Η απόσυρση των ουκρανικών εφεδρειών από τα μέτωπα της ανατολικής Ουκρανίας για την εισβολή στο Κουρσκ, επέτρεψε στους Ρώσους να διεισδύσουν στον αστικό ιστό του Τορέτσκ και να πολεμούν κατά μήκος της λεωφόρου Λεσνάγια η οποία οδηγεί απευθείας στο κέντρο της πόλης.
Αυτή τη στιγμή πραγματοποιούνται μάχες από σπίτι σε σπίτι και οι Ουκρανοί δείχνουν αδύναμοι για να εμποδίσουν τους Ρώσους να προχωρήσουν.
Ταυτόχρονα οι Ρώσοι κατέλαβαν τα δύο μεγάλα υψώματα στην ανατολική είσοδο της πόλης από τα οποία μπορούν να ελέγχουν τις κινήσεις των Ουκρανών.
Στο Ποκρόβσκ οι Ρώσοι κατευθύνονται στην πόλη από τη νότια κατεύθυνση ακολουθώντας την σιδηροδρομική γραμμή και από ανατολική κατεύθυνση απέχουν πλέον μόλις 5 χλμ. από την συνοικία Σελίντοβο και 9 χλμ. από το κέντρο.
Οι Ουκρανοί παρουσιάζουν ελάχιστη αντίσταση και εγκαταλείπουν τις θέσεις τους υποχωρώντας όλο και δυτικότερα.
Εξέλιξη όμως αρνητική για το Κίεβο υπήρξε και στο Βούλενταρ/Ούγκλενταρ. Οι Ρώσοι κατέλαβαν την οχυρή τοποθεσία του ορυχείου της Γιουζνοντονμπάσκαγια.
Ήταν ένα από τα σημεία προστασίας της πόλης.
Οι Ρώσοι με βάση την εξέλιξη των επιχειρήσεων πρώτα θα καταλάβουν το Τορέτσκ και στη συνέχεια θα στραφούν στο Ποκρόβσκ, αλλά στο μεταξύ θα έχουν δημιουργήσει μία «λαβίδα» μέσα στην οποία θα συμπιέσουν την ουκρανική φρουρά.
Το Βούλενταρ θα ακολουθήσει σε τρίτο χρόνο, έχοντας απελευθερωθεί ρωσικές δυνάμεις από τις άλλες δύο πόλεις.
Πρέπει να σημειωθεί ότι μετά τις πόλεις του Ντόνμπας ακολουθεί πεδινό έδαφος το οποίο δεν μπορεί να οχυρωθεί και δεν μπορεί να στηθεί καμιά σοβαρή αμυντική γραμμή.