Μαριάννα Γεωργαντή
Σύμφωνα με την Eurostat, το ενοίκιο θα πρέπει να αντιστοιχεί στο 30% του μισθού μας. Σε ποιον πλανήτη; Το 74,6% των ενοικιαστών στην Ελλάδα δαπανούν πάνω από το 40% του εισοδήματος τους για το ενοίκιο. Δεύτερη στη λίστα η Βουλγαρία με 48,3%. Με τον μέσο όρο στην Ευρώπη να κυμαίνεται στο 21,2%.
Μέσα σε ένα χρόνο, διψήφια είναι η αύξηση τους, όπου στον Πειραιά ξεπερνάει το 17%. Στην συγκεκριμένη περιοχή ένα σπίτι 70τμ αγγίζει τα 700€. Σκεφτείτε πως στο ποσό δεν συμπεριλαμβάνεται το νερό, το ρεύμα και τα κοινόχρηστα. Αναρωτιέμαι πως μια οικογένεια με δυο παιδιά τα βγάζει πέρα.
Αν ψάχνουμε για σπίτι με δύο υπνοδωμάτια στα βόρεια προάστια, το 95,80% των διαθεσίμων, ξεπερνούν τα 800€ το μήνα. Στο κέντρο της Αθήνας, το 66.37% των διαμερισμάτων, αγγίζουν τα 700€ μηνιαίως. Στα δυτικά προάστια πλέον, το 47.03% των κατοικιών μπορούν να ενοικιαστούν. Το αντίτιμο κυμαίνεται στα 700€ το μήνα. Το ίδιο χρηματικό ποσό εντοπίζεται στον Πειραιά και στην υπόλοιπη Αττική. Στην πρώτη περιοχή βέβαια, η διαθεσιμότητα βρίσκεται περίπου στο 60%, ενώ στην δεύτερη στο 71%.
Με λαβύρινθο θα μπορούσε να παρομοιαστεί, η αναζήτηση στέγης για ένα άτομο. Όποιος ενδιαφέρεται για ακίνητο κάτω των 50 τετραγωνικών, θα δυσκολευτεί. Στο κέντρο της Αθήνας, αν η τσέπη μας φτάνει μέχρι και τα 300€, θα έχουμε στην λίστα μας, μόλις το 2.89%. Αν είμαστε πρόθυμοι να βάλουμε ακόμη 50 €, το ποσοστό θα αυξηθεί κατά 4%. Αν πάλι μπορέσουμε να διαθέσουμε έως 400 € το μήνα, θα δούμε ποσοστό διαθεσιμότητας ακινήτων στο 14%. Ενώ αν βάλουμε το χέρι βαθιά στο πορτοφόλι και καταφέρουμε να μαζέψουμε 500€ κάθε μήνα, θα έχουμε τη δυνατότητα να κυκλώσουμε στην εφημερίδα περισσότερα σπίτια. Το 48% των διαθεσίμων ακινήτων στο κέντρο της Αθήνας νοικιάζονται άνω των 500€.
Τα ακίνητα που απευθύνονται στους νέους, τα τελευταία έξι χρόνια, έχουν αυξηθεί από 53% έως 63%. Εκείνα που είναι κατάλληλα για οικογένειες, έχουν σημειώσει αύξηση έως 52%.
Πλέον ένα στα δύο νοικοκυριά στην χώρα μας, οφείλει το ενοίκιο ή την δόση του στεγαστικού δανείου. Σε παλιότερη έρευνα, θυμάμαι ότι συμπολίτες μας, έβγαζαν από τις προτεραιότητες τους την επίσκεψη στο γιατρό για να κάνουν οικονομία. Μέσα στο χρόνο σέρνεται η ακρίβεια, κατρακυλώντας τα όνειρα των ανθρώπων, κάνοντας τους να συμβιβάζονται με μικρότερους στόχους. Αν δεν υπάρχει ισορροπία στην τραμπάλα, το μέλλον όλων θα παρομοιάζεται με το χρώμα των σημαιών, στα τρακτέρ των αγροτών.
