Σε συνέντευξή της στο in.gr η Διαμάντω Μανωλάκου μας τα μπερδεύει αρκετά για να μην πούμε πολύ.
Σήμερα, μας λέει η υποψήφια του ΚΚΕ στη Β’ Πειραιώς, “οι μάχες δεν είναι με τον κατακτητή αλλά με τον εκμεταλλευτή”.
Ούτε μπορεί να διανοηθεί το ΚΚΕ ότι η μάχη είναι και με τους δύο, αφού ο “εκμεταλλευτής” είναι ταυτόχρονα και “κατακτητής” και ότι η εγχώρια ολιγαρχία είναι βαθύτατα εξαρτημένη, υποτελής, υπηρετική και υποβασταζόμενη από το ξένο παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο και τον Αμερικανονατοϊκό πολιτικοστρατιωτικό του βραχίονα, ενώ αντιστρόφως το διεθνοποιημένο κεφάλαιο μπορεί να διαχειρίζεται κατοχικά τον τόπο μας, χάρις στην υπαλληλική “ελληνική” και δη “διαπλεκόμενη ολιγαρχία”.
Δεν έφτανε, όμως, αυτό αλλά και η Διαμάντω Μανωλάκου δεν μπορούσε να μην επιστρέψει και πάλι στον τόπο του εγκλήματος, λέγοντας ότι η ρήξη με την ΕΕ “δεν είναι θέμα νομίσματος, ευρώ ή δραχμής, αλλά πολιτικής”.
Τέτοιος “έρωτας” του ΚΚΕ με το ευρώ δεν ξανάγινε. Το ΚΚΕ δεν μπορεί να καταλάβει ότι το ευρώ δεν είναι “απλό νόμισμα”, αλλά μηχανισμός άγριας μονεταριστικής νεοαποικιακής πολιτικής λιτότητας και εξαθλίωσης.
Φοβάμαι ότι το ΚΚΕ δεν μπορεί να καταλάβει, επίσης, ότι δεν υπάρχει ρήξη με την ΕΕ εφόσον διατηρείται τόσο προσφιλές του ευρώ!
Και όλα τούτα γιατί; Γιατί το ΚΚΕ δεν θέλει να αντιληφθεί με τίποτα ότι η Ελλάδα αποτελεί ένα άθλιο προτεκτοράτο των κυρίαρχων Δυτικών κέντρων και ότι επομένως πρώτος άμεσος επίκαιρος στόχος κοινωνικής απελευθέρωσης είναι η εθνική ανεξαρτησία.
Γιατί μια τέτοια παραδοχή θα τίναζε στον αέρα την «φοβική περιχαράκωση» του ΚΚΕ και τη πολιτική «νιρβάνα» του!
Κ.Μ
Οδός διαφυγής για την Ελλάδα και τους Έλληνες τα BRICS. Ας το δούμε επιτέλους.