Πέραν των όσων ευτράπελων έχουν συμβεί με την εκλογή του Στ. Κασσελάκη στην Προεδρεία του ΣΥΡΙΖΑ, ας δούμε το σκεπτικό -αυτό που θα λέγαμε και βαθιά ψυχή- που ξεδίπλωσε στην πρώτη συνέντευξή του σε εφημερίδα της Ν. Υόρκης (19.5.2023) και την δεύτερη, στην Αγγλόγλωσση έκδοση της Ελληνικής εφημερίδας (14.7.2023).
Ένα απόσπασμα αυτής της συνέντευξης, αναδημοσιεύει και υιοθετεί, δίνοντας μάλιστα και συμβουλές για την πραγματοποίησή του, στο Βήμα της Κυριακής (1.10.2023) σε άρθρο του, ο ομότιμος καθηγητής της Νεότερης Ιστορίας, του Πανεπιστημίου Αθηνών, κος Αντ. Λιάκος.
Τροτσκιστής στα νιάτα του ο κος Λιάκος, υποστηρικτής του Σημιτικού Πασόκ και νυν μέλος του ΣΥΡΙΖΑ.
Από τους βασικούς Θεωρητικούς της Παγκοσμιοποίησης, της αποδόμησης του έθνους κράτους και της αναθεώρησης της Ιστορίας, φυσικά από τα «Αριστερά».
Άλλωστε τα «Πάρθια» βέλη, είναι τα πιο θανατηφόρα.
Γράφει λοιπόν ο κος Κασσελάκης:
«Είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει κανείς την παγκοσμιοποίηση και την ροή του Κεφαλαίου.
Αυτό που μπορεί να κάνει η πολιτική, είναι να δημιουργήσει κατάλληλα εργαλεία και κίνητρα, καθώς και να θέσει τους κανόνες, ώστε από την δραστηριότητα του ιδιωτικού τομέα να μπορούν να ενισχυθούν κοινωνικές προτεραιότητες».
Το να υπάρξει ένα άλλο οικονομικό σύστημα χωρίς χρηματιστήρια, τράπεζες κλπ. είναι μάλλον στην σφαίρα της ουτοπίας.
Ζούμε σε Καπιταλισμό. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Το θέμα είναι να υπάρχουν ίδιοι κανόνες για όλους.
Σε αυτό πάσχει η Ελλάδα, στην οποία δεν υπάρχει υγιής ανταγωνισμός».
Ο Φέρελπις νέος, μιλάει με τη φωνή της «σιδηράς κυρίας» Θάτσερ. There is no alternative, της περίφημης ΤΙΝΑ.
Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση πέραν του Καπιταλισμού.
Τί νέο κομίζει ο κος Κασσελάκης που δεν το ενστερνίζονται τα κόμματα του λεγόμενου Συνταγματικού Τόξου, μη εξαιρουμένου και του ΣΥΡΙΖΑ και δεν εφαρμόζουν τις ίδιες πολιτικές που απορρέουν από αυτό το ιδεολογικό δόγμα;
Ένα είναι λοιπόν το σύστημα για τους Κασσελάκιδες παντός καιρού και πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Ο Καπιταλισμός και μάλιστα στην σημερινή πιο ακραία του μορφή, αυτή του Νεοφιλελευθερισμού.
Της απόλυτης κυριαρχίας του Χρηματοπιστωτικού Κεφαλαίου, της ελεύθερης ροής κεφαλαίων και των ατέλειωτων προσφυγικών ρευμάτων, της εναρμόνισης των οικονομικών, παραγωγικών, κοινωνικών και εργασιακών σχέσεων, στις κλίμακες των Χρηματιστηρίων.
Ακάθεκτος ο κος Κασσελάκης μας τονίζει, πως μέσα από την δραστηριότητα του ιδιωτικού τομέα, μπορούν να ενισχυθούν οι κοινωνικές δραστηριότητες.
Πόσο «κομψά» προβάλει ο κος Κασσελάκης την εκχώρηση των κοινωνικών υπηρεσιών (Παιδεία, Υγεία, Ασφάλιση κλπ.) στον Ιδιωτικό Τομέα!
Το πρόβλημα για τον κο Κασσελάκη είναι οι στρεβλώσεις, που δεν επιτρέπουν τον υγιή ανταγωνισμό και η Θέσπιση κανόνων που θα ισχύουν για όλους.
Εδώ πρόκειται για παραμύθι με πολλά ονόματα.
Κασσελάκης, Τσίπρας, Μητσοτάκης, Ανδρουλάκης κλπ.
Στην εποχή του μονοπωλιακού Καπιταλισμού, της σύμφυσης Τραπεζικού και Βιομηχανικού Κεφαλαίου, της πλήρους κυριαρχίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, της υπερσυγκέντρωσης των αλυσίδων παραγωγής και εφοδιασμού, σε όλο και πιο λίγες υπερεθνικές αλυσίδες, ο «Γίγας» Κασσελάκης, θα θεσπίσει κανόνες υγιούς ανταγωνισμού!
Στον Κασσελάκη και στο κάθε Κασσελάκη, αυτό το σημερινό υπερεθνικό πλέγμα επιβάλλει τους κανόνες και αυτοί με Θρησκευτική ευλάβεια τους υπηρετούν.
Ποιος δεν Θυμάται το περίφημο νταούλι του Τσίπρα που θα έκανε τις αγορές να χορεύουν;
Ακόμη ο αντίλαλός του μας ερεθίζει τα ώττα, μεταλλάσσοντας τον τυμπανιστή σε σαλτιμπάγκο, οδηγώντας τον στον εξευτελισμό και την απαξίωση.
Ο κος Τσίπρας και η κουστωδία του, το 2015 διέπραξαν την Ύβρη απέναντι στον Ελληνικό λαό και σήμερα, κάπως καθυστερημένα, επήλθε η Νέμεσις που ακούει στο όνομα Κασσελάκης.
Σιδεροκέφαλος λοιπόν, ως μυελού οστών «Σοσιαλιστής», νέος Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, κος Κασσελάκης.
Του Γ. Σιώζου
