Η μέρα της 28ης Φεβρουαρίου του 2023 θα μείνει για πάντα στη μνήμη ως η μέρα που το μέλλον θυσιάστηκε προς χάριν των συμφερόντων και του κέρδους. Θα μείνει στη μνήμη για το πώς η απληστία, η εξουσία, η ασυδοσία και η ασυλία μπορούν να χαλκεύσουν, να εξευτελίσουν και να χειραγωγήσουν θεσμούς όπως η δικαιοσύνη και η δημοκρατία.
Ένα χρόνο μετά και ακόμα κανένας υπαίτιος δεν έχει τιμωρηθεί για ένα από τα χειρότερα εγκλήματα της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Αντιθέτως με μεθοδεύσεις και αγυρτείες επιχειρείται συσκότιση, συγκάλυψη, αλλά και «δολοφονία» χαρακτήρων, όχι μόνο όσων τολμούν να διεκδικούν την αυτονόητη τιμωρία των ενόχων, αλλά και όσων «δολοφονήθηκαν» ήδη από το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου.
Μπροστά σε αυτή την εικόνα, μιας ανώτερης «κάστας» που διατηρεί το προνόμιο να θέτει εαυτόν υπεράνω των επίγειων και ανώτερων νόμων και να απαξιώνει τον ανθρώπινο πόνο και το κοινό περί δικαίου αίσθημα, κανένας δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος. Η σύγκρουση των τρένων εκείνο το βράδυ δεν ήταν ατύχημα. Δεν ήταν “η ώρα η κακιά”. Δεν ήταν ανθρώπινο λάθος. Ήταν έγκλημα!
Ήταν κερδοσκοπία που μπροστά στο οικονομικό όφελος δεν δίστασε να θυσιάσει με αδιαφορία 57 ανθρώπινες ψυχές. Το έγκλημα αυτό είναι χρέος όλων των Ελλήνων να μη λησμονηθεί. Να μείνει ζωντανό στο χρόνο και στη μνήμη. Να ταξιδέψει και στις επόμενες γενιές, ώστε να εξασφαλιστεί πως δεν θα επιτρέψουμε τη διαιώνιση καταστάσεων που θα μας οδηγήσουν ξανά σε νέες τραγωδίες.
Ο αγώνας για την αποκατάσταση της αλήθειας και της δικαιοσύνης οφείλει και πρέπει να είναι συλλογικός και κοινωνικός. Οι συγγενείς και οι γονείς των θυμάτων δίνουν με ήθος, αξιοπρέπεια και περηφάνια έναν τιτάνιο αγώνα ενάντια σε πολιτικά και νομικά κατεστημένα για την απόδοση της δικαιοσύνης και την τιμωρία των πραγματικών ενόχων. Δεν τους αξίζει λύπηση, μήτε τυπικά λόγια παρηγοριάς, παρά μόνο απόλυτος και απέραντος σεβασμός. Και συστράτευση στον αγώνα τους, που δεν μπορεί να έχει άλλη κατάληξη πέρα από τη δικαίωση. Γιατί τους το χρωστά η ιστορία αυτού του τόπου που μαζί με την τραγωδία γέννησε την κάθαρση. Τους το χρωστά η ιστορία αυτού του λαού που γέννησε ήρωες.
57 συνάνθρωποι μας έχουν απομείνει ως καρφιά βοώντα στην κοιλάδα των Τεμπών περιμένοντας δικαίωση. 57 αδικοχαμένες ψυχές. 57 ΑΘΑΝΑΤΟΙ.