Τι έκανες στον πόλεμο (της Ουκρανίας) Θανάση;
Κι έτσι ,εξ απαλών ονύχων , έμαθα κάτι που σε όλο το εύρος του το κατάλαβα πολύ αργότερα.
Την αξία του Φόβου στη διακυβέρνηση των κοινωνιών – άλλωστε ο Φόβος και η Βία είναι οι θεότητες που συνοδεύουν τον Προμηθέα στα Δεσμά του κατ΄ εντολήν του Δία.
Η διάχυση και η διαχείριση του Φόβου σημαδεύει και την εποχή μας. Παλιότερα τον φόβο σε μια κοινωνία διέχεαν τα Τάγματα Εφόδου, η Ιερά Εξέταση ή οι Δίκες της Μόσχας, σήμερα τον Φόβο διαχέουν επιδημίες όπως του Covid, τα δάνεια , τα χρέη, οι τράπεζες, οι πλειστηριασμοί και άλλα συναφή παρόμοια που διαχειρίζονται εξουσίες αποξενωμένες απ΄ τους λαούς ,αποστεωμένες και μοχθηρές Γραφειοκρατείες καιώς και το νεκραναστημένο Στρατιωτικοβιομηχανικό Σύμπλεγμα (πάντα πολεμοκάπηλο, πλην όμως τώρα με νέα ορμή).
Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα όταν οι διαχειριστές του Φόβου κινούνται σε επίπεδο Κάγιας Κάλας ή Ούρσουλα φον ντερ Ράϊχ ή Πιπίνου Μακρόν του Βραχύ.
Εκτός όμως απ΄ αυτήν την τραγική πλευρά της Ιστορίας, υπάρχει πάντα η κωμική.
Στην οποία εμείς, δηλαδή η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ανήκουμε αριστίνδην.
Αίφνης ο Δένδιας εγκαινιάζοντας το Μνημείο Πεσόντων στους πολέμους του έθνους, θυμήθηκε και διάλεξε να αναφερθεί στους Έλληνες στρατιώτες που έπεσαν…στην Ουκρανία!
Η ιστορία είναι γνωστή (αν και όχι ευρέως πια) και αφορά στο Εκστρατευτικό Σώμα 23.000 Ελλήνων που η κυβέρνηση Βενιζέλου απέστειλε το 1919 στην Ουκρανία για να πολεμήσουν κατά των Μπολσεβίκων χάριν της Αντάντ ,εκ των οποίων 3.500 έπεσαν, τραυματίσθηκαν ή αγνοούνται , πριν αυτό το Εκστρατευτικό Σώμα αποχωρήσει κακήν-κακώς από τις στέπες.
Τώρα, τι στην ευχή συνειρμό έκανε ο Δένδιας με την Ουκρανία τότε και τώρα και ,κυρίως, με την αποστολή Ελλήνων στρατιωτικών εκεί, ο Θεός και η ψυχή του…
