«Η Μεσόγειος βρίσκεται σε καθεστώς υψηλού κινδύνου», δηλώνει ο Πάολο Λομπάρντι, διευθυντής του WWF Μεσογείου, προσθέτοντας ότι «η περιοχή έχει μετατραπεί σε ένα hot spot κλιματικής αλλαγής». Με δεδομένο ότι μόνο το 6% της θάλασσας Μεσογείου προστατεύεται, ενώ σε καθεστώς απολύτου προστασίας βρίσκεται μόλις το 1%, ο κ. Λομπάρντι, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, σε σχέση με τις νέες περιβαλλοντικές προκλήσεις της περιοχής, αλλά και την ανάγκη αποτελεσματικής εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Σημειώνεται, σύμφωνα με έκθεση του WWF, ότι η Μεσόγειος αντιπροσωπεύει μία αγορά της τάξης των 450 δισεκατομμυρίων ετησίως. Αν και αποτελεί το 1% του υδάτινου αποθέματος του πλανήτη, η οικονομία της φθάνει στο 20% της παγκόσμιας θαλάσσιας οικονομίας, η οποία και εξαρτάται απόλυτα από την περιβαλλοντική διατήρηση και προστασία.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Λομπάρντι στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το διεθνές νομοθετικό πλαίσιο είναι αρκετά περιεκτικό, απ΄ τη στιγμή που καλύπτεται από τη Σύμβαση για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και των παράκτιων περιοχών της Μεσογείου (Barcelona Convention), και τα πρωτόκολλά του.
Παρόλα αυτά, μένουν ακόμα πολλά να γίνουν σε επίπεδο εφαρμογής της νομοθεσίας, καθώς οι πιέσεις που ασκούνται, οι περιβαλλοντικές προκλήσεις, αλλά και οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, καθιστούν την περιοχή ιδιαίτερα ευάλωτη.
Ιδιαίτερα δε, σε ό,τι έχει να κάνει με τις Μεσογειακές χώρες τις ΕΕ, ο κ. Λομπάρντι τονίζει ότι αν και η ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι αρκετά αυστηρή, και γίνονται σημαντικά βήματα απ τα κράτη μέλη, οι χώρες καλούνται να δημιουργήσουν ισχυρούς μηχανισμούς συμμόρφωσης, σε ήδη υπάρχοντα νομικά καθεστώτα, που έχουν να κάνουν με τις ευρωπαϊκές οδηγίες σε σχέση με τη διαχείριση των ακτών, τη θαλάσσια προστασία κ.ο.κ.
Παράλληλα, χώρες της Βορείου Αφρικής όπως το Μαρόκο και η Τυνησία, κάνουν σημαντίκά βήματα συμμόρφωσης, όπως σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Λομπάρντι, προσθέτοντας, ότι απαιτείται πλήρης συμμόρφωση με ένα σύγχρονο πλαίσιο προστασίας των θαλασσίων υδάτων αλλά και της βιοποικιλότητας.
«Παραμένει μεγάλο πρόβλημα η εφαρμογή της νομοθεσίας», αναφέρει ο κ. Λομπάρντι, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου σε σχέση με τις νέες περιβαλλοντικές προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η περιοχή, όπως η εντατικοποίηση των τουριστικών δραστηριοτήτων, η ναυσιπλοΐα, οι υδατοκαλλιέργειες, καθώς και οι έρευνες για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. «Δραστηριότητες που σε πολλές περιπτώσεις βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με την διατήρηση του περιβάλλοντος», και «που πρέπει να σταματήσουν άμεσα» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Επιπλέον, σημαντικές πρωτοβουλίες, σύμφωνα πάντα με τον κ. Λομπάρντι, πρέπει να αναληφθούν σε σχέση με τη διαχείριση των λυμάτων και των απορριμμάτων για την προστασία της Μεσογείου. «Η Μεσόγειος βρίσκεται σε κατάσταση υψηλού κινδύνου», αναφέρει χαρακτηριστικά ο διευθυντής του WWF Μεσογείου, καθώς επιπλέον «η περιοχή έχει μετατραπεί σε ένα hot spot κλιματικής αλλαγής», όπως τονίζει.
«Η Μεσόγειος αλλάζει. Υπερθερμαίνεται χρόνο με το χρόνο, τόσο σε επίπεδο επιφανειακό, όσο και σε βάθος». Ταυτόχρονα, η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει. Επιπλέον, σε επίπεδο κατάστασης υδάτων, σημαντικές είναι οι πιέσεις που ασκούνται στους υδροβιότοπους, καθώς επίσης στα ποτάμια και στις λίμνες της Μεσογείου. Πιέσεις που προκαλούν σοβαρές επιπτώσεις και στη βιοποικιλότητα της περιοχής, όπως λέει, επισημαίνοντας παράλληλα, τις σοβαρές επιπτώσεις από την υπεραλίευση.
«Σημαντικές πρωτοβουλίες καλούνται να αναλάβουν οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις, αλλά και η κοινωνία των πολιτών, προκειμένου να αντιστρέψουν αυτό το αρνητικό κλίμα», δηλώνει ο διευθυντής του WWF Μεσογείου, επισημαίνοντας ότι «μπορούμε να βελτιώσουμε σημαντικά την κατάσταση στην περιοχή». Όπως λέει, «γίνονται σοβαρές προσπάθειες τόσο από την πλευρά των περιβαλλοντικών οργανώσεων, όσο και από την πλευρά της κοινωνίας των πολιτών», ενώ ιδιαίτερη αναφορά κάνει στην Ατζέντα 2030 και στους στόχους για τη βιώσιμη ανάπτυξη που υιοθετήθηκε από τον ΟΗΕ, με βάση την οποία δημιουργείται ένα σοβαρό πλαίσιο, προκειμένου «να συνδυαστεί η οικονομική ανάπτυξη με την περιβαλλοντική προστασία».
Ταυτόχρονα, όπως λέει, απαιτείται η σημαντική αύξηση των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών, η αποτελεσματική προστασία των ακτών, και της ποιότητας των υδάτων. «Δεν έχουμε πολύ χρόνο. Εάν δεν δραστηριοποιηθούμε, το οικοσύστημα δεν θα μπορέσει να αντιδράσει και να επανακάμψει υπό αυτές τις πιέσεις», αναφέρει. Και συμπληρώνει: «Αν και η Ευρωπαϊκή πολιτική για το 2020 αναφέρει ρητά τη δέσμευση για καλή διατήρηση του οικοσυστήματος, οι χώρες είναι ακόμα πολύ πίσω». Σύμφωνα με τον κ. Λομπάρντι, αν και έχουν γίνει βήματα προς τα μπρος, «είναι πολλά αυτά που πρέπει ακόμα να γίνουν για τη Μεσόγειο, προκειμένου να παραδώσουμε ένα υγιές περιβάλλον και μία θάλασσα ευημερίας στους απογόνους μας».