Η τυφλή τρομοκρατική επίθεση με το λουτρό αίματος των πάνω από 300 νεκρών στο τέμενος Αλ Ράουντα της κωμόπολης Μπιρ Αλ Αμπέντ του Βόρειου Σινά δεν αφορά μόνο την Αίγυπτο, η οποία ζει πλέον σε ένα κλίμα απέραντου φόβου και τρόμου αλλά και οικονομικής κατάρρευσης, βλέποντας και τα κρίσιμα έσοδα της από τον τουρισμό να πέφτουν στο ναδίρ.
Αντίθετα, το λουτρό αίματος στην Μπιρ Αλ Αμπεντ αφορά άμεσα ολόκληρη την περιοχή μας και τον κόσμο αλλά και την χώρα μας.
Μπορεί το ”Ισλαμικό Κράτος” να ηττήθηκε αλλά η τρομοκρατία που εξαπολύεται, υπό τις σημαίες του ISIS και όχι μόνο, δεν φαίνεται να ανακόπτεται.
Αντίθετα, παρά την ήττα του ”Ισλαμικού Κράτους” και ίσως εξαιτίας της, μπορεί αυτή η τρομοκρατία να ενισχυθεί και να προσλάβει ευρύτερες και πολύ πιο φονικές διαστάσεις.
Δεν θέλουμε να είμαστε μάντεις κακών αλλά αν δεν εξαλειφθούν τα αίτια που δίνουν τις αφορμές στο φανατικό Ισλάμ να κερδίζει οπαδούς, να μαζικοποείται ασταμάτητα, να προβαίνει σε τυφλές και παράλογες επιθέσεις και να στρατολογεί γι’αυτό τον σκοπό όλο και περισσότερους μάρτυρες, τότε δεν πρόκειται με στρατιωτικές, αποκλειστικά ή και κυρίως, επιχειρήσεις των μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών να σταματήσει το κακό.
Το φανατικό Ισλάμ δεν περιορίζεται, επίσης, ούτε ανακόπτεται και εξαφανίζεται με την υποχώρηση και την ήττα του εύθραυστου, έτσι και αλλιώς, Ισλαμικού Κράτους.
Πολύ περισσότερο, το φανατικό εξτρεμιστικό Ισλάμ δεν υποχωρεί κάτω από την τρομοκρατία, την καταστολή και την καταπάτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, που εξαπολύουν σκληρά δικτατορικά καθεστώτα, όπως αυτό του Σίσι που, με την ενίσχυση ΗΠΑ και Γερμανίας, έχει εγκατασταθεί στο Κάιρο.
Η ιμπεριαλιστική Δύση εθελοτυφλεί, αν νομίζει ότι η απάντηση στον εξτρεμισμό ισχυρών ισλαμικών ομάδων μπορεί να δοθεί με στρατιωτικά μέσα και στέρηση δικαιωμάτων.
Αντίθετα, όπως έχει δείξει η εμπειρία, η στρατιωτική δράση και η κρατική δικτατορική καταπίεση, με στρατιωτικά καθεστώτα τύπου Σίσι, τα οποία στηρίζει απλόχερα η Δύση, φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα.
Αυτό που χρειάζεται για να αντιμετωπισθεί το φανατικό Ισλάμ είναι να σταματήσουν εδώ και τώρα οι ιμπεριαλιστικές, πολιτικές και στρατιωτικές επεμβάσεις στην Μέση Ανατολή.
Να σταματήσει η ενίσχυση αναχρονιστικών και δικτατορικών καθεστώτων στην περιοχή και κυρίως να υπάρξει ένα πολύ γενναίο πρόγραμμα αναπτυξιακής, οικονομικής και κοινωνικής βοήθειας σε αυτές τις χώρες, χωρίς κηδεμονίες και όρους, για να μπορέσουν να τεθούν σε μια νέα τροχιά οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης και συν των χρόνω και βήμα το βήμα, δημοκρατίας.
Αν Ευρώπη και ΗΠΑ δεν προβούν και μάλιστα τάχιστα στην εφαρμογή πολιτικών όπως οι παραπάνω, τότε δικαιολογημένα πρέπει να ανησυχούν ότι πολύ σύντομα, χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν, θα τις πνίξει κυριολεκτικά ο ισλαμικός φονταμεταλισμός και τα αλλεπάλληλα και ασυγκράτητα τρομοκρατικά και βίαια κοινωνικά ρεύματά του.
Ακόμα περισσότερα πρέπει να ανησυχεί η Ελλάδα, που σήμερα παραμένει μια όαση αντιτρομοκρατικής σταθερότητας, έξω από το βεληνεκές του εξτρεμισμού των φανατικών ισλαμικών ομάδων, αν και εφόσον συνεχίσει και πολύ περισσότερο κλιμακώσει, μια πολιτική που την καθιστά αφ’ ενός πολιτικοστρατιωτικό προτεκτοράτο των ΗΠΑ και δορυφόρο του Ισραήλ και αφετέρου ”συνέταιρο” και στήριγμα του δικτάτορα Σίσι της Αιγύπτου, ο οποίος πραξικοπηματικά υφάρπαξε την εξουσία από τον εκλεγμένο Πρόεδρο Μόρφυ, που κινείτο στο ισλαμικό τόξο.
Αν η Ελλάδα με τους εξωτερικούς προσανατολισμούς της πρόσδεσης σε Trump, Νετανιάχου και Σίσυ χαλάσει την θετική εικόνα που έχει στον ισλαμικό χώρο και καταστεί στόχος του φανατισμού, τότε αλίμονο μας.
Γιατί, τότε ο εφιάλτης θα είναι παράδεισος μπροστά σε όσα τραγικά θα ζήσουμε.
Φαίνεται, όμως, ότι οι κυρίαρχοι κύκλοι στην Αθήνα δεν εκτιμούν το απυρόβλητο στο οποίο βρισκόμαστε και κυρίως δεν έχουν την παραμικρή αίσθηση ή συνείδηση των απίστευτων κινδύνων τους οποίους διατρέχουμε!!!
Ζ.Μ