Η στεγαστική κρίση συνεχίζεται και μάλιστα βαθαίνει ολοένα και περισσότερο στη χώρα μας, με τα αίτιά της να αποκαλύπτονται με το πέρας του χρόνου και το πρόβλημα με τα ακίνητα και τα ενοίκια να αποκτά ονοματεπώνυμο.
Την ίδια στιγμή, λοιπόν, που οι τιμές των ακινήτων βρίσκονται μια ανάσα μακριά από το ιστορικό υψηλό που είχαν καταγράψει το μακρινό 2007, τα στοιχεία καταδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίον συνετελέσθη η όξυνση του προβλήματος.
Οι μισθοί, τα ακίνητα και τα γερμανικά πυρά κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη
Ειδικότερα, ενώ ο μέσος μισθός αυξήθηκε κατά 19% από το 2020 μέχρι σήμερα (1.050 ευρώ ήταν το 2020, 1.250 σήμερα), οι τιμές των ακινήτων αυξήθηκαν από 35% μέχρι και 40%. Έτσι, την τελευταία 4ετία, οι πολίτες στη χώρα μας δεν ήταν δυνατόν να εξοικονομήσουν χρήματα για στέγαση – κάτι που σίγουρα δεν μπορούν και τώρα. Η γερμανική Handelsblatt, εν τω μεταξύ, εξαπολύει με δημοσίευμά της ευθείες βολές προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη για την επιλογή της να επιταχύνει και διευρύνει την πρακτική της golden visa προς πολίτες χωρών εκτός ΕΕ που αγοράζουν ακίνητα στην Ελλάδα.
Πέρυσι, όπως αναφέρει σε αυτό, εκδόθηκαν 4.231 άδειες σε επενδυτές, που απέκτησαν ακίνητα στην Ελλάδα, με την μερίδα του λέοντος αυτών των επενδύσεων να κατευθύνεται στην Αττική και την περιοχή της πρωτεύουσας. Συνολικά, το 2023 εκτιμάται ότι 7% των συνολικών συναλλαγών ακινήτων στην Ελλάδα αφορούσε κάποια golden visa.
Ενοίκια: Ως και κατά 56% πάνω στην Αττική
Είναι η ίδια περιοχή που όπως αναφέρει η γερμανική εφημερίδα παρουσιάζει εκρηκτική αύξηση στο κόστος στέγασης. «Σύμφωνα με υπολογισμούς της Τράπεζας της Ελλάδας, οι τιμές των διαμερισμάτων στην Αττική έχουν αυξηθεί κατά 71% από το 2017. Τα ενοίκια έχουν αυξηθεί έως και 56% τα τελευταία πέντε χρόνια. Σύμφωνα με μελέτη, αυτή τη στιγμή υπάρχει έλλειψη 212.000 διαμερισμάτων στην Ελλάδα».
Το δημοσίευμα «στοχοποιεί» κυρίως τις επενδύσεις από την Κίνα, που αποτελούν το 61% των golden visa στην Ελλάδα, δεκαπλάσιες από την δεύτερη Τουρκία.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συμμετέχει σε μία πρακτική που διεθνώς στοχοποιείται ως μετατροπή του δικαιώματος διαμονής σε χώρα της ΕΕ σε ένα «είδος πολυτελείας για τους πλούσιους που μπορεί να αγοραστεί», ενώ ταυτόχρονα «ευνοεί το ξέπλυμα χρήματος» αναφέρει η Handelsblatt.
Καυτηριάζεται επίσης ο ρόλος που παίζουν στην έκρηξη του κόστους στέγασης οι βραχυπρόθεσμες μισθώσεις, οι οποίες εμπλέκουν περίπου 170.000 διαμερίσματα.