Tα μέλη της Ε.Ε τρέπονται σε φυγή μετά το Brexit

630
Tα μέλη της Ε.Ε τρέπονται σε φυγή

    Alexandre Lemoine,Observateur Continental, Comite Valmy,

Μετάφραση:Μ.Στυλιανού

H Ισπανία απειλεί να αποσυρθεί από τη Συνθήκη για τον Χάρτη Ενέργειας, ενώ η Oλλανδία  αναρωτιέται για το νόημα της παρουσίας της στην ΕΕ.

Το αίσθημα αμοιβαίου εκνευρισμού μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ γίνεται όλο και πιο αισθητό. Η βρετανική εφημερίδα Daily Express δημοσίευσε πρόσφατα ένα άρθρο με εύγλωττο τίτλο: «Η ενότητα των Βρυξελλών σε κομμάτια: Η Ισπανία απειλεί να αποσυρθεί από τη συνθήκη εν μέσω αυξανόμενης εξέγερσης στην ΕΕ»

Οι νέες διαφορές περιστρέφονται γύρω από τη Συνθήκη για τον Χάρτη Ενέργειας που υπεγράφη το Δεκέμβριο του 1994. Ο χάρτης αυτός εγκρίθηκε ως πολιτική δήλωση το 1991 και τρία χρόνια αργότερα προστέθηκε σε αυτόν ένα έγγραφο που προβλέπει μια σειρά συγκεκριμένων δεσμεύσεων. Ειδικότερα, την συνεργασία μεταξύ των χωρών της Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης στον τομέα της ενέργειας. Η Συνθήκη ζητούσε συγκεκριμένους μηχανισμούς συνεργασίας, ιδίως την προστασία των επενδύσεων στον ενεργειακό τομέα.

Σήμερα, οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης, η μία μετά την άλλη, βασίζονται στην ανάπτυξη της πράσινης ενέργειας. Τα έργα στον τομέα αυτό περιλαμβάνουν τη σταδιακή μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα και, ως εκ τούτου, την εγκατάλειψη των υδρογονανθράκων. Τα σχέδια αυτά επηρεάζουν τα συμφέροντα των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης: Πολωνίας Ουγγαρίας Σλοβακίας Τσεχικής Δημοκρατίας και Ρουμανίας. Τα      μέλη της ΕΕ δεν διαθέτουν τις υποδομές εναλλακτικής ενέργειας ή τα κονδύλια για την ανάπτυξή της. Η οικονομία τους  είναι προσανατολισμένη στην χρήση υδρογονανθράκων: φυσικό αέριο και άνθρακα.

Έτσι, η Ανατολική Ευρώπη έχει οργανώσει μια “σιωπηλή εξέγερση” στην ΕΕ, επικαλούμενη τους όρους της Συνθήκης για τον Χάρτη Ενέργειας και καλώντας τις Βρυξέλλες είτε να επιβραδύνουν τη διέλευση των “πράσινων σιδηροτροχιών” είτε να αποζημιώσουν τα πιθανά θύματα για όλες τις απώλειες,

Εκεί επαναστάτησε η Μαδρίτη καλώντας τους ηγέτες της ΕΕ να αποσυρθούν από την παλαιά ενεργειακή συνθήκη.  « Η Ισπανία φιλοδοξεί να συμμορφωθεί πλήρως με τους όρους της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα και, εάν όχι, υπόσχεται να αποσυρθεί από τη Συνθήκη», έγραψε στο Tουίτερ η Τερέζα Ριμπέρα, υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος της Ισπανίας.

Σε συνέντευξη στα Ευρωπαϊκά ΜΜΕ, η υπουργός εξήγησε ότι δεν πιστεύει στην επιτυχία των διαπραγματεύσεων για το ενεργειακό ζήτημα. Η Ισπανία δίνει στις Βρυξέλλες προθεσμία μέχρι το τέλος του έτους για να προβληματιστούν.

Η  αντιπαράθεση σχετικά με τις προοπτικές για την ανάπτυξη της πράσινης ενέργειας απέχει πολύ από του να είναι η μόνη σύγκρουση που διχάζει τη Δυτική και Ανατολική Ευρώπη. Η Ισπανία απαίτησε πριν από λίγους μήνες να θεσπιστεί  ποσόστωση για την κατανομή των μεταναστών από την Ασία και την Αφρική μεταξύ των διαφόρων χωρών της ΕΕ. Επί του παρόντος, το κύριο βάρος της υποδοχής μεταναστών και προσφύγων βαρύνει την Ιταλία, την Ισπανία, την Ελλάδα και τη Μάλτα. Ταυτόχρονα, οι χώρες της Ανατολικής και Βόρειας Ευρώπης αρνούνται να υποδεχτούν μετανάστες. Σε αυτό το θέμα δεν θα καταστεί δυνατόν να βρεθεί κοινό έδαφος.

Η νέα Ευρώπη κέρδισε πρόσφατα μια νίκη σε μια άλλη μεγάλη σύγκρουση, ιδίως κατά της Ολλανδίας. Στο τέλος του 2020, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε τον προϋπολογισμό της ΕΕ για τα επόμενα επτά χρόνια. Αυτό το έγγραφο προβλέπει διάφορα μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας του κορονοϊού. Η Δυτική Ευρώπη απαίτησε να συνδεθεί η κατανομή των κονδυλίων της ΕΕ με την προώθηση των «ευρωπαϊκών αξιών» και ιδίως της προπαγάνδας των σεξουαλικών παρεκκλίσεων.  Ωστόσο, η Βαρσοβία και η Βουδαπέστη υποσχέθηκαν να ασκήσουν βέτο στον προϋπολογισμό της ΕΕ εάν δεν αποσυρθεί αυτή η προϋπόθεση. Αυτό επέβαλε την αναζήτηση συμβιβασμού και ο προϋπολογισμός της ΕΕ για την περίοδο 2021-2027 εγκρίθηκε με προσαρμογή στην θέση της Πολωνίας και της Ουγγαρίας.

Αυτός ο συμβιβασμός προκάλεσε κυρίως την οργή της Ολλανδίας γεγονός που ήγειρε το ενδεχόμενο αποχώρησής της από την ΕΕ. Οι ολλανδικές αρχές αποδοκιμάζουν τόσο την άρνηση επιβολής “φιλελεύθερων αξιών” στην Ανατολική Ευρώπη όσο και την οικονομία στα προγράμματα ψηφιοποίησης. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, τα τελευταία χρόνια το 56% του ολλανδικού λαού υποστηρίζει την ιδέα της αποχώρησης από την ΕΕ.

Σημειώθηκε επίσης σημαντική αύξηση της επιρροής των ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων στη Γαλλία, την Ιταλία και άλλες χώρες της ΕΕ. Μετά την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου, τα μέλη της ΕΕ άρχισαν να  τρέπονται σε φυγή.

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας