χονδρική σε πρώτες ύλες ζαχαροπλαστικής-αρτοποιίας στην περιοχή της Κρήτης) και την Τroufa (προϊόντα ζαχαροπλαστικής). Επίσης, διαθέτει την εμπορική εταιρεία Switz Group Τrading και αντιπροσωπεύει στην Ελλάδα τα προϊόντα των ευρωπαϊκών εταιρειών Bridor, Europastry και Baker&Baker.
Τέλος, το Switz Group ελέγχει και το 2% της Optima Bank, η οποία δρομολογεί την εισαγωγή της στο Χρηματιστήριο. Η τελευταία, καθώς και οι κάβες «Οak» είναι οι μοναδικές συμμετοχές του ομίλου που είναι εκτός της κατηγορίας αρτοποιίας-ζαχαροπλαστικής.
«Γενικά, δεν πηγαίνουμε για μεγάλες εξαγορές. Αυτός είναι ένας χώρος όπου δραστηριοποιούνται τα funds τα οποία δεν θέλουν να μπλέξουν με μικρά deals. Και σε αυτά δεν θέλει να πάει κανείς από τα funds λόγω του “πονοκεφάλου” διαχείρισης τέτοιων συμφωνιών και εταιρειών. Αυτός, λοιπόν, είναι ο χώρος μας. Γι’ αυτό και δεν κάνουμε συμφωνίες πάνω από 50 εκατ. ευρώ. Εμείς πάλι δεν έχουμε αυτό τον “πονοκέφαλο”, διότι είμαστε μακροπρόθεσμοι επενδυτές και επίσης αφήνουμε τους ήδη υφιστάμενους μάνατζερ, οι οποίοι ξέρουν τη δουλειά, να διοικούν», ανέφερε ο κ. Κορακιουάλα σε μια προσπάθεια να εξηγήσει τη στρατηγική εξαγοράς μικρών αλλά υγιών επιχειρήσεων, με χαμηλό δανεισμό και πετυχημένο μάνατζμεντ.
Ουσιαστικά, ο ίδιος λειτουργεί ως στρατηγικός επενδυτής αφού γνωρίζει τον κλάδο και μπορεί να υποστηρίξει τις εταιρείες με κεφάλαια αλλά και με συνέργειες δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για μεγαλύτερη επέκταση. Αυτή η προσέγγιση μάλιστα αποτελεί και το «μυστικό της επιτυχίας» για τον ίδιο, όπως προσπαθούσε να εξηγήσει κατά τη δημόσια εμφάνισή του στο Φόρουμ των Δελφών. «Πρώτα απ’ όλα είναι η τύχη. Η χάρη του Θεού, η σπουδαία οικογένεια και η υποστήριξη που μπορείς να λάβεις από αυτήν. Από εκεί και έπειτα, η εμπιστοσύνη είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Αυτό είναι και το μεγάλο μάθημα που πήρα όταν ξεκινούσα στη Σαουδική Αραβία. Επρεπε να δημιουργήσω μια βάση εμπιστοσύνης στο επιχειρηματικό σύστημα που ανέπτυσσα, καθώς τότε, τη δεκαετία του ’80, δεν υπήρχε στην πραγματικότητα νομοθεσία, κάπου να βασιστείς ως ξένος επενδυτής. Αναγκαστικά έπρεπε να εμπιστευτώ το περιβάλλον μου, τον εταίρο μου. Στην πραγματικότητα, του δάνεισα το όνομα στην επιχείρηση ενώ εγώ δεν κατείχα τίποτα! Τα πάντα ήταν στο όνομά του. Οπότε έμαθα να καταλαβαίνω και να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους. Και αυτό έκανα και κάνω. Και πρέπει να σας πω ότι κατά 99% δεν με προδίδουν».
Οι συνεργασίες εξάλλου είναι πάντα αυτές που τον οδηγούν στο επόμενο βήμα της διαδρομής του. Οπως αυτή με τον κ. Ηλία Ντάβο, πρώην στέλεχος γνωστών επιχειρήσεων που θήτευσε στην Ινδία, τον άνθρωπο που ουσιαστικά τον έκανε να στρέψει το ενδιαφέρον του προς την ελληνική αγορά.
Σήμερα ο όμιλος του επιχειρηματία έχει έδρα το Ντουμπάι και δραστηριοποιείται σε τέσσερις γεωγραφικές περιοχές: Ευρώπη, Αυστραλία (η οποία όμως είναι υπό την ομπρέλα του ευρωπαϊκού σκέλους), Ινδία και Μέση Ανατολή. Στην τελευταία έχει και τη μεγαλύτερη δραστηριότητα. Εχει ετήσιο τζίρο 600 εκατ. και κέρδη EBITDA 80 εκατ. ευρώ, που αποτελούν νέο υψηλό σε μια διαρκή ανοδική πορεία 43 ετών.
«Είναι μεγάλο το ταξίδι που έχει γίνει», σημείωνε ο ίδιος επιχειρώντας με δικά του λόγια να διηγηθεί την ιστορία του. «Είμαι 67 ετών. Προέρχομαι από επιχειρηματική οικογένεια. Ο παππούς μου μετανάστευσε από ένα μικρό χωριό στη Μουμπάι. Ο πατέρας μου κατάφερε, επίσης επιχειρηματίας, να γίνει Σερίφης της Μουμπάι (σ.σ.: τιμητικός τίτλος εξουσίας που δίνεται κάθε χρόνο σε μια εξέχουσα προσωπικότητα της πόλης), γενικά ήταν άνθρωπος με μεγάλη επιρροή (σ.σ.: ο πατέρας του Φαχρουντίν Κορακιουάλα είχε ιδρύσει τον όμιλο πολυκαταστημάτων Akbarallys και εξαγόρασε τη Worli Chemical Works που αργότερα εξελίχθηκε σε μία από τις μεγαλύτερες φαρμακοβιομηχανίες της Ινδίας με το όνομα Wockhardt). Εγώ πήγα σε τεχνολογικό πανεπιστήμιο. Αργότερα, στα 23 μου, μετανάστευσα στη Σαουδική Αραβία και ξεκίνησα την καριέρα μου και τον όμιλο Switz», εξιστορούσε ο κ. Κορακιουάλα.
Το Switz Group είναι ο επενδυτικός βραχίονας της οικογένειας Κορακιουάλα στα τρόφιμα, τομέας στον οποίο δραστηριοποιείται τα τελευταία 40 χρόνια, κυρίως στις κατηγορίες της αρτοβιομηχανίας, στα αυγά, στις πρώτες ύλες ζαχαροπλαστικής, στα μπισκότα, στα κρουασάν, στις κατεψυγμένες ζύμες, καθώς και σε αλυσίδες λιανικής όπως ζαχαροπλαστεία και αρτοποιεία.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα τρόφιμα, και κυρίως η αρτοβιομηχανία, αποτελεί τον συνδετικό κρίκο όλου του κόσμου. «Είναι ένας κλάδος που ξεπερνά τα όρια των χωρών. Ολοι χρειάζονται ψωμί, όλοι τρώνε αρτοποιήματα. Το αλεύρι σίτου πραγματικά είναι δώρο Θεού για την ανθρωπότητα αν συγκρίνεις τα διαφορετικά χαρακτηριστικά που έχει με οποιονδήποτε άλλον καρπό. Τον αγαπώ πολύ αυτό τον κλάδο. Εχει ατελείωτο πεδίο και προοπτική. Είναι τόσο μεγάλη η ποικιλία των προϊόντων! Και δημιουργικός επίσης».
