Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι η πρόφαση ώστε να επιβληθεί μια νέα παγκόσμια τάξη υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ
Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία από τη Δύση εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία δεν είναι απλώς κάποια σκληρά πακέτα πολιτικών, οικονομικών, και κοινωνικών.
Αυτό είναι κάτι πολύ περισσότερο:
Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι η πρόφαση ώστε να επιβληθεί μια νέα παγκόσμια τάξη υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ.
Με την επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, η Δύση, υπό την αιγίδα των ΗΠΑ δοκιμάζει το νέο μηχανισμό της παγκόσμιας νεοαποικιοκρατίας.
Η ουσία της σχέσης μεταξύ της αποικίας και της μητρικής χώρας δεν αλλάζει υπό την παγκόσμια νεοαποικιοκρατία.
Οι νεοαποικίες θα στερηθούν της ευκαιρίας να λαμβάνουν ανεξάρτητες πολιτικές αποφάσεις που θα απορρέουν από την εθνική τους κυριαρχία και αυτοδιάθεση.
Για κάθε νεοαποικία ή ομάδες νεοαποικιών θα καθιερωθεί ένας νέος δρόμος ανάπτυξης, που θα ορίζει η «μητρόπολη».
Μερικές νεοαποικίες απλώς θα καταληφθούν, άλλες θα ελέγχονται για να καλύψουν τις ανάγκες της μητρόπολης.
Η ελίτ των νεοαποικιών θα έχει πρόσβαση στα οφέλη του δυτικού πολιτισμού, τα οποία, αν χρειαστεί, μπορούν να καταργηθούν ή να αποσυρθούν από τη μητρόπολη ανά πάσα στιγμή.
Η βάση της «μητρόπολης» θα είναι η αγγλοσαξονική ένωση των ΗΠΑ, της Βρετανίας και πιθανόν και της Αυστραλίας – οι πιο ανεπτυγμένες οικονομίες που συνδέονται με μια ιστορική κοινότητα, μια ενιαία κουλτούρα και ιδεολογικές αξίες.
Πρέπει να επισημανθεί ότι και σήμερα η βάση της «συλλογικής Δύσης» είναι το αγγλοσαξονικό μπλοκ με επικεφαλής τις ΗΠΑ, το οποίο ουσιαστικά κατευθύνει και ελέγχει την Ευρώπη.
Η νέα μητρόπολη θα περιλαμβάνει επίσης τον Καναδά και τη Νέα Ζηλανδία, την ΕΕ και άλλους συμμάχους με αναπτυγμένη οικονομία. Δημιουργείται ένα νέο σύστημα οικονομικών σχέσεων, όπου θα παρέχονται εμπορικές και άλλες προτιμήσεις και θα επιβάλλονται κυρώσεις ανάλογα με την υπακοή της νεοαποικίας στη μητρόπολη.
Όλες οι ανεξάρτητες χώρες θα αποκλειστούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό από το παγκόσμιο εμπόριο, θα εγκλωβιστούν σε μια κλειστή οικονομία, θα γίνουν αντικείμενο οικονομικής πίεσης προκειμένου να αποδυναμωθούν ή να καταστραφούν ως ενιαίο κράτος.
Όλες οι χώρες του πλανήτη, εκτός από τις χώρες της συλλογικής Δύσης, θα έχουν το καθεστώς των αναπτυσσόμενων χωρών χωρίς δικαίωμα στο καθεστώς των αναπτυγμένων χωρών ή των αγορών με ανεπτυγμένες οικονομίες.
Η εξουσία της δυτικής φιλελεύθερης δημοκρατίας με το σύστημα αξιών και πεποιθήσεών της θα εδραιωθεί σε όλο τον κόσμο.
Η θέση της «συλλογικής Δύσης» για την ουκρανική κρίση είναι μια σαφής εφαρμογή αυτής της ιδέας από τις ΗΠΑ. Τώρα σκιαγραφούνται τα περιγράμματα της νέας παγκόσμιας τάξης.
Βέβαια, η «συλλογική Δύση», παρά τη… «συλλογικότητά» της, δεν είναι ενιαία και μονολιθική.
Έτσι η Ρωσία έχει διέξοδο αν χρησιμοποιήσει τις υπάρχουσες αντιφάσεις τόσο μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ όσο και μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ.
Εξάλλου κανείς δεν πρέπει να ξεχνά το ειδικό βάρος της Κίνας στο παγκόσμιο status…
Οι κινήσεις της είναι απρόβλεπτες και σε συνδυασμό με τις πιθανές συμμαχίες μπορούν να αποτρέψουν τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ για την επιβολή νέας παγκόσμιας τάξης.
