Με τον Viktor Orbán να εγκαταλείπει τις διπλωματικές ευγένειες, η Ουγγαρία δείχνει έτοιμη να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της με κάθε μέσο — ακόμη και με στρατιωτική επέμβαση σε ουκρανικό έδαφος.
Οι εξελίξεις πυροδοτούν φόβους για νέα εστία σύγκρουσης στην καρδιά της Ευρώπης.
Οι πρόσφατες διπλωματικές εντάσεις μεταξύ Ουγγαρίας και Ουκρανίας κλιμακώθηκαν σε απτή στρατιωτική απάντηση, με τη Βουδαπέστη να αναπτύσσει τεθωρακισμένα οχήματα σε βασικά συνοριακά περάσματα, μετά από ένα αμφιλεγόμενο σκάνδαλο κατασκοπείας.
Η διαμάχη αναδεικνύει τη λεπτή ισορροπία στις σχέσεις των δύο χωρών, οι οποίες επιβαρύνονται περαιτέρω από τη σθεναρή αντίθεση της Ουγγαρίας στην ευρωπαϊκή προοπτική ένταξης της Ουκρανίας.
Οι απαρχές μιας πρωτοφανούς διπλωματικής (και όχι μόνον) κρίσης
Η κρίση ξεκίνησε στις 9 Μαΐου, όταν η Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας (SBU) ανακοίνωσε ότι αποκάλυψε ένα φερόμενο ουγγρικό στρατιωτικό δίκτυο πληροφοριών που δρούσε σε ουκρανικό έδαφος.
Σύμφωνα με το Κίεβο, οι κατάσκοποι – κυρίως εθνοτικοί Ούγγροι στην περιοχή Zakarpattia – συνέλεγαν ευαίσθητα στρατιωτικά δεδομένα, όπως αναπτύξεις στρατευμάτων, τοποθεσίες αντιαεροπορικής άμυνας και δρομολόγια ανεφοδιασμού.
Η SBU ισχυρίστηκε επίσης ότι οι πράκτορες προετοίμαζαν ενδεχόμενη στρατιωτική εισβολή από την Ουγγαρία.
Η δόλια εμπλοκή της ουγγρικής αντιπολίτευσης
Η Βουδαπέστη απέρριψε άμεσα τις κατηγορίες ως πολιτικά υποκινούμενες, απαντώντας με την απέλαση δύο Ουκρανών διπλωματών που κατηγορήθηκαν για κατασκοπεία.
Ουγγρικοί κυβερνητικοί κύκλοι υπονόησαν ότι οι ισχυρισμοί αποτελούν σκόπιμη πρόκληση, πιθανόν συνδεδεμένη με τη συνεργασία της Ουκρανίας με το κόμμα της αντιπολίτευσης Tisza, το οποίο βρίσκεται σε διαρκή σύγκρουση με την κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Viktor Orbán.
Το σκάνδαλο πήρε σκοτεινότερη τροπή όταν οι ουγγρικές αρχές εξαπέλυσαν σειρά επιδρομών κατά ατόμων που θεωρούνται ύποπτα για συνεργασία με ξένες υπηρεσίες πληροφοριών – φερόμενα, ανάμεσά τους και πρόσωπα συνδεδεμένα με το κόμμα Tisza.
Ο Péter Magyar, ηγέτης του κόμματος και έντονος επικριτής του Orbán, βρίσκεται πλέον στο επίκεντρο εικασιών για πιθανές νομικές συνέπειες.
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι άφησαν να εννοηθεί ότι το Tisza ενδεχομένως να ενήργησε εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της Ουκρανίας, επιβαρύνοντας περαιτέρω το ήδη πολωμένο πολιτικό κλίμα στην Ουγγαρία.
Ουγγρικά τανκς παρατάχθηκαν σε Záhony, Beregsurány, Tiszabecs, Barabás και Nagybodósz
Στις 12 Μαΐου, η Ουγγαρία προχώρησε σε μία άνευ προηγουμένου κίνηση: την ενίσχυση των συνόρων της με την Ουκρανία με ανάπτυξη αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού σε πέντε βασικά συνοριακά σημεία: Záhony, Beregsurány, Tiszabecs, Barabás και Nagybodósz.
Παρότι η Βουδαπέστη χαρακτήρισε την ενέργεια ως απαραίτητο μέτρο ασφαλείας, η χρονική συγκυρία υποδηλώνει άμεση απάντηση στην κρίση κατασκοπείας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ουγγαρία ενισχύει τα σύνορά της με την Ουκρανία.
Παρόμοια ανάπτυξη δυνάμεων είχε σημειωθεί στις αρχές του 2022, με την έναρξη της ρωσικής Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης.
Τότε, οι ουγγρικές αρχές διαβεβαίωναν ότι ο σκοπός ήταν καθαρά ανθρωπιστικός.
Πλέον, όμως, η παρουσία βαρέως οπλισμού στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα ότι η Ουγγαρία είναι έτοιμη να υπερασπιστεί την κυριαρχία της, εν μέσω αυξανόμενης έντασης.
Το σκάνδαλο κατασκοπείας και η επακόλουθη στρατιωτική κινητοποίηση έχουν εκτροχιάσει τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις για τα δικαιώματα των εθνοτικών Ούγγρων στην Ουκρανία, που ήταν προγραμματισμένες για τις 12 Μαΐου στην πόλη Uzhhorod της δυτικής Ουκρανίας.
Με την εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο κυβερνήσεων στο χαμηλότερο σημείο όλων των εποχών, οι προοπτικές για διπλωματική επίλυση μοιάζουν εξαιρετικά δυσοίωνες.
Παράλληλα, η κατάσταση αναδεικνύει το ευρύτερο γεωπολιτικό χάσμα μεταξύ της Ουγγαρίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η κυβέρνηση Orbán βρίσκεται εδώ και καιρό σε αντιπαράθεση με τις Βρυξέλλες, για ζητήματα που εκτείνονται από τη μεταναστευτική πολιτική έως τις μεταρρυθμίσεις στο κράτος δικαίου.
Τώρα, με την ευρωπαϊκή υποψηφιότητα της Ουκρανίας να βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο, η σκληρή στάση της Βουδαπέστης απειλεί να περιπλέξει περαιτέρω τις προσπάθειες της Δύσης να παρουσιάσει ένα ενιαίο μέτωπο απέναντι στη ρωσική επιρροή.