Κάποιοι χαζοχαρούμενοι πανηγυρίζουν για το πενιχρό ποσό των 800 ευρώ που θα δοθεί στους εργαζόμενους καταρχήν των επιχειρήσεων που διακόπτουν τη λειτουργία τους με κρατικές αποφάσεις για το δίμηνο Μαρτίου-Απριλίου.
Δεν έχουν αντιληφθεί ότι το πενιχρό αυτό ποσό είναι ο εύσχημος τρόπος και το εισιτήριο για την ανεργία που θα αγκαλιάσει μεγάλο μέρος του κόσμου της εργασίας, που μπορεί να φτάσει και στην πλειοψηφία του.
Καταρχάς, δεν ξέρουμε πότε θα ξανανοίξουν οι επιχειρήσεις που έκλεισαν με κυβερνητικές αποφάσεις. Θα μείνουν κλειστές μόνο μέχρι τέλους Απριλίου; Και το κυριότερο είναι το εξής ερώτημα: Είναι βέβαιο αν και όποτε οι επιχειρήσεις αυτές ξανανοίξουν ότι θα διατηρήσουν τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας και δεν θα προβούν, με αφορμή ή όχι την κρίση, σε ομαδικές απολύσεις ή και σε μειώσεις μισθών όσων διατηρήσουν τη θέση εργασίας τους;
Μια τέτοια οδυνηρή εξέλιξη δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους των επιχειρήσεων που διέκοψαν τη λειτουργία τους λόγω των κυβερνητικών αποφάσεων, αν και η κυβερνητική απόφαση για το κλείσιμο των ξενοδοχείων ελήφθη κατόπιν υπόδειξης των μεγαλοξενοδόχων της χώρας, προκειμένου να γλυτώσουν από τους μισθούς του προσωπικού τους.
Λίγοι κατάλαβαν την εξαγγελία Μητσοτάκη ότι θα δώσει 800 ευρώ και στους εργαζόμενους εκείνων των επιχειρήσεων που μειώνεται ο τζίρος τους μπροστά στην κρίση.
Προφανώς, η κυβέρνηση δεν θα δώσει στους εργαζόμενους αυτών των επιχειρήσεων, που είναι η μεγάλη πλειοψηφία των επιχειρήσεων της χώρας, δώρο 800 ευρώ επιπλέον του μισθού τους.
Κάθε άλλο. Τα 800 ευρώ σ’ αυτές τις περιπτώσεις θα τα πάρουν εκείνοι οι εργαζόμενοι που οι εργοδότες θα θέσουν σε διαθεσιμότητα ή θα αναστείλουν την εργασία τους.
Είναι βέβαιο ότι η διαθεσιμότητα ή η αναστολή εργασίας αυτών των εργαζομένων θα αφορά μόνο το δίμηνο μέχρι τέλους Απριλίου; Ή παίρνουν κι αυτοί προσωρινό επίδομα για να πέσουν “στα μαλακά” και να πάρουν αύριο το εισιτήριο για την ανεργία;
Κι αυτά δεν είναι αβάσιμες υποθέσεις, πρώτον διότι δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει το μαρτύριο με τον κορονοϊό και δεύτερον γιατί “μετά τον κορονοϊό” δεν θα υπάρξει η προηγούμενη κατάσταση, όσο κακή κι αν ήταν, αλλά θα βρεθούμε μπροστά σε μια παντελώς, σχεδόν, κατεστραμμένη οικονομία.
Λίγοι συνειδητοποιούν τη μεγάλη κοροϊδία που εκτυλίσσεται με τυμπανοκρουσίες σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας, προκειμένου να κρυφτεί αυτή η αλήθεια.
Ο κίνδυνος μιας χώρας με οικονομία στο ναδίρ και με μια κοινωνία της οποίας σχεδόν η πλειοψηφία θα είναι άνεργη, είναι κάτι παραπάνω από ορατή προοπτική για το άμεσο μέλλον μας.
Αυτή την ώρα χρεοκοπούν όλες οι ευρωζωνικές και ευρωενωσιακές συντεταγμένες και μαζί τους οι κατεστημένες ολιγαρχικές κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών χωρών. Στην Ευρώπη στο άμεσο μέλλον, με χώρες όπου τα χρέη θα έχουν εκτοξευτεί σε ιλιγγιώδη ύψη, δεν θα υπάρχει ούτε ευρώ ούτε Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό αντιληπτό στη χώρα μας -περιθώρια χρόνου δεν υπάρχουν- τόσο θα γίνει αντιληπτή επίσης η ανάγκη ενός έκτακτου εθνικού σχεδίου και προγράμματος για τη σωτηρία της χώρας, που θα ξεπερνά κατά πολύ το 20% του ΑΕΠ, έξω και πέρα από οποιεσδήποτε δεσμεύσεις απέναντι στο ευρώ και στην Ε.Ε.