Κατά 35% έχουν αυξηθεί τα ενοίκια την τελευταία 5ετία με ένα διαμέρισμα 100 τ.μ. να κοστίζει πλέον κατά μέσον όρο 1.023 ευρώ τον μήνα, έναντι 757 ευρώ το 2020.
Η μέση ζητούμενη τιμή ενοικίασης έχει ανέλθει στα 10,23 ευρώ ανά τ.μ. από 7,57 ευρώ το τρίτο τρίμηνο του 2020, με αποτέλεσμα η εύρεση οικονομικά προσιτής κατοικίας να καθίσταται ολοένα και πιο δύσκολη.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ολοένα και περισσότεροι υποψήφιοι ενοικιαστές στρέφονται σε μικρότερες επιφάνειες προκειμένου να περιορίσουν τη δαπάνη στέγασης.
Η πίεση που ασκείται στη ζήτηση για διαμερίσματα 70-80 τ.μ. είναι πλέον εμφανής, καθώς πρόκειται για τις κατοικίες που θεωρούνται ιδανικές για μικρές οικογένειες και ταυτόχρονα ακόμη προσιτές για ένα ευρύ φάσμα νοικοκυριών.
Ωστόσο, η προσφορά τέτοιων ακινήτων σε αξιοπρεπή κατάσταση έχει μειωθεί αισθητά, καθώς η συνολική άνοδος των ενοικίων ωθεί όλο και περισσότερους ιδιοκτήτες να αναζητούν υψηλότερες αποδόσεις.
Την ίδια στιγμή, ιδιαίτερα ανησυχητικό θεωρείται το γεγονός ότι οι μεγαλύτερες αυξήσεις παρατηρούνται στις μέχρι πρότινος πιο προσιτές περιοχές.
Στα προάστια του Πειραιά και στο Υπόλοιπο της Αττικής η άνοδος των τιμών αγγίζει το 44%, με τις μέσες τιμές να διαμορφώνονται στα 8,65 και 9,33 ευρώ ανά τ.μ. αντίστοιχα.
Ανάλογη εικόνα παρουσιάζουν τόσο τα ανατολικά προάστια, όπου η αύξηση φτάνει το 39,5% με τιμή στα 9 ευρώ ανά τ.μ., όσο και τα δυτικά προάστια που αγγίζουν πλέον τα 8,9 ευρώ ανά τ.μ.
Παρά τις προσπάθειες της πολιτείας να μετριάσει τις πιέσεις μέσω φοροελαφρύνσεων που τίθενται σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου, αλλά και των ενισχύσεων όπως το ετήσιο επίδομα ενοικίου έως 800 ευρώ που άρχισε ήδη να διανέμεται στους δικαιούχους, η συνολική εικόνα δεν δείχνει σημάδια ουσιαστικής αποκλιμάκωσης.
Η Eurostat καταγράφει μεν αύξηση 22,3% στο πραγματικό κατά κεφαλήν διαθέσιμο εισόδημα από το 2019 έως το 2024, ωστόσο η άνοδος αυτή υπολείπεται σημαντικά των αυξήσεων στα ενοίκια, αφήνοντας τους ενοικιαστές εκτεθειμένους.
Ειδικοί της αγοράς ακινήτων επισημαίνουν ότι η κρίση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με επιδόματα ή φορολογικές παρεμβάσεις, αλλά απαιτεί μια νέα, ολοκληρωμένη κοινωνική στεγαστική πολιτική. Ευρωπαϊκές χώρες ήδη εφαρμόζουν μέτρα όπως πλαφόν αναπροσαρμογών, point system που συνδέει τιμές με ποιότητα και τοποθεσία, και μαζική παραγωγή κοινωνικών κατοικιών.