Προς αποκατάσταση των Τούρκο-Αιγυπτιακών Σχέσεων Στα Πλαίσια Ευρύτερου Μέσο-ανατολικού Διακανονισμού;
Του Μιχαήλ Στυλιανού
Η Τουρκία επιτυγχάνει την αποκατάσταση των σχέσεών της με την Αίγυπτο, με δέσμευσή της να αποσύρει τις υπό τον έλεγχό της δυνάμεις από τα εδάφη της Συρίας, στο πλαίσιο ευρύτερου πλέγματος υποχωρήσεων και συμβιβασμών μεταξύ των χωρών και δυνάμεων που ενεπλάκησαν στην δεκαετή πολυαίμακτη αμερικανο-βρετανική επιχείρηση για τον έλεγχο της Συρίας.
Κατά τις πληροφορίες άρθρου που δημοσιεύεται στο κρατικό ρωσικό μέσο ενημέρωσης «Η Ρωσία Σήμερα», το εντυπωσιακό αυτό σύμπλεγμα διασταυρουμένων διμερών συμφωνιών επιτεύχθηκε μετά από πρόσφατες επισκέψεις και συνομιλίες κορυφής στην Μόσχα του Βασιλιά της Ιορδανίας και του Ισραηλινού υπουργού Εξωτερικών, στο Κάιρο του πρωθυπουργού του Ισραήλ και θετική παρέμβαση του Αμερικανού πρεσβευτή στον Λίβανο.
Κομβική αφετηρία αυτής την εξέλιξης εμφανίζεται η επιστροφή στην εδαφική κυριαρχία της Συρίας της επαρχίας Νταράα Αλ Μπαλάντ, η οποία υπήρξε στρατηγείο των Δυτικών μυστικών υπηρεσιών, ορμητήριο της «επανάστασης» κατά της Συριακής κοσμικής κυβέρνησης ΄Ασαντ και τελευταία κόμβος μεταφοράς του κλοπιμαίου συριακού πετρελαίου.
Το εν λόγω άρθρο, που προβάλλεται από την ρωσική ηλεκτρονική εφημερίδα, είναι της Βανέσα Μπίλλυ, ανεξάρτητης δημοσιογράφου και φωτογράφου,με μεγάλη εμπειρία στη Μέση Ανατολή και συγκεκριμένα στη Συρία, στην Αίγυπτο, στο Ιράκ και στην Παλαιστίνη, με παράλληλη κάλυψη της σύγκρουσης στην Υεμένη από το 2015. Ιδού το πλήρες κείμενό των πληροφοριών της.
Η εκστρατεία της Δύσης για την ανατροπή του Ασάντ έχει σχεδόν τελειώσει.
Το λεγόμενο λίκνο της επανάστασης κατά του Ασάντ απελευθερώθηκε.
Vanessa Beeley,RT, 18-9-21
Η συριακή σημαία στην Νταράα Αλ Μπαλάντ
Μετά από τρία χρόνια εύθραυστης κατάπαυσης του πυρός και εκστρατείας δολοφονιών «πιστών» της συριακής κυβέρνησης από ενσωματωμένες φονταμενταλιστικές ένοπλες ομάδες, η συριακή σημαία υψώθηκε για άλλη μια φορά στην Νταράα Αλ Μπαλάντ.
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης εξακολουθούν να παρουσιάζουν την εμφάνιση εξτρεμιστικών ένοπλων ομάδων στη Νταράα, νότια της Δαμασκού, ως το «λίκνο της επανάστασης» για την ανατροπή της συριακής κυβέρνησης. Η πραγματικότητα είναι ότι η Νταράα ήταν το έναυσμα που άναψαν σκληροπυρηνικοί , οι Λίβυοι μισθοφόροι, οι οποίοι είχαν εισαχθεί στην πόλη πριν από το 2011.
Από την Νταράα, οι «επαναστατικές» φλόγες που άναψε ο συνασπισμός υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και του Ισραήλ με έδρα την Ιορδανία, ο οποίος χρηματοδοτείτο από χρήματα αίματος κράτους του Κόλπου, θα κατακλύζουν τη Συρία για δέκα ολόκληρα χρόνια. Στην Νταράα, οι εξτρεμιστικές συμμορίες των Αδελφών Μουσουλμάνων, υποστηριζόμενες από τις CIA/MI6 πρωτοστάτησαν στην ενορχηστρωμένη εξέγερση, με ισχύ πολλαπλασιαζόμενη με τα όπλα της Λιβύης και τις τρομοκρατικές φατρίες και προικοδοτούμενες με αξιοπιστία από το συγκρότημα αποικιακών μέσων ενημέρωσης με αιχμή του δόρατος το BBC, το CNN και το Al Jazeera.
Προσπάθεια απορρόφησης εξτρεμιστικών στρατιωτικών σε ένοπλες ταξιαρχίες που ελέγχονται από τη Ρωσία
Το 2018, μια ανήσυχη ανακωχή μεσολάβησε από τις ρωσικές ομάδες συμφιλίωσης και οι παράνομες ένοπλες ομάδες που παρέμειναν στην Νταράα Αλ Μπαλάντ, τον κόμβο της βίαιης εξέγερσης υπό την αιγίδα των ΗΠΑ, πείστηκαν να παραδώσουν τα βαρέα όπλα τους, αλλά τους επετράπη να κρατήσουν τα ελαφρά όπλα ως μέρος της ειρηνευτικής συμφωνίας. Η Ρωσία προσπάθησε αποτελεσματικά να ελέγξει αυτές τις βάναυσες ένοπλες ομάδες απορροφώντας τις σε ρωσικές και ελεγχόμενες ένοπλες μεραρχίες. Σύμφωνα με μέσα μαζικής ενημέρωσης που ευθυγραμμίζονται με ένοπλες οργανώσεις, πρώην ηγέτης του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, ο Αχμέντ Αλ-Αούντα έλαβε τη διοίκηση της 8ης Ταξιαρχίας, “υποδιαίρεση του Ρωσικού Πέμπτου Σώματος”.
Ωστόσο, αυτός ήταν ίσως ένας εσφαλμένος υπολογισμός από τη Ρωσία στην επιθυμία της να φέρει τις μάχες στο νότιο μέτωπο σε μια γρήγορη κατάληξη.. Μια βίαιη επίθεση εξαπολύθηκε από αυτές τις εξτρεμιστικές συμμορίες που προηγουμένως συνδέονταν με τρομοκρατικές φατρίες της Αλ Κάιντα και του ISIS στη νότια περιοχή.
Από τα μέσα του 2019, ακόμη και το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που χρηματοδοτείται από την ΕΕ ανέφερε περισσότερες από 1.136 επιθέσεις και δολοφονίες που στοίχισαν τη ζωή σε 774 Σύριους, συμπεριλαμβανομένων 12 γυναικών και 22 παιδιών. Τον Ιούλιο του 2021, έχοντας αναπληρώσει το οπλοστάσιό τους με βαριά όπλα βομβάρδισαν το Εθνικό Νοσοκομείο της Νταράα, σκοτώνοντας πολίτες, συμπεριλαμβανομένου ενός παιδιού. Η παρουσία βρετανικών Ειδικών Δυνάμεων στην περιοχή ήταν μια ένδειξη ότι οι ένοπλες ομάδες εξακολουθούσαν να εκπαιδεύονται από τους Βρετανούς στη χρήση IEDs για αντικυβερνητικές επιχειρήσεις– τον Μάρτιο του 2020, ελικόπτερα Chinook της RAF με έδρα την Κύπρο αγωνίστηκαν για να σώσουν έναν στρατιώτη των ειδικών δυνάμεων που τραυματίστηκε σε έκρηξη αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού «βαθιά μέσα στην εμπόλεμη ζώνη» στη νότια Συρία.
Συνάντησα τον Adham Alkarad,διοικητή του Τμήματος Μηχανικών και Πυραύλων , τον Σεπτέμβριο του 2018 μετά από μια επικίνδυνη επίσκεψη στην Daraa, ενώ το μελάνι δεν ήταν ακόμη στεγνό στη συμφωνία με τη μεσολάβηση της Ρωσίας. Ο Alkarad με εξέλαβε ως Βρετανό δημοσιογράφο, υποθέτοντας ότι συμμεριζόμαστε τον σκοπό, και με ενημέρωσε ότι δεν θα συνθηκολογούσαν ποτέ και ότι, ακόμη και με ελαφρά όπλα, θα συνεχίσουν τη βίαιη σταυροφορία τους που υποστηρίζεται από τον συνασπισμό των ΗΠΑ για να ανατρέψουν τη συριακή κυβέρνηση και να εξαλείψουν τους “νομιμόφρονες” που καταδίκασαν την παρουσία της ένοπλης οργάνωσης στην Νταράα.
Ο Alkarad μου είπε τότε ότι οι διαμαρτυρίες θα συνεχιστούν και ότι θα επικοινωνήσει απευθείας με το BBC και το CNN για να αποσπάσει την κάλυψη και την υποστήριξή τους. Ο Αλκάραντ σχεδίασε τον πύραυλο Ομάρ 500 κιλών που προκάλεσε τρομακτικές ζημιές σε πολιτικές υποδομές και στρατιωτικούς στόχους κατά τη διάρκεια της βασιλείας του τρόμου στην Νταράα. Ο Αλκάραντ δολοφονήθηκε ο ίδιος από άγνωστους ένοπλους τον Οκτώβριο του 2020.
Η Δαμασκός χάνει την υπομονή της με τον ένοπλο εξτρεμισμό και ανακτά τον έλεγχο της Νταράα Αλ Μπαλάντ
Μετά από μήνες διαπραγματεύσεων, πολιορκίας και στρατιωτικών συγκρούσεων μεταξύ της Δαμασκού και των ένοπλων ομάδων στην Νταράα, επιτεύχθηκε τελική κατάπαυση του πυρός στις 31 Αυγούστου, με τη Ρωσία να αναλαμβάνει λιγότερο εξέχοντα ρόλο στη διευθέτηση. Μια εβδομάδα πριν από την επίτευξη αυτής της συμφωνίας, ο βασιλιάς Αμπντουλάχ Β ́ της Ιορδανίας είχε συναντηθεί με τον Πρόεδρο Πούτιν στη Μόσχα για να δώσει προτεραιότητα στην επίλυση των ζητημάτων ασφάλειας της Νταράα.
Στις 9 Σεπτεμβρίου, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ εξήγησε τη συμφωνία που μεσολάβησε για την επίλυση των εντάσεων στην επαρχία Νταράα. Είναι ενδιαφέρον το ότι η εξήγηση αυτή δόθηκε κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Ισραηλινό Υπουργό Εξωτερικών, Yair Lapid. Η αρχική ρωσική συμφωνία του 2018 με τις ένοπλες ομάδες είχε προσφέρει στο Ισραήλ εγγυήσεις ότι το Ιράν και η Χεζμπολάχ θα κρατηθούν σε ασφαλή απόσταση από τα ισραηλινά σύνορα με τη Συρία.
Ο Λαβρόφ ανακοίνωσε ουσιαστικά ότι η επαρχία θα παραδοθεί πίσω στις νόμιμες δυνάμεις του Συριακού Αραβικού Στρατού και ότι οι εξτρεμιστές μαχητές θα πρέπει να παραδώσουν και πάλι τα βαριά όπλα τους. Οι διαπραγματεύσεις ήταν σε εξέλιξη σχετικά με τον προορισμό αποχώρησης για τις ένοπλες ομάδες, καθώς η παραμονή τους στην Νταράα ήταν «απίθανη».
Αυτό είναι ένα πλήγμα για το Ισραήλ, του οποίου οι συνεχιζόμενες παραβιάσεις του εναέριου χώρου του Λιβάνου και η παράνομη επίθεση κατά της Συρίας έχουν σε μεγάλο βαθμό ανεμπόδιστη από αντίποινα ένοπλη αντίδραση και ελάχιστα αναφέρονται από τα ελεγχόμενα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Αυτό μπορεί να αλλάξει με τη Δαμασκό πίσω στο νότιο κάθισμα οδήγησης και τη μετατόπιση της εξουσίας που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ανοίξει την πόρτα σε μια στρατιωτική παρουσία του Ιράν και της Χεζμπολάχ πιο κοντά στα σύνορα Ισραήλ/Συρίας ως αποτρεπτικό μέσο κατά των ισραηλινών επιδρομών.
Στρατιώτες του Συριακού Αραβικού Στρατού, 15η Μεραρχία, στην Νταράα Αλ Μπαλάντ.
Βεβαίως, όταν μπήκα στο Daraa Al Balad στις 12 Σεπτεμβρίου, είδαμε ρωσικές και συριακές σημαίες να κυματίζουν δίπλα-δίπλα, αλλά στην ίδια την πλατεία ήταν η συριακή σημαία που υπερηφανευόταν για τη θέση της. Από τις συζητήσεις που είχα με τους πολίτες, ήταν σαφές ότι η «ειρήνη» ήταν ακόμα ωμή και ασταθής. Σύροι στρατιώτες της 15ης Μεραρχίας μου μίλησαν για τις προοπτικές διαρκούς επίλυσης και ήταν αισιόδοξοι. Μια αναζωπύρωση μεταξύ των μελών ένοπλων ομάδων και των Σύρων στρατιωτών εξουδετερώθηκε με σεβασμό όσο ήμασταν εκεί. Τα παιδιά που μίλησα μου είπαν ότι χάρηκαν που επιτέλους επέστρεψαν στο σχολείο. Είναι πολύ νωρίς για να προβλέψουμε την έκβαση αυτής της συμφωνίας, αλλά είναι σαφές ότι δεν θα υπάρξει συμβιβασμός σχετικά με την Νταράα και τη γύρω ύπαιθρο υπό τον έλεγχο της Δαμασκού και του συριακού στρατού μέχρι να αποκατασταθεί πλήρως η ειρήνη και να εξομαλυνθούν οι σχέσεις μεταξύ κράτους και πολιτών.
Τι σημαίνει αυτή η αλλαγή εξουσίας για τη Δαμασκό και τον Συνασπισμό των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ;
Είναι σημαντικό να επανεξετάσουμε τα γεγονότα της Νταράα στο πλαίσιο των αναδυόμενων γεωπολιτικών συμμαχιών και παραχωρήσεων, προκειμένου να κατανοήσουμε τη σημασία αυτού που μόλις συνέβη στη νότια Συρία.
Στις 13 Σεπτεμβρίου, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Naftali Bennet, επισκέφθηκε την Αίγυπτο για πρώτη φορά εδώ και μια δεκαετία, δήθεν για να συζητήσει τις σχέσεις Ισραήλ/Παλαιστίνης με τον Πρόεδρο Αμπντέλ Φατάχ Αλ-Σίσι. Η Αίγυπτος κινείται προς την εξομάλυνση των σχέσεων με την Τουρκία, τεταμένη από την ανατροπή του ανθρώπου των Αδελφών Μουσουλμάνων στο Κάιρο, προέδρου Μοχάμεντ Μούρσι, το 2013. Ο Γενικός Πρόξενος της Αιγύπτου στη Δαμασκό δήλωσε ότι προϋποθέσεις για πλήρη αποκατάσταση των διμερών σχέσεων Αιγύπτου-Τουρκίας είναι η αποχώρηση της Τουρκίας από το συριακό έδαφος.
Ίσως η πιο σημαντική παραχώρηση προς τη Δαμασκό μετά την Νταράα έγινε από τις ίδιες τις ΗΠΑ. Σε απεγνωσμένη προσπάθεια να αποφύγει την ανακήρυξη του Χεζμπολάχ ως προστάτη του λιβανέζικου λαού, αφού εξασφάλισε προμήθειες πετρελαίου από το Ιράν μέσω Συρίας, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Λίβανο παρενέβη για να άρει εν μέρει τις κυρώσεις κατά της Συρίας, προκειμένου να διευκολυνθεί η μεταφορά φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας από την Αίγυπτο στο Λίβανο μέσω αγωγών μεταξύ Ιορδανίας και νότιας Συρίας. Τμήματα των αγωγών στη Συρία χρήζουν επισκευής καθώς διασχίζουν την Νταράα προς τη Χομς και στη συνέχεια προς την Τρίπολη του βόρειου Λιβάνου.
Αυτό όχι μόνο μας πληροφορεί γιατί η Νταράα ήταν ζωτικής σημασίας για τα σχέδια των ΗΠΑ για την ενέργεια και την κλοπή ενεργειακών πόρων στη Συρία, αλλά μας δείχνει επίσης τις πληροφορίες των κινήσεων της Δαμασκού για την ασφάλεια της Νταράα σε αυτό το κομβικό σημείο του περιφερειακού παιχνιδιού σκακιού. Οι ΗΠΑ εξαναγκάστηκαν από ένα έθνος που για δέκα χρόνια αντιστάθηκε στη στρατιωτική επέμβαση τους και από τους πιο σταθερούς συμμάχους της Συρίας στον Λίβανο.
Η Ιορδανία προσπαθεί εδώ και αρκετό καιρό να απελευθερωθεί από τις αποικιακές αλυσίδες της και να εξομαλύνει τις εμπορικές σχέσεις με τη γειτονική Συρία. Η ανακάλυψη πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2021, όταν η Συρία συμπεριλήφθηκε σε τετραμερή συνάντηση που διοργανώθηκε από την Ιορδανία, συμπεριλαμβανομένου του Λιβάνου και της Αιγύπτου, για να επικεντρωθεί στην υλικοτεχνική υποστήριξη του αιγυπτιακού εφοδιασμού φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας στον στερημένο από ενέργεια Λίβανο. Αυτή ήταν η πρώτη επίσκεψη Σύρων αξιωματούχων στην Ιορδανία από το 2011- την έναρξη του βρώμικου πολέμου της CIA/MI6 κατά της Συρίας.
Το τελικό πλήγμα για τον Συνασπισμό των ΗΠΑ και τα νεαο-αποικιακά σχέδια Ισραήλ/Τουρκίας στη Συρία ήρθε με τον Πρόεδρο Ασάντ στη σύνοδο κορυφής με τον Πρόεδρο Πούτιν στις 16 Σεπτεμβρίου στη Μόσχα. Κατά τη διάρκεια κλειστής συνεδρίασης διάρκειας 90 λεπτών, οι δύο ηγέτες συζήτησαν στρατιωτικές, πολιτικές και οικονομικές προτεραιότητες που περιελάμβαναν την επιστροφή της επαρχίας Νταράα στον έλεγχο του συριακού κράτους και την πιθανή πλήρη και τελική απελευθέρωση του Ιντλίμπ στα βορειοδυτικά από την τουρκική άμεση και δι’ αντιπροσώπων τρομοκρατική κατοχή.
Αυτή η σύνοδος κορυφής, καθώς και το συριακό/ρωσικό χτύπημα κατά τόσο της τουρκικής όσο και της αμερικανικής παράνομης κατοχής και προσάρτησης συριακού εδάφους, δεν αποτελεί καλό οιωνό για ένα σχέδιο κράτους μέλους του ΝΑΤΟ για αλλαγή αλλαγή ξένου καθεστώτος, το οποίο αποδείχθηκε, από την έναρξή του το 2011, μια δαπανηρή, εξευτελιστική αποτυχία.
Οι συνέπειες της λύσης για την Ντάραα θα είναι εκτεταμένες για το Ισραήλ, την Τουρκία και το σχέδιο CIA/MI6 για τον έλεγχο του κεντρικού οικονομικού κόμβου της Συρίας στη Μέση Ανατολή. Η Δαμασκός, η Ρωσία, το Ιράν και το Εζμπολά έχουν ανατρέψει τα σχέδια των εχθρών τους, παρά τις πιέσεις που δέχεται η Συρία από τον πολυπλόκαμο πόλεμο που διεξάγεται εναντίον της εδώ και δέκα χρόνια. Και μένει να δούμε πώς ο Συνασπισμός των ΗΠΑ θα προσπαθήσει να οπισθοχωρήσει από αυτή την επαίσχυντη ήττα και να αποφύγει να παραδεχτεί ότι αναγκάστηκε να κάνει το πρώτο βήμα για την εξομάλυνση των σχέσεων με τον πρόεδρο Ασάντ.
